Herkese merhabaa yeni bir bölümle sizi selamlıyorummm
▫️
Genel olarak duygu yüklü bir bölüm oldu, umarım severek okursunuz♡
▫️
Oy ve Yorum yapmayı unutmayın lütfenn Bol bol yorumlarınızı bekliyor olacağımm🤍
▫️
Keyifli okumalar dilerim🌼
"Neredesin küçük kız!"
Duyduğum korkutucu sesle ağlarken bir yandan da tüm gücümle bu ıssız bucaksız ormanda koşuyordum. O peşindeydi ve bana zarar verecekti.
Kuş uçmaz kervan yürümez olan bu ormanda bir suçludan kaçmaya çalışıyordum, beni yakaladığında yapacağı şeyleri hayal dahi edemezken bu ihtimal bile nefesimin kesilmesine, kalbimin ağrımasına yetiyordu.
"Korkma bebeğim sadece oyun oynayacağız!"
Hızlı soluklarım kalp ritimlerimle yarışır haldeyken koşabildiğim kadar koşmaya çalışıyordum, yardım çığlığı atsam bile sesimi duyacak kimse yoktu. Bu terk edilmiş yerde onun avucunun içindeydim sanki.
"Oyun bitti bebeğim, seninle görüşeceğiz demiştim!"
Birkaç metre ilerdeki büyük ağacın arkasına sığınıp nefeslerimi düzene sokmaya çalıştım. Gözyaşlarım durmadan akarken başımı gökyüzüne kaldırdım."Allahım lütfen yardım et." Çaresiz fısıltım sessiz ortama dağıldı.
"Sana kimse yardım edemez çünkü artık benimsin!"
Tam arkamda duyduğum iğrenç fısıltı ile donakaldım, işin bitmişti. Görmemek için direndiğim o korkutucu yüzünü inatla göstermek ister gibi, birden önümde belirdi, yüzünde tüyler ürpertici bir sırıtış vardı.
Kimsenin duymayacağını bildiğim hâlde nefesimin yettiği kadar, tüm gücümle acı dolu bir çığlık attım. Sonum gelmişti.
"Papatya!"
Omzumda hissettiğim dokunuşla irkildim.
"Kızım!"
Kulağıma gelen seslerin etkisiyle bilincim farklı bir dünyaya aralanmış gibi uyandı. Yanaklarımdan akan sıcak birer göz yaşı hissettiğimde ağlamaktan birbirine yapışmış kirpiklerimi zorlukla araladım.
Gördüğüm ilk şey bembeyaz bir tavan oldu, neyseki bir kabustu ama öyle etkisinde kalmıştım ki göğsüm hızla inip kalkıyor, kalbim çırpınıyordu.
"Papatya." Duyduğum boğuk sesle başımı sola çevirdim ve annemin ağlamaktan kızarmış mavi gözleriyle karşılaştım.
"Güvendesin, sadece bir kabustu." Dedi beni rahatlatmak ister gibi. Adeta boş, tepkisiz bakıyordum, boğazım kupkuruydu. "Doğrulmak ister misin?" Küçük bir hareketle başımı salladğımda tebessüm edip yaslandığım yastığı dikleştirdi, bedenimi oturur pozisyona getirdiğimde gözlerim üzerime örtülen beyaz örtüyü inceliyordu. Hastaneye getirilmiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SARI PAPATYA| Aile
Teen FictionOldukça narin ve ürkek olan Papatya bir gün onca yıllık ailesinin öz olmadığını öğrenirse ne olur? Yeni ailesine alışabilecek mi? Peki yeni ailesi onu nasıl karşılayacak? Bir de üstüne uzun zamandır kalbinde sakladığı aşkı karşısına hiç tahmin edem...
