SARI PAPATYA| Aile

5.Bölüm: Ufak Tefek Temaslar

Medya: Papatya'nın denediği elbiseler(ben hepsine bayıldım. Umarım siz de beğenirsiniz.)

Öncelikle hepinize merhabalarr arkadaşlar

Bu bölümü eğlenerek, bazı yerlerini de gülerek yazdım umarım siz de beğenerek okursunuz;)

Bölüme geçmeden önce oy atarsanız çok sevinirim bir de yorum yaparsanız tadından yenmez ekfmgkdkdnfkdjdkejej

İyi okumalar:)

"Papatya!"

Birinin adımı seslenmesiyle gözlerimi araladım. Aylin hanımı görmemle ilk başta nerede olduğumu algılayamadım. Ne düşündüğümü anlamış gibi bana açıklama yapmaya başladı.

"Papatya, hadi kalk kızım alışverişe gideceğiz. Sen okuldan gelirken yolda uyuyakalmışsın. Ben de biraz uyumana müsaade ettim."
Dediklerinden sonra hızla ayaklandım.

"Özür dilerim Aylin hanım, saat kaç? Keşke uyandırsaydınız ben-."

"Özür dilemene gerek yok kızım sadece bir buçuk saat uyudun zaten. Geç kalmadık ama sen hemen hazırlanmazsan geç kalacağız." Hızla yataktan kalktım ve banyoya koştum. Bu hâlime arkamdan güldüğünü duydum.

İyice ayılmak için yüzümü soğuk suyla yıkayarak banyodan çıktım. Üzerimi değiştirmeme gerek yoktu alış veriş için gayet uygundu. Tekrar üzerime baktım. Sabah giydiğim ceketim yoktu. Gözlerimi odada gezdirdim ve sandalyenin üzerinde olduğunu gördüm aynı zamanda çantam da oradaydı.

Okuldan gelirken üzerimde olduğunu hatırlıyordum. Kim çıkarmıştı üzerimden? Galiba Aylin hanım uyurken sıcaklamamam için çıkarmıştı. Düşüncelerimden arınarak tekrardan üzerime geçirdim ve odadan dışarıya çıktım. Kapıyı açınca Aylin hanımın beni beklediğini fark ettim.

"Ben hazırım Aylin hanım. Çıkalım isterseniz." Dedim yüzüne bakarken.

"Tamam çıkalım ben de hazırım zaten." Diyerek belimden tutarak beni asansöre yönlendirdi ve içeriye adımladık.

"Aylin hanım beni odama siz mi getirdiniz? Pek hatırlamıyorum da." Diye sordum ona bakarken. Telefondan başını kaldırıp bana döndü. "Hayır, ben değil Rüzgar taşımış seni odana." Allahım Rüzgar beni kucağında taşımıştı! Düşüncelere dalmışken asansör durdu ve indik.

"Ben hemen su içip gelsem olur mu?" Diyerek sorarcasına Aylin hanıma baktım. Portmantodan paltosunu giyiyordu. "Tabii kızım bekliyorum ben iç ve gel."

Hızlı adımlarla mutfağa girdim ve Emine teyzelere selam vererek büyük bir bardak aldım ve sürahiden döktüğüm suyu hızlıca içerek tezgaha koydum. Kapıya ilerlerken duraksadım mutfağın içindeki Emine teyzelere dönerek "Ben gidiyorum size kolay gelsin." Dedim. Onlar da teşekkür ettiler. Kafamı mutfak kapısına çevirip adım atmamla kafamın bir gövdeye çarpması aynı anda gerçekleşti.

Sızlayan burnumu tuttum ve başımı kaldırdım ve gördüğüm yüzle utancım ikiye katlandı. "Ben özür dilerim, görmedim." Yukarıdan bana yine ifadesiz bir yüzle bakarken konuştu. "Sorun değil." Ben de tamam dercesine başımı salladım ve önünden çekilip yanından geçerek hızla Aylin hanıma koştum ve beraber evden dışarıya çıktık.

Evin etrafında birkaç koruma vardı onların üzerinde kısa bir göz gezdirdim ve Aylin hanımı takip etmeye başladım tam o sırada evin büyük kapısından siyah bir jeap girdi. Aylin hanım durunca ben de durdum. Arabanın direksiyon tarafındaki cam yavaşça açıldı. "Anne hayırdır, nereye gidiyorsunuz?" Kıvırcık abi Ekin çatık kaşlarıyla bizi inceliyordu.