Captured By The Prince √

Chapter 14

Zoilla Pov

Gabi na nang tuluyan akong magising.Naririnig kuna ang mga huni ng kulisap sa labas at ang mabangong amoy ng pagkaing niluluto sa kusina.Biglang kumalam ang aking tiyan sa naamoy.Hindi pa ako nakakain simula kanina.I blinked.Nanaginip na naman ako sa kanya.Napapaling ako ng ulo.Panaginip? Mukhang totoo.Ramdam ko lahat ng haplos niya.The every inch of it.The way how he kiss me.Banayad sa bibig at ang lambot ng mga labi niya.The way he moaned parang totoo lahat.
Hindi kaya'y?Argh!No way!Hindi niya naman siguro narinig ang ungol ko kanina sa pangalan niya?
Isa pa pananigip ko lang iyon.

Dali dali akong bumangon sa kama at mabilis na itinaas ang palda ko katulad sa ginawa niya sa aking panaginip.Wala naman but this feels,it seems like my skin tingling for something.Mabilis nanayo ang mga balahibo ko sa aking katawan as I caresses the exposed skin of my thigh.Katulad ito sa nararamdaman ko kasama niya or maybe I'm just paranoid.Masyado kunang tinotoo ang lahat.Isa pa malinis naman ang suot kong panty, there's no any stain on it.

"Zoilla!Halikana,maghahapunan na tayo."narinig kong tawag ni Victor sa labas ng aking pintuan.Hindi siya umalis.Ibig sabihin,narinig niya lahat iyon katulad kay Aling Meddy.

"Zoilla?Gising kana bah!Kakain na tayo!"tawag niya ulit sa inis na tono.Napabuntong hininga na lamang ako at bumaba na sa aking kama.Bahagya kong inayos ang suot na t'shirt at palda bago ko binuksan ang pintuan para harapin siya.

"Kakain na tayo.Huwag kanang magpapatawag pa.Dalawa lang tayo dito ngayon dahil si Prinsepe Skull at Martini may importanteng pinuntahan."aniya saka siya tumalikod sa akin.
Dali dali kong isinarado ang pintuan at sumunod narin sa kanya sa paglalakad sa hagdan pailalim.

Nang marating na namin ang kusina kaagad nang lumipad ang mga mata ko sa pagkaing nakahain sa ibabaw ng lamesa.Gulay ang ulam na nakalagay sa puting bowl at tuyo naman ang katabi.May tigdadalawang plato,kutsara't tinidor ang nakalagay sa gilid katabi ang kanin.
Napahinga ako ng hangin.Mga ilang buwan narin na hindi na ako nakakain nang ganyan.

"Umupo kana,kumain, at magpahinga.Aalis ako mamaya kaya iiwan na muna kita dito."narinig ko itong napabuntong hininga bago niya hinila ang upuang siyang papaupuan niya sa akin.
Hindi na ako nagreklamo pa at lumapit na dito.
Ganun narin ang ginawa niya at umupo na sa katabing upuan.

"Saan ka pupunta?"tanong ko.Ako lang mag isa dito mamaya.Natatakot ako.Napakalaki ng bahay na ito.

"Pupunta ako sa underground.May kailangan lang akong gawin doon."natuon ang mga mata niya sa akin.Napakurap ako.
"Ba't ka nagtatanong?May kailangan ka?"peke akong ngumiti.

"Wala..."

"Huwag kang mag alala.Safe ka dito."ngumisi siya.Kinuha nito ang isang plato pati ang kutsara't tinidor para magsimula nang kumain.

Mahina akong tumango sa kanya hindi na alintana ang nagtatanong niyang mga matang sumusulyap sa akin.Kung nandito lang sana si Milan.

"Katulad sa ibang utusan dito,sa susunod pang araw babalik sa Milan."salita niya as if he knows what I'm thinking right now.Nagpakawala ako ng hangin at sinunod narin ang ginawa niya.
"Tig apat na araw ang pahinga nila kaya aasahan mong sa ikalimang araw na sila babalik."patuloy niya.Tumango ako.

Nagsimula kaming kumain nang hindi na nagsasalita maliban sa tunog ng mga kubyertos.
Hindi naman pala masama pag dalawa lang kami ditong kumakain.Tahimik at ramdam ko ang bawat pagkislap ng mga gamit sa loob ng kusina.Ngayon lang ako nakapasok dito.Napakalaki.Nakahelira ang mga kabenit sa itaas at ilalim na bahagi nito.Crystal ang takip kaya kita mula sa labas ang mga kagamitang naka display sa loob.Halos mamahalin.Gawa sa mamahalin ang marmol na dingding na napakakintab.Sa celling na mayroong tatlong ilaw na magkatabi,sa manipis na kurtinang nakatakip sa bintana nito.Sa sahig na kulay abo,at sa mga nilulutuang kagamitan malinis.Ni walang dumi.Kaya iyon din siguro ang dahilan kung ba't ayaw ni Margareta na pumasok kami sa loob nito kung nandyan siya dahil napakalinis sa loob nito.
Pati ang mga baso kumikislap din dahil sa sinag ng ilaw.Tumikhim ako saka pinagtuunan na nang pansin ang laman ng aking plato.
Masarap naman ang pagkaluto ng ulam.Pati ang tuyo sakto lang ang pagkaluto.I smiled.Si Victor kaya ang nagluto nito?