Miskin bir haz, rahmimin duvarlarını kaplayan baskın kokusu, kendi kokumu bastıracak kadar üstündü.
Elleriyle rahmime ağlarını ördü.
O ve ben, bizdik.
Şehvetin diğer adı.
Şehveti biz doğurduk.
Yasaktı. Acımasızdı. Katildi. Merhametsizdi. Mesafeliydi...
LÜTFEN OY VE YORUMDA BULUNMAYI UNUTMAYIN, SINIR GEÇİLMEDEN ATIYORUM.
HASSASİYETLE YAKLAŞIN LÜTFEN.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🕷️
"Zor, bu hayatta her şey zordur Ercüment ancak imkansız diye bir şey yoktur. İnsanın aklına düşen fikir o an imkansızlığını yitirir."
Dışımın tıpkı içim gibi yandığını hissediyordum. Çok değişik bir his içindeydim. Kendi çizgimden pek sapmazdım. Tökezlemezdim.
Ercüment ise beni sürekli saptırıyordu yolumdan.
" Hande? "
Bana seslenen güzel sesli adama baktım. Elini çıplak bacağımın iç kısmına biraz yaklaştırıp okşadığında tüylerim diken diken oldu. Bunu fark ederek gözlerimin içine dikkatle baktı. Alemşah sigarasını söndürdüğünde sessizliğim beni de şaşkına çevirdi.
" Sanırım sevgilin seninle aynı fikirde değil, baksana dondu kız."
Alemşah'a bakmadan Ercüment’in gözlerinde yer eden hüznü ve pişmanlığı gördüm. Sonrasında boş boş bakan adama döndüm.
"Alakası yok, sadece bana bundan bahsetmemişti."
Dudaklarını diliyle ıslattı. "Yani istiyorsun?"
Ercüment’in gözlerine döndüm. "Evet, anne olmak istiyorum."
Gözleri parladığında bacağımdaki eli belime kaydı. Beni kendine çekmek yerine o hareket edip dibime girdi. Bacaklarımız birbirine değdiği zaman başım omzuna denk gelmişti.
Elini saçlarıma atıp okşadı.
"Sarışın bir kız çocuğu," diye sessizce mırıldandı. Kalbim depar koşmuş gibi hızlı hızlı atmaya başladığında göz pınarlarım sızladı.
"İlk önce Hande'nin üzerinde bir sürü test yapmamız gerek. Bu sırada ben bomba işini hallederim. Türkiye'ye ne zaman döneceksin? "
Ercüment’in ona baktığını hissediyordum fakat başımı omzuna yatırdığım için göremiyordum. Belimdeki açıklığı okşayan parmakları uykumu getirirken aslında hala yorgun olduğumu fark ettim. Bunun en büyük nedeni ise hala iyileşmeyen yaramdı.
" Rahim olana kadar buradayım, sonrasında bir iki hafta daha kalacağım. Ancak bombayı Cüneyt'e vereceğim. Türkiye'ye döndüğümde böceklerden temizlenmiş bir şekilde evime dönmek istiyorum."
Alemşah başını salladı. Yukarıdan tıkırtılar geldiğinde başını kaldırıp merdivene bir bakış attı.
