SARI PAPATYA| Aile

3.Bölüm: Yeni Başlangıçlar

Medya: Papatya'nın yeni odası.

Öncelikle herkese merhabalarr Dayanamadım bir bölüm daha attım. Aslında bu yoktu öyle bir içimden geldi yani kdfmmgkgks

Bölümü okumaya başlamadan önce oy atarsanız sevinirim. Lütfen hayalet okuyucu olmayın...

Yorumlarınızı da bekliyorum.

O zaman herkese iyi okumalar.

Yatakta yan bir şekilde dönüp kolumu uzattım. Elim boşluğa denk gelince istemsizce gözlerimi araladım. Uykunun verdiği sersemlikle nerede olduğumu anlayamadım. Bir süre odada gözlerimi gezdirdim. Odada yalnızdım. Onlar çoktan uyanmışlardı. Yavaşça doğruldum ve elimi başıma koydum. Dün çok fazla ağlamıştım ve bu bana baş ağrısı olarak geri dönüt yapmıştı.

Odadan çıkarak kendi odama doğru adımlamaya başladım. Bu sırada kulağım da evdeki seslere kabarmıştı. Ama tek bir insan sesi yoktu. Sadece mutfaktan birtakım sesler geliyordu. Yüksek ihtimalle annem ve babam kahvaltı hazırlıyorlardı. Odama geçmeden önce ablamları kontrol etmeye karar verdim.

İlk önce Canan ablamın odasına adımladım. Kapıyı yavaşca araladım. Bakışlarımı odada gezdirdim ve yatağında olmadığını farkettim. Nerde diye düşünürken erkenden işe gideceği aklıma geldi. Akşam bizimle hastaneye gelemeyeceğini söyleyerek özür dilemişti. Ben de ona sorun olmadığını izah etmiştim. Bu sefer de tam yan taraftaki Ayla ve Kübra ablamların odasına adımladım. Odanın kapısını açmadan sessizce içeriyi dinledim. Ses seda yoktu. Büyük ihtimalle hâlâ uyuyorlardı.

Daha fazla rahatsız etmemek adına hızla odama girdim. Bir duş alsam iyi olacaktı. Suyu sıcak seviyeye ayarladım ve üzerimdekileri çıkararak kendimi küvetin içine attım.

Kapının çalmasıyla "gel" diye seslendim. Aynanın karşısında ıslak saçlarımı tarıyordum. Kapının aralanmasıyla kimin geldiğine bakmak adına yavaşça yana döndüm. Gelen annemdi. " Kızım kahvaltı hazır. Seni bekliyoruz. Daha sonra test vermek için hastaneye gideceğiz." Tepki vermeden baktığımı fark edince hızla başımı sallayarak "tamam hazırım zaten anne geliyorum. Ablamlar uyandı mı?" Diye sordum.

"Evet, sen duştayken onlar uyandılar. Şimdi de onları çağırmaya gidiyorum kızım." Kapıyı kapatarak çıktı. Ben de aynaya döndüm ve işlerimi hallettim.

Her zaman üçer beşer neşeyle indiğim ya da kaydığım merdivenlerden şimdi yavaş adımlarla düşünceli bir şekilde iniyordum. Mutfağa giden kolidora girdiğim sırada mutfaktan gelen konuşma sesleriyle adımlarımı durdurdum ve seslere dikkat kesildim.

"Nasıldı Papatya?" Diye sordu babam. Annem sıkıntılı bir nefes verdi."nasıl olacak, resmen o gülen yüzü solmuş. İfadesiz bir hâle bürünmüş."
"Hâlâ olayın şokunda. Biz bile bu haldeysek bir de onu düşünün. Sonuçta olayı yaşayan da karıştırılma ihtimali olan da o. Bize düşen görev bu süreçte onu yalnız bırakmamak." Onları dinlerken istemsizce gözlerim doldu ama hemen yaşları geri göndererek mutfağa adımladım.

Ben içeriye girdiğimde bir anda sustular. "Hoş geldin canım, gel hadi biz de seni bekliyorduk." Dedi annem beni gördüğü gibi. "Günaydın herkese." Dedim sessizce ve masaya adımlayarak her zamanki yerime oturdum. Babam elindeki tabakla masaya oturdu ve kahvaltıya başladık.