Oyun bxb

37

''Şu boynumun haline bak. İyi ki iz bırakma dedim Efe.''

Tişörtümün yakasını aşağı doğru çekiştirerek aynadan boynuma bakıyordum. Aslında hoş duruyordu ama adeta ben az önce oynaştım diye bağırıyordu. Ya da daha ilerisi..

''Hani bakayım.''

Yanıma gelerek dudaklarını boynuma bastırarak öptü. Ben ona ne diyorum o ne yapıyor.

''Sanat eseri yapmışım.'' dedi boynuma bakarak. 

Başını omzuma yaslayarak aynadaki görüntümüze baktı. Bende onun gibi bakışlarımı aynaya çevirdim. Birbirimizi tamamlıyorduk. Tıpkı birbirimiz için yaratılmış gibiydik. Ki bence öyle..

Efeden başka biriyle olmayı düşünemiyordum. Olmazdım da zaten. Belki büyük konuşuyorum ama ne bileyim işte Efe'den başka biriyle olacak olma düşüncesi bile midemi bulandırıyor. Benim için sadece o vardı ve o hep olacaktı.

Ellerini belime sararak karnıma birleştirdi. Elin ne güzel durdu belimde öyle yiğidim.

''Ne düşünüyorsun?'' Başını boynuma gömerek mırıldanmıştı. Sıcak nefesleri boynumu okşuyordu. 

''Ihm.. Seni ne kadar çok sevdiğimi.'' dedim kollarının arasında dönmeye çalışarak. Kollarını gevşeterek dönmeme izin vermişti. 

''Senin götünü yerim ben.'' Elini kalçama atarak sıkarken.

Sıç ortamın içine tamam mı Efe sıç. Ne güzel romantizm yapıyoruz şurada. Ama beyefendinin aklı benim götümde.

Elimi göğsüne koyarak ittirdim. 

''Hazırsan inelim aşağı, sonrada eve giderim ben.'' 

Ayrı kalmak istemesem de burada kalamazdım.

''Gitmeni istemiyorum.''

Elimi yanaklarına koyarak baş parmağımla okşamaya başladım yanağını. Gözlerini kapatarak yüzünü elime yasladı. 

''Bende senden ayrı kalmak istemiyorum ama gitmem gerekiyor sevgilim. Hem sen merak etme sürekli seni rahatsız edeceğim. Bıkacaksın benden.'' 

Gülerek söylediğim şeyle gülümsedi. ''Senden bıkmak mı? Asla..'' Dudaklarını avucuma bastırdı.

''Hadi gideli, Umut aşağıda bizi bekliyor.''

Başını sallayarak elimi avucunun içine aldı ve odanın çıkışına doğru ilerledi. Herkesin aşağıda olduğunu bildiği için rahat davranıyordu.

Aşağı indiğimizde elimi avucundan çektim. Neden yaptığımı anlamış olacak ki hiçbir şey dememişti. 

''Gelin oturun çocuklar.'' Berat amcanın konuşmasıyla gülümseyerek ona baktım. Hastanede geçirdiğimiz bir hafta boyunca Efe'nin ailesiyle resmen kanka olmuştum..

Salonda sadece babası ve Umut vardı. Abisi ve yengesi işe gitmiş olmalıydı. Tabi bu kadar zengin olunca adamlar hafta sonu bile çalışmak zorunda kalıyor.

Boş olan ikili koltuğa oturmamızla Umut hemen yanımızda bitmişti. Kollarından tutarak küçük götünü bacaklarıma koydum. O kadar hafifti ki, varlığıyla yokluğu belli değildi.

''Ağrın var mı oğlum?'' Berat amcanın Efeye yönelik sorusuyla Efe babasını reddederek ''Sayende çok iyiyim yaşlı kurt.'' demişti. Berat amca oğlunun dediğiyle gülümseyerek bana dönmüştü.

''Nasılsın Eray oğlum? Görüşemedik bugün.''

''İyiyim Berat amca sen nasılsın?''  Kucağımdaki küçük elimi küçük avuçlarının arasına alarak parmaklarımla oynamaya başladı.