17 ⚜

262 84 7
                                    


දවසක්... දවස් දෙකක් ... නෑ සති හතරක්ම නිකන්ම ගෙවිලා ගියා.

නිකන්ම ? නෑ. මේ ගෙවුනු සති හතර ජන්කූක්ට නම් නිකන්ම ගෙවන්න ලැබුනේ නෑ. එයා පිස්සුවෙන් වගේ මුලු සෝල් නුවර වටේම එයාගේ පුංචි ආදරවන්තයව හෙව්වා. ඒත් ඒ එකම එක දවසකවත් ඒ රූපය ආයෙමත් දැකගන්න ජන්කූක්ට වාසනාව ලැබුනේ නෑ.

" ඒන්ජල්.. ඔයා කොහෙද..? ඇයි මාව දාලා ගියේ. මගේ හිත හොරකම් කරලා ඔයා අරගෙනම ගියේ ඇයි. මං ගැන දුක නැද්ද ඔයාට. දන්නවද මම ඔයාට කොච්චර නම් ආදරෙයිද කියලා ආ..... ප්ලීස් ආයෙත් මං ගාවට එන්නකෝ ඒන්ජල්. මගේ ච්මී...."

අදත් දවස පුරාම බීච් එකට වෙලා කාලෙ කාපු ජන්කූක් බීච් එකේ තිබුනු ලී බංකුවක වාඩිවෙලා එයාගේ ඒන්ජල්ට කතා කරන්න ගත්තේ පුංචි පූස් පැටියාව අත් අතරේ ගුලි කරන්.

මේ හැමදේම අහගෙන එයා ලගින් වාඩිවෙලා එයා දිහා බලන් හිටපු ටේට නම් මේක අලුත් දෙයක් උනේ නෑ. මොකද මේක ගෙවුනු සති හතර පුරාවටම හැමදාම හවසට සිද්දවෙන සාමාන්‍ය සිදුවීමක් නිසා.

"ඇත්තටම එයා කොහෙද ඉන්නව ඇත්තේ බං. අපි කොච්චරක් නම් කියලා හෙව්වද. මුලු සෝල් නගරේ පුරාම එයාව හෙව්වා. "

ටේ එයාගෙ මූන අත් දෙක අතරට අරන් ඈතින් හෝ හඩ නගන ගමන් රැල්ල නගන මුහුද දිහා බලාගෙන කල්පනා කරන්න ගත්තා.

"ඒත් ... අපිට එයාව මගඇරුනා ටේ. මට විස්වාසයි එයා අපි ලගම ඇති. "

ජන්කූක් එයාගෙම හිත එක්ක කරපු විවාදයෙන් පස්සේ අන්තිමට හිත එකග වුනු වාක්‍යය ටේටත් ඇහෙන්න කියලා ඉදගෙන හිටපු බංකුවෙන් නැගිටලා එයාගේ කා එක පැත්තට ගියේ වෙරලේ එක කොනක ඉදගෙන එයාගේ චූටි ඇගිල්ලක් කට අස්සෙ ගහගෙන මුහුද දිහා බලාගෙන එක පුංචි තරුනයෙක් ලොකූ කල්පනාවක ගිලිලා ඉන්න අතරතුරේයි. 

සමහර විට ඒ පුංචි තරුනයා ජන්කූක් වගේම එයාගේ දුක හෝ ගාලා නැගෙන රල එක්ක බෙදාගන්නවා වෙන්න ඇති.





⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜⚜

where are you my angel? ⚜ vminkook [short story] completedWhere stories live. Discover now