35

120 11 4
                                    

Chapter 35

Adaria's Point of View

YES was what I said to Raphael that day. I will never forget it for I felt so many things that are not worthy of forgetting. He made me feel so many emotions I couldn't fathom which should I make focus on.

Afraid that he might leave me forever. Then, again I will be alone if that will happen. No one will hold my hand and save me from this miserable life that only he can make it worth living.

Shock when I knew it was all a prank. How am I to expect that suddenly everyone was present in that room? The sound of the confetti was heard and their cheering echoed.

Betrayal was one of them because of how they tricked me into such scary prank. It is how they make use of my fear just so they could prank me and then suprise me.

Happy when he asked me to be his girl and then I agreed.

I cursed the first of April for allowing such events to happen. But I now have half feelings for the date because it will be our anniversary. Such a silly date to celebrate such romantic event.

"Malapit na ako sa bahay niyo." Sabi ni Raph na nasa kabilang linya. Manonood kasi kami ngayon ng sine. We just love watching movies together ever since we are still friends.

"Okay, maghihintay ako sayo." Naka ngiting ani ko sa kaniya.

I realized na hindi niya pa alam kung sino ako sa kaniya noong mga bata pa kami, so I brought with me the evidence to prove that I already exists in his life back when we are still young.

"Hi, Ads. Good morning!" Rinig kong ani ni Raph kaya nilingon ko siya. Hinintay ko kasi siya sa living room. Hindi rin naman nagtagal at nakadating na rin siya.

"Hello, good morning." Niyakap namin ang isa't isa na parang hindi kami nagkita ng ilang taon e ilang araw lang naman kami hindi nagkikita dahil busy kami sa paghahanda sa aming graduation. Finally, magtatapos na kami sa pag-aaral.

"Let's go?" Aniya kaya tumango naman ako.

"Hoy, hindi man lang kayo magpapaalam? Respeto naman sa mga single ano." Ani ni Cords na kakababa lang mula sa second floor. Natatawa naman namin siyang tinignan ni Raph.

"Sus, inggit ka lang kamo. Umamin ka na kasi para magkalove-life ka. Hindi ka uusad niyan sa sitwasyon mo if hindi ka mag-e-step forward. Minsan, kahit tayo ang babae kung gusto mo na talaga e go. Baka maunahan ka pa ng iba d'yan sige ka." Pagbibigay balala ko kay Cords.

"Whatever, umalis na nga lang kayo." Cordelia have the audacity to roll her eyes on us after I gave her some advice. Sinenyasan niya pa kami gamit ang kamay niya na umalis na. 

Dinilaan ko na lang siya at hinila si Raph paalis.

"Mag-ingat kayo ha." Nilingon namin siya at tumango na lang. Kumaway pa ako at ngumiti. Nang nasa harap na ang tingin ni Raph ay nilabas ko ang panyo niyang kulay berde at pinakita kay Cords.

Gulat ang gumuhit sa mukha niya. Napatakip pa siya sa bibig niya dahil napasinghap siya ng malakas. Tinago ko naman agad ang panyo dahil lumingon si Raph.

"What's the matter? May nalimutan ka ba?" Aniya kaya sumagot naman ako agad sa kaniya.

"Wala. Si Cords, iniinggit ko lang." Napatawa naman siya sa sinabi ko ngunit pinisil niya pa ang pisngi ko kaya winaksi ko iyon.

"No." Seryosong ani ko ngunit tinawanan niya lang ako.

Lumingon naman ako muli kay Cords na ngayon ay masayang nakangiti. Nagthumbs-up pa siya sa akin and mouthed 'Good Luck'. Tumango na lang ako sa kaniya.

This Feeling Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon