The return

38| Give me one good reason

Alexa's POV

Alexa: Τι έκαναν λέει? Ρώτησα σοκαρισμένη μόλις ο Isaac μου εξήγησε.

Isaac: Λυπάμαι. Μου απάντησε σκύβοντας το κεφάλι του.

Alexa: Δεν είναι αλήθεια! Είναι ένας εφιάλτης αυτό είναι έτσι? Λέω καθώς σηκώνομαι όρθια. Σκότωσα αθώα παιδιά γαμώτο. Ούρλιαζαν και έκλαιγαν Isaac και τα σκότωσα! Λέω δακρύζοντας στις αναμνήσεις αυτές.

Isaac: Alexa δεν φταις εσύ για αυτό.

Alexa: ΚΑΙ ΠΟΙΌΣ ΦΤΑΊΕΙ ΡΕ ISAAC?

Isaac: Δεν ήθελες να το κάνεις Alexa.

Alexa: Αλλά το έκανα! Απάντησα απότομα. Θεέ μου τι απέγιναν όλες αυτές οι ψυχούλες? Τι έκανα?

Isaac: Ρε κούκλα μου δεν είχες την επιλογή! Αν μπορούσες να το επιλέξεις δεν θα το έκανες αυτό δεν ήσουν εσύ. Δεν μπορούσες να κάνεις κάτι.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Μετά από ώρα αποφάσισα να κατέβω κάτω.

Theo: Επιτέλους ξύπνησες! Είσαι καλά?

Alexa: Βούλωσέ το! Του απάντησα απότομα προσπερνώντας τον.

Freya: Καλημέρα πως είσαι? Ρώτησε χαμογελώντας.

Alexa: Δεν νοιάζεσαι καν Freya οπότε σκάσε και εσύ. Της είπα και εκείνη μπήκε μπροστά μου για να μην φύγω.

Freya: Εσύ σκάσε! Η οικογένειά μας θυσίασε τα πάντα για πάρτη σου οπότε προσπαθώ να τους καταλάβω, προσπαθώ να καταλάβω γιατί σε νοιάζονται τόσο πολύ και δεν με βοηθάς. Δεν της απάντησα απλώς πήρα ένα μπουκάλι μπέρμπον, ένα πακέτο τσιγάρα και βγήκα έξω από το σπίτι και κάθισα στα σκαλοπάτια.

Το μικρότερο θύμα μου ήταν μόλις δύο μηνών. Δύο μηνών μωράκι και χάθηκε. Σκέφτομαι πίνοντας.

Theo: Σου είναι δύσκολο να διαχειριστείς όλα αυτά που έγιναν το καταλαβαίνω αλλά είμαι σίγουρος πως καλύτερες μέρες θα έρθουν σύντομα Alexa. Άκουσα την φωνή του πίσω μου.

Alexa: Τελείωσες με τις μαλακίες? Ρώτησα χωρίς να τον κοιτάξω αλλά δεν παίρνω απάντηση. Σε μισώ Theo! Συνέχισα μετά.

Theo: Δεν το εννοείς αυτό!

Alexa: Και όμως το εννοώ! Λέω σκληρά. Εσύ μου το έκανες αυτό και σε μισώ για αυτό. Εξήγησα.

Theo: Συγγνώμη! Είπε με την φωνή του να σπάει πριν φύγει.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~