PROTECT YOU 🔞🖤 (ចប់)

ភាគទី២៣ : អូនមិនអាណិតបងខ្លះទេហ្ហេស?

ដោយសារតែមុននេះបានលឺសម្លេងប្អូនស្រែកទើប NamJoon រត់ចេញមកពីក្នុងបន្ទប់មកទាំងប្រញាប់ប្រញាល់ដើម្បីមកបន្ទប់ Taehyung តែពេលគេ មកដល់អ្វីដែលគេបានឃើញនោះគឺ...

< ស្អីនិង? > NamJoon ឈរធ្វើមុខឆ្ងល់ទាំងហួសចិត្តព្រមគ្នាដោយសារតែនៅក្នុងបន្ទប់របស់ Taehyung គឺមានអំបោសមួកខោអាវរប៉ាត់រប៉ាយពេញនឹងចំណែកឯគេកំពុងដេកនៅលើគ្រែទៅវិញ

< ក៏ដូចបងឃើញនឹង > Taehyung

< ហេតុអីបន្ទប់រញ៉េរញ៉ៃម្ល៉េះ? ហើយមុននេះបងបានលឺសម្លេងឯងស្រែកមានរឿងអី ?? > NamJoon

< គឺ...គឺមុននេះខ្ញុំបានរៀបចំបន្ទប់ព្រោះឃើញវា រញ៉េរញ៉ៃពេកតែពេលខ្ញុំកំពុងបោសសម្អាតក្នុងបន្ទប់ក៏បានឃើញកន្លាតខ្ញុំភ័យពេកបានជាស្រែកបែប ហ្នឹង > Taehyung និយាយរៀបរាប់ព្យាយាមធ្វើទឹកមុខធម្មតាដើម្បីកុំអោយបងប្រុសគេដឹងថាខ្លួនកំពុងភ័យហើយចាប់បាន

< ចុះយូរហើយមិចមិនរៀបចំ? > NamJoon

< បងនិយាយធ្វើមើលតែខ្ញុំមានពេលណាស់ចឹងព្រឹកឡើងខ្ញុំទៅធ្វើការបាត់ទាល់តែប្រលុបទើបមក វិញខ្ញុំរកតែពេលសម្រាកមិនចង់នឹងមានផង > Taehyung

< ឯងនិយាយថារៀបចំបន្ទប់តែមិចឯងក៏កំពុងដេកនៅលើគ្រែ? > NamJoon សួរតែគេមិនបានចូលទៅខាងក្នុងបន្ទប់ Taehyung ឡើយគឺនៅឈរមុខបន្ទប់របស់គេ

< មុននេះខ្ញុំក្ដៅស្អុះទើបចង់ទៅងូតទឹកតែខ្ញុំគិតថារៀបចំបន្ទប់សិនរួចហើយចាំទៅងូតតែពេលនេះខ្ញុំកំពុងដោះអាវខោ > Taehyung

< អៀនឬ? ពីមុនឯងមិនមែនអញ្ចឹងឯណា? > NamJoon សួរទាំងសើចបន្តិចចឹងតើបានជាគេដណ្ដប់ភួយជិតមួយតួរខ្លួនឃើញតែត្រឹមក្បាល

< ខ្ញុំធំហើយមិនមែនជាក្មេងដូចមុនទេខ្ញុំក៏ចេះមានអារម្មណ៍ខ្មាស់អៀនខ្លះដែរហើយមុននេះខ្ញុំរៀបរកនឹងរកខោអាវពាក់ហើយតែបងរុញទ្វារចូលមកមុន > Taehyung

< បងមិចនឹងដឹងថាឯងកំពុងតែដោះខោអាវទៅបើលឺសម្លេងស្រែករបស់ឯងទើបស្មានតែមានរឿងអី > NamJoon

< ខ្ញុំមិនបានកើតអីឡើយ > Taehyung

< ចឹងបងទៅវិញហើយ យប់ហើយពេលចូលដេកកុំភ្លេចបិទបង្អួចផងប្រយ័ត្នអាណាផ្លោះចូលមក > NamJoon