Oyun bxb

33

''Salak çocuk demeni özledim.'' dedim elimin altındaki pürüzsüz teni okşarken. 

Dün gece Aslı beni zorla uyumam için eve gönderdiği zaman Efe uyanmış ve onu normal odaya almışlar. Tabi ben o sıra uyuduğum için kaçırmıştım.

Gitmeden önce Aslıya sıkı sıkı tembih etmiştim bir şey olursa beni aramasını ama o aramamıştı. Hem de neden biliyor musunuz? Ayakta uyuyormuşum, hah.. Hain arkadaş ne olacak..

Bu sabah hastaneye geldiğimde yoğun bakımda Efeyi göremeyince aklım gitmişti. Gördüğüm kabustaki solgun beden sürekli gözümün önüne geliyordu. Bir türlü gözümün önünden gitmiyordu. Sanki bana Efe'nin gerçekten öldüğünü söylüyor gibiydi.

Elim ayağım birbirine girmişti ve ne yapacağımı bilmiyordum. Yoğun bakımın önünden ayrılıp doktorun odasına gidecekken Efeyle ilgilenen hemşireyle karşılaşmıştım da o söylemişti Efe'nin normal odaya alındığını.

O an hissettiğim rahatlamayı ve mutluluğu anlatamazdım size. 

Hemşireden odasını öğrendiğim zaman anında buraya damlamıştım. 

''Uyandırmaya da kıyamıyorum ki. Uyandırayım..'' dedim hayran hayran yüzünü izlerken.

Aklıma gelen fikirle sırıtarak yüzümü Efe'nin yüzünü yaklaştırdım. Dudaklarımı ilk olarak burnunun ucuna bastırdım ve yüzünde öpülmedik yer bırakmadım. Dudakları hariç..

Son olarak dudaklarımı önümdeki dolgun dudaklara bastırarak birkaç saniye bekledim. Özlemiştim bu dudakların tadını.

Dudaklarına öpücük kondurdum ve yüzümü yüzünden biraz uzaklaştırdım. Kokusu burnuma doluyordu ve şimdiden mayışmıştım.

Başımı boynuna yaklaştırarak derin derin kokusunu soludum. Kendi mis kokusu hastanenin o iğrenç kokusuyla karışmış olsa da yine de güzel kokuyordu. 

''Uykucu.''

Ben uyandırırsam kendimi suçlu hissederdim ama kendisi uyanırsa sorun yok.

''Nasılda özlemiş kokunu haa.''

Burnumu boynuna yasladım rahatsız olmayacağı şekilde. Derin derin nefesler alarak ciğerlerimi onun mis kokusuyla doldurdum.

Saçımdaki küçük dokunuşlarla burnumu yasladığım boynundan çekerek yüzüne baktım. Uyanmıştı..

Bayık bayık bakıyordu. Ama ben seni yerdim çocuk.

Kanımın kaynamasıyla dudağına sertçe bir öpücük kondurdum. İçim gidiyor sana be..

''Özlemişim.'' dedim hülyalı hülyalı sevdiğim oğlana bakarken.

Efe gülmüş ve elimi avucuna alarak tutmuştu. 

''Affettin mi beni.'' dedi pürüzlü çıkan sesiyle. Ama sen böyle yaparsan ben seni yemeden duramam çocuk.

''Affetmiştim ki ben seni zaten.''

''Bunu duymak güzel.'' 

Parmağımı göğsüne koyarak okşadım. Sırıtmış ve cilveli bir sesle ''Aşkııım.'' demiştim. Efe şaşkınca bana bakıyordu. Ne var yani sevgilimize de mi cilve yapamayacağız.

''E-efendim.'' dedi hayran hayran gülümseyerek.

''Şimdi sen benim sevgilimsin değil mi?'' Kafasını salladı hızla. Hâlâ inanamıyordum sevgili olduğumuza. Rüyaymış ve bende her an uyanacakmışım gibiydi 

''O zaman beni üzdüğün zamanların acısını çıkarabilirim senden.''

Kaşlarını çatarak ne demek istediğimi anlamaya çalışıyordu. Neyden bahsettiğimi anlamış olacak ki morali bariz bir şekilde düşmüştü. Ama ben sen üzül diye söylemedim ki..