Can't Help Falling

Special Chapter I

Pwede na po ito sa mga minor diyan. haha charot!

=======

"Vanessa--hoy! Batang makulit, lapit ka dito dali at sasabunan ko na yang katawan mo."

Nakangusong nilingon naman ako ng batang makulit mula sa paglalaro niya ng shower, mahina nalang akong natawa at senenyasan na siyang lumapit sa akin.

"No, Mama Lincoln! Big girl na kaya ako, kaya dapat ako na ang magpapaligo sa sarili ko." nakangusong ungot pa nito habang nakapamewang sa harap ko.

Napailing naman ako at lihim nalang na natawa.

"Oh, sige. Kung kaya mo naman ng abutin yang likod mo ee, sige...bahala ka." nang aasar na nginusuan ko din ang batang makulit kaya inis na napakamot ito ng kanyang ulo.

Mahina naman akong natawa dahil animong nagtatampo pa itong lumapit sa akin, hindi niya kasi kayang abutin yung likod niya. Ewan ko ba sa batang ito, kaya niya namang gawin yun kaya lang pinapahirapan pa niya yung sarili niya tapos maiinis siya sa sarili niyang kagagawan? May isang beses kasing nabasag niya yung salamin dito sa bathroom dahil sa frustration na nararamdaman niya.

Grabe.

Manang mana sa mommy niya.

"Mama, Lincoln?" maya mayang tawag sa akin ng batang makulit sa kalagitnaan ng pagsasabon ko sa kaniya.

"Hmm??"

"I have a question po." nakita ko pang nakangiti ito mula sa replection namin sa salamin.

"Yeah? Go on." nginitian ko din ito ng matamis.

"Why po... Maliit yung boobs niyo?"

Mabilis na naglaho ang aking ngiti sa aking mga labi, gulat at hindi ako makapaniwalang napatingin sa batang makulit dahil sa tanong niya, nakita ko pang animong enosente ang mukha niya ngunit may ngisi sa mga labi.

What. The. Hell.

Calm down, self. Bata yan, bata.

Napahinga ako ng malalim bago pilit ang ngiting nagkibit balikat sa kaniya. Marinig ko pa ang mahinang tawa nito kaya hindi ko mapagilang mapairap.

"Joke lang po, but i have a question po talaga." bahagyang pa itong natawa ng makita any lukot kong mukha.

Letche, lakas makasira ng mood.

"Okay?"

"What if hindi po namatay si daddy? Then mommy will still choose daddy over you, ano pong gagawin niyo? Ipaglalaban niyo parin po ba si mommy?"

Natigilan naman ako ng ilang sandali dahil sa tanong niya bago bahagyang napangiti nalang at malambing na hinaplos ang buhok niya.

"No." nakangiting sagot ko.

"What?!" gulat na bulalas nito bago ako tuluyang hinarap habang hindi parin makapaniwalang tinignan ako.

Mahina naman akong natawa bago lumuhod sa harap niya, hindi parin nagbabago ang reaction niya kaya natatawang piningot ko ng bahagya ang ilong niya.

"Always remember my princess, hindi pare-parehas ang mindset ng bawat tao. Hindi porket mahal mo yung tao, kailangan palaging ipaglalaban mo siya. Meron paring iba diyan na pinipiling pakawalan ang mahal nila dahil yun lang ang alam nilang paraan para sa ikabubuti nila. And for me? Mahirap mang intindihin para sa iba at lalong lalo na sayo pero kung saan sasaya ang mommy mo, masaya na din ako para sa kaniya."

Mahina nalang akong natawa dahil mukang hindi niya ako naintindihan, nakakunot parin kasi ang noo nito at malalim na napapaisip.

"But--you love mommy, right?" animong nag aasam pa na tanong nito, bahagya naman akong natawa.