Zafer YAMAN
Bir hafta önce Beril'e söylediğim cümle üzerine gözlerini kaçırmıştı. Utanan hali bile o kadar tatlıydı ki...
Kaan komutanım enseme vurup beni oradan uzaklaştırırken Beril de kalkmıştı. Sanırım yaşadığı şoku içine sindirmesi gerekiyordu.Aslında ben de pat diye söylemek istememiştim ama kelimeler bir anda çıkmıştı ağzımdan. Ne olduğunu ben de anlamamıştım.
Şimdi ise parkta yeğeniyle oynamasını seyrediyordum. Yaman her kahkaha attığında o da eşlik ediyordu yeğenine. Yaman'la o kadar güzel ilgileniyordu ki ileride çok güzel bir anne olacağına şüphem yoktu.
- Oğlum? Ne yapıyorsun burada?
- Beril ve yeğenine bakıyordum annem.
- Bu kızın seni seveceğine emin misin? Senin için bulduğum kızlardan biriyle de görüşebilirdin.
- Anne ben Beril'i seviyorum. Sana bunu defalarca söyledim. Bana kız bakmayı bırak artık lütfen. Eğer Beril de kabul ederse zamanı gelince onunla evlenmek istiyorum.
- Oğlum kız askerlerden korkuyor biliyorsun. Askerlerle çok iyi anıları yok ve eğer geçmişteki travmaları tetiklenirse panik atak krizi geçiriyor. Sen de askersin ya senin yanında kötü olursa ne olacak?
- Merak etme anne. Eğer Beril beni kabul ederse ben onun travmalarından ve ataklarından kurtulması için elimden geleni yapacağım. Senden tek isteğim benim için kız bakmayı bırak. Benim sevdiğim kadın belli. Tamam mı sultanım?
- Tamam oğlum, tamam. İnşallah ikiniz için de en hayırlısı olur.
- İnşallah sultanım.
Dedim ellerini öperken. Annem gittikten sonra bana doğru yaklaşan küçük çocuğu fark ettim. Yaman, halasının elini tutmuş onu çekiştirerek buraya getiriyordu.
- Yaman nereye götürüyorsun beni, bebeğim?
- Haya, del.
- Tamam geldim, geldim.
Benim yanımda durduklarında Yaman kollarını havaya kaldırarak onu kucağıma almam gerektiğini işaret etmiş oldu.
- Ne oldu küçük bey? Ne istiyorsun bakalım?
- Abi, dede.
Bakışlarım Beril'e döndüğünde hafifçe tebessüm etti.
- Selçuk amcaya gitmek istiyor. Paşam deden işte şu an, onun yanına gidemeyiz ama.
- Aslında Selçuk komutanıma bir ulaşmayı deneyebiliriz, belki müsaittir. Ne dersin?
- Olur aslında. Ben kucağından alayım Yaman'ı da sen ara o zaman.
Başımla onu onayladım ve Yaman'ı ona uzattım. Selçuk komutanımı aradığımda hemen açmıştı.
- Söyle asker.
- Komutanım torununuz yanımda. Sizi görmek istiyor. İsterseniz yanınıza getireyim.
- Neredesiniz siz şimdi?
- Beril'in evinin iki sokak ilerisindeki parktayız halasıyla birlikte.
- Şu an işim yok, siz oradan bekleyin geliyorum hemen.
- Emredersiniz komutanım.
Telefon kapandıktan sonra Beril'e döndüm. Yaman'ın debelenmeleriyle onu yere indirmişti ve bana gelmemi istercesine bir bakış atıp yeğeninin peşine düşmüştü. Yaman salıncağa gittiğinde onu bindirip sallamaya başlamıştı. Ben de yanlarına gidip Beril'in hemen yanında durdum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ah Canım Sevgilim (TAMAMLANDI)
Fiksi UmumBeril YÜCESOY; her şey üniversiteyi şehir dışında kazanmasıyla başlamıştı. Onu büyük bir acıya götürecek olan olaylar silsilesi ikinci sınıfın başlarında kapısını çalmıştı. Kapıyı açmaması ise imkansızdı... Ayaz KORKMAZ; sözleri vardı onun. Geç gele...