*TAMAMLANDI*
Yayınlanma tarihi: 15.08.2022
•
Geçmiş düzeltilemez veya unutulamazdı. Sadece yok sayılabilirdi. Ve onlar da böyle yapıyordu; Bir gün her şeyin tepetaklak olacağını bilmeden.
•
Okyanus çocukluk arkadaşları Selim, Eren ve hayatına sonrad...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
OLRN - 27
"Sarmalayan Buhar"
Aman Aman - Duman Her Şey Sensin - Yalın
******
16.12.2019
Bir şey olacak.
Bunu hissediyorum.
Saklanan Göz, kolyeler, notlar, kim olduklarını bilmediğim bir grup insan... Aklımı kaybedeceğim.
Dürüst olmak gerekirse, uzun zaman sonra gerçekten korkuyorum mavili.
Uzun zaman sonra ilk defa güvensiz ve savunmasız hissediyorum.
Boynumda asılı olan kolye, saçma bir şekilde, bana ne kadar huzur verse de, aynı zamanda zihnimi karıştırıyor ve nabzımı hızlandırıyor.
Tek bir dileğim var; Her ne dönüyorsa n'olur bize zarar gelmesin. Çünkü gelirse yıkılırız.
Ve ben bir yıkılışı daha kaldırabilecek güçte olduğumu sanmıyorum.
Günlük 1/6
******
Bir kova içerisindeki su birikintisini düşünün. O su birikintisinin oluşmasını sağlayan her bir damla da bir duygu, bir düşünce olsun; Kimi güzel kimi kötü.
Kötü olanlar çoğunluktadır genelde. Hayat, o birikintinin büyümesi için sıklıkla negatif damlalar verir. Acı, umutsuzluk, çaresizlik, bunlardan doğan mutsuzluk ve daha nice yaşanmışlık damlası.
İyi kötü her damla aynı birikintiye düşer. Ne kadar şey yaşıyorsanız o kadar büyür o birikinti.
Ve zamanla bir yorgunluk hissedersiniz.
O birikinti artmış, artmış ve kovayı doldurup neredeyse taşınamayacak hale getirmiştir. Daha yaşayacak çok şeyiniz olduğunun farkında olan birikinti, azalmak ister. Yere dökülmez, sadece buharlaşır. Buharlaşır ve yaşadıklarınızı unutmamanız için sizi sarıp sarmalar.
Hissettiğiniz yorgunluk da, ömrünüz boyunca büyümeye devam eden, o buhardır işte.
Ömrümün ne kadar olduğunu bilmiyordum ama benim buharım daha şimdiden kocamandı. Ayrıca günden güne büyümeye devam ediyor ve yorgunluğuma yorgunluk katıyordu.
Bitkin olmama rağmen ayaktaydım; Her zamanki gibi.
Zihnimi karşıma alıp, 'Artık düşünmeyi kes!' diye bağırmak istiyordum. Çünkü düşüncelerim, yaşadığım şeylerden çok daha fazla yoruyordu beni.
