Özlem

818 97 404
                                    

Hoseok

Gözlerimi açtığımda başımda bekleyen Chungha,San ve Jisung'u gördüm.

"Abi."

Olanları hatırlamaya çalışırken Jisung'un sesini duyduğumda bakışlarımı ona çevirdim.

"Nasıl hissediyorsun?"

Hafifçe öksürerek boğazımdaki kuruluğu gidermeye çalıştım.

"İyiyim.Ne oldu?"

Bakışları San'a döndüğünde gözlerimi kısa bir an kapatıp açtım.

"Ne oldu?"

Kafasını bana çevirip sessizce konuştu.

"Bir çatışma oldu ve sen vuruldun."

Jisung'un koluna baktım ve doğrulmaya çalıştım.Göğsümde hissettiğim ağrıyla duraksadığımda San omuzlarımdan tutup beni geri yatırdı.

"Yavaş hareket etmen gerek."

Yattığımda ona baktım,bacağı sargılıydı.

"Herkes iyi mi?"

"İyi,endişelenme.Sen kendini düşün."

Kısa bir sessizlik oldu.San Jisung'a işaret ettiğinde odadan çıktılar.Chungha sandalyeden kalkıp yatağın kenarına oturdu.Yüzüne baktığımda kızarmış gözleriyle derin bir nefes aldı.

"Herkesi çok korkuttun."

"İyiyim ben."

Gözlerim ara sıra kapanıyordu,zorlukla açık tutuyordum.Yatağın kenarından kalkıp battaniyeyi yine üzerimi örttü.

"Biraz daha istirahat et."

"Şapkam-"

"Burada."

Kafamı salladım.Gözlerim ağırlaşmaya devam ettiğinde elini saçlarımda hissettim.Kısa bir süre sonra odadan çıktığında gözlerimin kapanmasına karşı koymadım.

---

Elimdeki sıcaklığı hissettiğimde gözlerimi yavaş yavaş araladım.Bulanık görüntüler netleşirken gördüğüm yüze dikkatle baktım.

Özlemim o kadar fazlaydı ki yine onu görüyordum.

"Yoongi..."

Gülümsedim.

"Yine rüya mı görüyorum?Şayet öyleyse uyanmak istemiyorum."

Elimi diğer eliyle de tuttu ve kaldırarak yüzüne koydu.Teninin sıcaklığını hissettiğimde yarı açık gözlerimi tamamen açtım.

"Buradasın."

Kafasını salladı.

"Buradayım."

Gözyaşları düştüğünde elimi çekip sildim.Dolu gözleri gözlerimi bulmuştu.Kirpiklerine değen parmak uçlarımı tutup elimi yine sıkı sıkı kavradı.Bakışları üzerimdeydi,gözlerime bakmıyordu.

Kafamı hafifçe kaldırıp göğsüme baktım.Kurşun yarası vardı.Her şeyi henüz hatırlamamla yattığım yerde doğruldum.Göğsümde hissettiğim ağrıyla kısa bir an duraksadım.

"Jimin-"

Elimi bırakıp kollarımdan tutarak yanıma oturdu.

"Ne yapıyorsunuz?Yavaş hareket etmeniz gerek."

"Jimin nerede?"

Gözlerine baktığımda hüzün gördüm.Bakışlarını başka yere çevirdi.Sessizliğinin verdiği cevabı biliyordum fakat kabullenemiyordum.

Fire and rose | SopeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin