35.Bölüm:Ardı Belli Olmayan Gizem

2.3K 233 34
                                    

       

      Merhabalar, yepyeni bir bölümle karşınızdayım, ben eğlenerek yazdım umarım siz severek okursunuz canlarımm♡♡

Bölüm hakkında ipucu verecek olursam;içinde ağlama var, gülme var, gırgır var, şamata var. Kısacası var da var:)

Oy ve Yorumlarınızı bekliyorum, lütfen ihmal etmeyin, seviliyorsunuz♡

🌼İyi okumalar dilerim🌼




"Sütlaç!"


Nereye gitmişti bu yaramaz? Alt tarafı iki dakika arkamı dönmüştüm. Etrafta kısaca göz gezdirdim, kaşla göz arasında nereye kaybolmuştu? Yavaşça masanın altına eğildiğimde kendince orada yuvarlanan Sütlaç'ı görmemle gülümsedim. "Buraya gel bakalım." Ona yaklaşmamla miyavladı ve masanın altından çıkıp kaçtı.

"Nereye gidiyorsun seni yaramaz!" Peşinden yürüdüğümde mutfaktan çıktı, koşmuyordum çünkü aklınca minik patileriyle pıtı pıtı koşmaya çalışıyordu. Kapısı aralık olan oturma odasına girdiğinde gülüp aynı tempoyla peşinden ilerledim.

Evde kimlerin olduğuna dair pek bilgim yoktu, kahvaltıdan sonra odama çıkıp hazırlanmıştım çünkü bugün Eray'ın pijama partisi vardı. Söylediğine göre biz bize vakit geçirecektik ve gece de orada kalacaktık. Sütlaç'ı da anneme emanet edecektim çünkü odamda yalnız kalmasını istemiyordum.

Kapıyı açıp içeride göz gezdirdim, boş olmasını umduğum oda malesef doluydu. Enes, Giray, Efe, Kerem ve Ekin buradaydı ve şimdi hepsinin gözleri üzerimdeydi. Hiçbirine aldırış etmeden içeriye adımlayıp Sütlaç'ı ararken Enes abinin kucağında olduğunu görmemle ne yapacağımı bilemedim.

Onunla konuşmak istemiyordum ama Sütlaç'ı nasıl alacaktım? Odada televizyondaki film ve Sütlaç'ın miyavlamaları dışında bir ses yoktu. Ayrıca ben de anlamsız bir şekilde ayakta dikiliyordum. Ah Sütlaç beni bu duruma soktun ya ben sana ne yapacağımı bilirim.

En iyisi hiçbir şey söylemeden gitmekti evet garip olacaktı ama onlarla muhatap olmaktan daha iyi bir seçenekti. Geriye doğru adımladığımda Enes abinin sesini duydum.

"Sütlaç için mi geldin?" Ona bakmadan başımı salladığımda nefesini koyverdi.
"Gelip alabilirsin." Senden izin aldığım yoktu zaten. Bir tepki vermeden yanına gittiğimde gözlerini üzerimden ayırmadan Sütlaç'ı uzattı, yaramazı alıp kucağıma yerleştirdim.

"En azından bunun için konuşabilirsin bu kadar sert olma Papatya."

Tam arkamı döneceğim sırada söyledikleriyle duraksadım, her ne kadar cevap vermek istemesem de kendimi tutamadım.

"Ben olması gerektiği gibiyim, kim bana nasıl davranıyorsa ona aynı şekilde karşılık veriyorum ve bundan gocunduğum da yok."

Enes abi başını ağırca salladığında gözlerini bir an olsun üzerimden ayırmamıştı. "Bazı tatsız olaylar yaşanmış olabilir ama çözülmeyecek hiçbir şey yok, bunları ancak konuşarak halledebiliriz."

SARI PAPATYA| AileHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin