Addicted to you! (ON HOLD)

13.

P.O.V. Ashton

Na een kwartiertje zijn Michael en Calum weer wakker geworden en zijn we nu met zijn alle in een nutteloos gesprek. "Omg!! Ik heb een goed idee!" Schreeuwde Cheryl opeens. "Whathan?" Vroeg Michael. "Nou, het heeft niet echt iets met een stad verkennen te maken maar zullen we naar een dierentuin gaan?" Zei ze dit keer op een wat rustigere manier. "Omfg! Jaa das zo goed idee van je!" Schreeuwde Denise. "Dus de dames willen graag naar de Zoo? Wat denken jullie jongens?" Vroeg ik terwel ik mijn stem iets verhefde zodat ze het achterin ook konde horen. Ik hoorde van 3x een ja en ik pakte mijn telefoon uit mijn kontzak en gaf hem aan Denise. "Kun je het adres van de dierentuin hier in Sydney opzoeken?" Vroeg ik. "Ja sure, maar dan moet ik wel ff je toegangscode weten." Zei ze. Ik gaf haar mijn code en even later noemde ze een adres op. "Weet je dat te vinden of moet ik de navigatie aanzetten?" Vroeg ze terwel ze mijn telefoon weer vergrendelde en op het daahboardkastje had neergelegd. "Nee is goed zo. Dankje!" "No preblemo!".

Toen we eindelijk bij de dierentuin aankwamen was het echt gigantisch druk! Je moest in de rij staan voor een kaartje en om het park binnen te gaan.

"Willen jullie dit echt." Zei Calum zuchtend. "Als jullie het niet leuk vinden kunnen we ook wel weer gaan." Antwoorde Cheryl. "NEEEE" Schreeuwde Luke. "Ik wil de pinguïns zien! Voordat dat gebeurd is ga ik niet weg!" En sloeg zijn armen over elkaar.

P.O.V. Cheryl

We gingen uiteindelijk dus toch naar de dierentuin en dus heel lang wachten. Gelukkig hadden we al ons eten in onze handtassen gedaan zodat we daar niks hoeven te kopen. We liepen de dierentuin binnen en Luke riep meteen: "waar zijn de pinguïns?!" "Misschien kunnen we op de bordjes kijken?" Zei ik toen. "Of we vragen het aan hem!" Zei Denise terwel ze naar een knappe man wees die met een collega aan het praten was. "Weetje, je staart nogal. Wist je dat?" Zei Luke. "Uuh... Sorry, wat zei je?" Zei Denise toen ze haar aandacht weer op ons had. "Nee niks, laat maar." Zei Luke terwel hij met zijn ogen rolde. "Okee ik heb een idee!" Zei Calum plots heel blij. "Okee vertel" zei Ashton. "Nou, we kunnen het ook zo doen, we splitsen de groep op in z'n 2tjes en dan gaat de een proberen de weg te vinden naar de pinguïns door middel van bordjes. En het andere team vraagt aan elke dierentuinmedewerker de weg. Ookal weet je het al, gewoon blijven vragen." We keken allemaal even raar naar Calum maar toen begonnen er een paar te lachen. "Het leek mij eigenlijk wel een leuk idee." Zei hij terwel hij verlegen naar de grond keek.

We hebben het idee van Calum toch maar gedaan. We hebben teams gemaakt alleen de jongens wouden Denise en mij echt niet bij elkaar hebben. Beetje raar maarja..

Ik zit nu dus samen in het groepje bij Michael en Luke en het andere groepje bestaat dan dus uit Denise,Calum en Ashton. Wij waren het groepje dat met de medewerkers de weg moeten te vinden, dus ik stelde voor om maar gewoon te lopen totdat we iemand tegen kwamen.

P.O.V. Calum

Ashton, Denise en ik waren door de dierentuin aan het rennen om te zoeken naar van die wegwijs bordjes. Opeens stopte Ashton, (die voorop rende) waardoor ik op Ashton knalde en Denise op mij. "Wat?" Vroeg ik terwel ik aan mijn neus voelde. Damn! Die dee echt zeer! "Kijk daar, bordjes!" Zei Ashton terwel hij ergens naar wees. Ik volgde zijn vinger en toen zag ik de bordjes ook. "Ik zie ze ook!" Zei Denise blij. "Nou kom op dan, anders zijn we er straks nog als 2de." Zei ik terwel ik Ashton en Denise bij hun armen mee trok. "Maar ik kan niet meer!" Zuchte Denise. "Euhm.. Wil je op mijn rug?" Vroeg ik onzeker. Straks denkt ze van wat moet hij van me? Of wat denkt hij? Meteen best friends ofz. Zie je wel, dat zal ze vast denken. Waarom ben ik nou zo'n ezel die weer zoiets moet bedenken. "Maar ik ben daar veel str zwaar voor" zei ze verlegen terug. Wow, dat antwoord had ik echt niet verwacht. "Nee tuurlijk niet! Kom! Spring d'r maar op!" Zei ik veel zekerder. Als ze nou een dikke zeekoeien was geweest ofz, maar dat is ze nou ook weer niet. "Euhm okee dan" zei ze nog steeds onzeker en liep naar me toe. Ik draaide me rug naar haar toe en zakte iets door mijn knieën heen zodat ze er makkelijker op kon springer. Er zat wel wat hoogteverschil tussen ons namelijk.

Ze sprong moeiteloos op mijn rug en ik had gelijk, ze was helemaal niet zwaar. Ik zag dat Ashton al wat verder bij de bordjes aan het kijken was dus ik rende er naar toe. Blijkbaar schrok Denise van mijn actie want ze verloor bijna haar evenwicht, ze sloeg snel haar armen om mijn borst zodat ze niet viel. Ik moest best wel lachen maar dat was ook niet echt een goed idee want ik viel ook bijna daardoor. "Aahh Calum pas asjebliefd op!" Gilde Denise. Ik lachte en rende nog een stukje door tot we Ashton bereikt hadden. Daar sprong ze weer van mijn rug af. "He he waar bleven jullie nou? Ik heb de weg allang gevonden!" Zei Ashton terwel hij ons een voor een aankeek. "Ooh niiiks hoor" giegelde Denise. Ik lachte mee wat een rare blik van Ashton opwekte. "Okee kom nou maar mee ik weet de weg. Misschien komen we toch nog als eerste." Zei hij terwel hij gebaarde dat we hem moesten volgen en hij liep weg. Denise en ik liepen samen snel Ashton achterna.