Oyun bxb

40

Efeden

''Çok geç kalmayın Efe. Babanın misafiri gelecekmiş.''

Yengeme kısaca kafa sallayarak evden çıktım. Eray'ı okuldan almaya gidecektim. Sonrada onun evine gidip bundan sonra bizimle beraber kalacağı için ihtiyacı olan şeyleri almaya gidecektik. 

Birkaç gün boyunca benim eşyalarımla idare etse de sürekli evine gidip eşyalarını almamız gerektiğini söyleyip durmuştu.

Arabaya binerek hiç beklemeden çalıştırdım. Bugün babamın misafirleri geleceği için çok vaktimiz yoktu. 

Eğer yemeğe katılmazsak ya da geç kalırsak babam ağzıma sıçardı. Çünkü bu tür konularda aşırı hassastı. 

Okulun önüne geldiğimde okul daha yeni dağılmaya başlamıştı. Tam zamanında gelmiştim.

Kapıdan çıkanlara bakarken elinde telefonuyla uğraşarak çıkan Eray'ı görünce kaşlarımı çattım. Düşecekti şimdi. Ne diye bu curcunada telefonuyla oynayarak yürüyorsa.

Telefonunu kulağına götürmesiyle arabanın içini telefonumun zil sesiyle dolmuştu.

''Efe çıktım ben, neredesin sen?'' Etrafına bakınırken benim cevap vermemi bile beklemeden ''Hah tamam gördüm bekle geliyorum.'' demiş ve telefonu yüzüme kapatmıştı.

Bu neydi şimdi?

Hızlıca arabaya doğru ilerlerken etrafındaki bedenlere değmemeye çalışıyordu. Gözlemlediğim kadarıyla tanımadığı insanlarla temas etmekten kaçınıyordu ama yakından tanıdığı biriyle de sürekli temas halindeydi.

Mesela biz Erayla hep temas halindeydik.

Nihayet arabanın önüne gelmiş ve binmişti. Çenesinden tutarak yüzümü yüzüne yaklaştırdım ve dudaklarına sert bir öpücük kondurdum. Geri çekildiğim an ''Nefes alsaydım bir.'' demişti gülerek.

Onu böyle aniden öpmemin hoşuna gittiğinin farkındaydım.

''Gidiyoruz değil mi bugün eşyalarımı almaya. Kaytarmak yok.'' Kaşını kaldırarak söylediği şeyle gülümsedim.

''Gidiyoruz sevgilim ama biraz hızlı olmamız lazım.'' Arabayı çalıştırarak okulun bahçesinden çıktım. 

Kafasını sallayarak kemerini taktı. Ben alıştırmıştım ona bu huyu. İlk başlarda arabaya bindiğinde asla kemer takmıyordu. Ama şimdi takıyordu benim zorumla.

''Neden hızlı olmamız lazım?'' 

''Babamın misafirleri gelecekmiş akşam. Yemekte herkesin bir arada olmasını istiyor.''

Başını cama yaslayarak vücudunu bana döndürmüştü. O kadar güzel bakıyordu ki her seferinde ona biraz daha aşık oluyordum. Her yaptığı şey ona biraz daha hayran olmama sebep oluyordu. Bakışları, duruşu, konuşması, gülümsemesi.. Her şeyi güzeldi benim Eray'ımın.

Bakışlarımı ondan çekerek yola odaklandım. Biraz daha bakarsam arabayı kenara çeker ve onu yerdim. Ciddi ciddi yerdim..

Evinin önüne gelene kadar hiç ses çıkarmamış sadece beni izlemişti. Arabadan inerek apartmana doğru ilerledi. Beni de bekleseydin keşke yavrum..

Hızlı adımlarla arkasından ilerleyerek ona yetişmiştim. Dibine girerek burnuma dolan kokusunu içime çektim. Uyuşturucu gibiydi kokusu, bağımlılık yapıyordu. 

Asansörün gelmesiyle hiç beklemeden binmiştik.

''Eray.''

''Efendim.'' dedikten sonra diliyle dudaklarını ıslatmıştı. Yapma ama bunu bana gülüm. Yapma bee.