The return

27| But you... you are the whole damn hell

Klaus's POV

Alexa: Είσαι και εσύ εκεί. Μου είπε και ξαφνικά βρέθηκα στην πραγματικότητα ακούγοντας το μηχάνημα να χτυπάει σαν τρελό και δεν μπορώ να νιώσω την καρδιά της οπότε απλώς κλείνω τα μάτια μου αφήνοντας ένα δάκρυ να κυλήσει.

Klaus: Σε παρακαλώ μην με αφήνεις! Λέω γονατίζοντας δίπλα της χωρίς να της αφήσω το χέρι και εκείνη την ώρα μπήκε μέσα τρέχοντας ο Deaton.

Deaton: Βγες έξω! Τώρα Klaus. Πεθαίνει! Πρέπει να την σώσω. Μου είπε βιαστικά και το έκανα.

Kol: Τι συμβαίνει? Ρώτησε ανήσυχα μόλις με είδε.

Davina: Klaus μίλα! Μου λέει και εκείνη αλλά οι λέξεις δεν βγαίνουν από το στόμα μου απλώς κάθομαι σε μια καρέκλα.

Νιώθω πως χάνω κάτι από τον εαυτό μου.

Ίσως επειδή αυτή θα είναι η τελευταία φορά.

Theo: Πεθαίνει έτσι? Ρωτάει τρελαμένος.

Kol: ΣΚΑΣΕ! ΕΣΥ ΦΤΑΙΣ ΓΙΑ ΌΛΑ! ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΉΡΧΕΣ ΕΣΎ ΟΛΑ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΛΎΤΕΡΑ! ΕΣΥ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΛΑΚΊΕΣ ΣΟΥ THEO!

Theo: ΤΟ ΞΈΡΩ! Το ξέρω! Εντάξει? Τα έκανα σκατά!

Rebekah: Δεν ωφελεί σε τίποτα αυτό που κάνετε! Δεν βοηθάει!

Hayley: Η Rebekah έχει δίκιο όλα θα πάνε καλά.

Davina: Νιώθω πως έχω δει ξανά αυτό το έργο χρόνια πριν.

Damon: Τι εννοείς?

Davina: Όταν εκείνη ήταν δεκαέξι στο νοσοκομείο και χαροπάλευε εδώ έξω επικρατούσε η ίδια ατμόσφαιρα και κατέληξε σε κόμμα. ΟΠΌΤΕ ΓΙΑ ΜΊΑ ΓΑΜΗΜΈΝΗ ΦΟΡΆ ΣΤΗΝ ΖΩΉ ΣΑΣ ΒΟΥΛΏΣΤΕ ΤΟ ΌΛΟΙ ΓΑΜΏΤΟ! Μας φώναξε και εκείνη την ώρα είδαμε τον Deaton να έρχεται.

Caleb: Τι έγινε? Είναι ζωντανή?

Deaton: Έπαθε ανακοπή! Ο Klaus το είδε! Το ξέρει!

Kol: Είναι...?

Deaton: Όχι! Κατάφερα να την επαναφέρω. Δεν επουλώνεται γιατί οι μάγισσες δεν της "ρουφούσαν" απλώς την δύναμη αλλά είχαν διαλύσει κόκκινη δρυ στον αέρα και την ανάγκασαν να την εισπνεύσει.

Davina: Θα γίνει καλά όμως έτσι?

Deaton: Ναι ελπίζω πως μέχρι αύριο το βράδυ με τεχνική υποστήριξη θα έχει καταφέρει να αποβάλλει όλη την κόκκινη δρυ από τον οργανισμό της.

Caleb: Ωραία! Είπε χαμογελώντας ανακουφισμένος.

Stefanie: Μπορώ να την δω? Ρώτησε ξαφνικά.