SARI PAPATYA| Aile

12.Bölüm: Sarhoş

Öncelikle herkese merhaba, umarım hepiniz iyisinizdirr

Biliyorum bölüm gelmesi gerekenden çok uzun bir zaman sonra geldi ama inanın ne yazacak moralim ne de isteğim vardı...

Eğer o sırada o halimle yazsaydım, buralar duman altı olurdu oekfkfksj

Fakat şimdi kendimi toparladım gibi, aklımda güzel şeyler ve tabii ki kaoslu bölümlerde var, yazmak için sabırsızlanıyorum, bence siz de memnun kalacaksınız ;)

Bu bölümde birkaç yeri değiştirdim hatta bir ara tamamlamadan yanlışlıkla yayınladım ve bu iki oldu, umarım bir daha olmaz wkfmfkskkskd

Oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin, onlar beni motive ediyor.

Neyse daha fazla sizi tutmadan bölüme geçelim, keyifli okumalar dilerim💜

Arabadan indik ve restoranın girişine doğru yürümeye başladık, girişte Aras ile karşılaştık. Bizi görünce duraksadı, yüz ifadesinde kısa süreli bir şaşkınlık belirdi. Yiğit'e kısa bir bakış atıp bana baktı. "Merhaba Papatya, galiba berabersiniz?" Dedi eliyle ikimizi işaret ederek. "Merhaba Aras, evet beraber geldik."Yiğit'e attığı sert bakışlar gözümden kaçmıyordu,bu çocukla dertleri neydi? Eliyle içeriyi işaret etti. "Şimdiden afiyet olsun."

Onu atlattıktan sonra yönlendirmeler sonucu boş bir masaya oturarak menüyü incelemeye başladık, şuan canım deli gibi lahmacun çekiyordu ama tabii ki de menü de öyle bir seçenek yoktu. Başımı incelediğim menüden kaldırdım ve etrafta göz gezdirdim, güzel bir restorandı. Dekoru hoşuma gitmişti, loş bir havası vardı. Etrafı incelerken Nesrin ve Buse'yi gördüm, bana el salladılar hemen karşılık verdim.

"Arkadaşlarının burada çalıştığını unutmuşum." Dedi Yiğit. "Evet, buradalar."

Menüyü kapattı. "Karar verdin mi?" Aslında daha tam karar vermemiştim, çok aç değildim ve galiba spagetti isteyecektim. "Tam olarak değil." Menüden makarna çeşitleri arasında karar vermeye çalıştım.

"Aras senden mi hoşlanıyor Papatya?" Sorusu üzerine gözlerim kocaman oldu, daha neler! "Bunu da nereden çıkardın Yiğit?" Diye sordum şaşkınca.

"Bana öldürecekmiş gibi bakmasından tabii ki." Diye homurdandı ve başını sol tarafa çevirdi.

Ben de onun baktığı yere döndüm. Aras karşı masada tek başına oturuyordu ve telefonundan bir şeylere tuşluyordu, galiba biriyle mesajlaşıyordu. Birden kafasını kaldırdı ve ters bakışlarının kurbanı olan Yiğit'e baktı ardından bana baş selamı verdi.

"Gördün mü?" Dedi Yiğit sessizce. "Evet ama bunun benimle alakası yok Yiğit yani söylediğin şeyin olma ihtimali sıfır, emin olabilirsin. Hem o belki de başka bir şeye sinirlidir?"

"Peki senin dediğin gibi olsun Papatya." Konuyu kapattık, "bakar mısınız?" Diye seslendi Yiğit.

Buse yanımıza geldi, "iyi akşamlar." Gözü ikimiz arasında gidip geliyordu. "İyi akşamlar."

"Ne alırdınız?" Siparişlerimizi verdik ve beklemeye başladık. Yiğit pirzola istemişti ve ben ise spagetti. İçecek olarak ikimiz de soğuk su istemiştik, konu açma ihtiyacı hissettim. "Çalışmaların nasıl gidiyor Yiğit?"

Bana gergin bir gülümseme gönderdi. "İyi gidiyor ama oldukça stresliyim, 2021'in sınavı çok zordu ve saçma sorularla doluydu, bu senenin sınavı nasıl olacak bunu düşünmek beni geriyor."
(Yiğitçiğim gelecekten geliyorum sınav bok gibiydi djifnfkdjdkfk)