18:ចុះបើប្រាប់ថាប្រច័ណ្ឌ?

1K 90 0
                                    

ពេលមកដល់ឡាន គេក៎ដាក់អោយជីមីនអង្គុយ រួចដើរវៀងពីមុខឡាន ឡើងម្ខាងទៀត បើកចេញទៅផ្ទះវិញ មិនខ្ចីនៅធ្វើការបន្ដ ដោយនៅតាមផ្លូវគេមិនមាត់អ្វីមួយហឿក ធ្វើអោយជីមីនអត់និងរអាខ្លាចមិនបាន ម្ដងជាទន់ភ្លន់ម្ដងទៀតក៎ទៅជាអាក្រក់ តាមមិនទាន់ពិតមែន។
<<លោក...កើតអី>>
ជីមីនដាច់ចិត្តនិយាយរកគេមុន តែងាប់ហើយ...និយាយរក ធ្វើដូចនិយាយជាមួយគល់ឈើ គ្មានឆ្លើយអីមួយម៉ាក់ តែក្រហឹមដើមក៎ មិនទាំងក្រហឹមផង ស្មានថាធ្វើអញ្ចឹងហើយ លើកតម្កើងងាប់ហើយ..ឆើស។
ជីមីនធ្វើពើយដាក់ដោយកាជិនឆ្អិនក្នុងចិត្ត ហើយពេលនោះគេក៎ងាកមកមើល សម្លក់សម្លឹងមិនឈប់ ហើយនៅទីបំផុតក៎ចតឡាន អែបផ្លូវភ្លាម រួចចុះពីលើឡាន ដើរៀងខាងមុខ បើកទ្វាខាងជីមីន រួចចាប់រាងកាយតូចល្អិតអោយចុះមកក្រោម អូសទាញនាំចូលព្រៃ។
<<អូយ...ឈឺ..>>
ជីមីនស្រែកចាច ពេលមិនប្រយ័ត្នធ្វើអោយជំពប់ជើង ដួលលុតជង្គង់និងដីទាំងអស់ជំហរ។ សូហ្គាក្រហឹមដោយការឃ្នើសចិត្ត ចាប់ទាញដៃលើកជីមីនងើបវិញ ទាំងគ្មានកាថ្នាក់ថ្នម ព្រោះពេលនេះកំពុងតែមួម៉ៅខ្លាំងមែនតែនហើយ។
<<អានរក អូយ...អាលោកអែងឆ្កែឆ្គួតចូលក្នុងខ្លួនឬយ៉ាងមិច អូសមនុស្សចូលព្រៃ ធ្វើមើលតែបំបោលគោចុះទឹក>>
ជីមីនស្រែកជេគេ ខ្លួនប្រាណក៎ញ័រទទ្រើក បញ្ជាក់ថាទ្រាំលែងបានហើយ គេមិនដឹងឆ្កួតអីណាស់ណា ចាប់ចូលព្រៃ ទាំងដែលវាមេឃវាមិនអំណោយផល ស្រទុំងងឹតសសុប។
<<ស្ងាត់មាត់ទៅ ក្រៅពីជេ ហើយចេះធ្វើស្អីទៀត បើមិនក្រៅពីទាក់ប្រុស ធ្វើរឹកហិចហើរ>>
គេគំហកអោយ កែវភ្នែកផ្សែងបារីពេលនេះកំពុងតែឆាបឆេះដោយអណ្ដាតភ្លើង ទើបរុញជីមីនអោយបុកនិងដើមឈើធំ មុននិងទ្រានដៃសងខាង ឃុំឃាំងរាងកាយតូចមិនអោយគេចទៅណាបាន។
<<ធ្វើឆ្គួតស្អីលោក កុំប្រាប់ថារំលោភខ្ញុំអោយសោះ ព្រោះខ្ញុំមិនមែនជាកញ្ចះតណ្ឌារបស់អ្នកណាគេទេ>>
ជីមីនស្រែកតវ៉ា តឹងសរសៃក៎ដាក់វិញ ខណះនោះគេក៎មិនអោយតតាំងបាន ដោយការគាបសង្កត់ អោនទៅជីមីនលើសដើម ពោលពាក្យត្រជាក់ ដល់ថ្នាក់ព្រឺឆ្អឹងខ្នង យ៉ាងទំនើង។
<<កុំមោបដិសេដ ធ្វើរឹកឆ្អើម យល់ល្អស្រាតខោអាវមោ កុំអោយពិបាកត្រូវធម៍ក្ដៅ>>
ភើយ!!!
ជីមីនស្ដោះទឹកមាត់ដាក់គេ សើចញញឹមហុឺសៗ មិនខ្លាចរអាអីបន្ដិច ធ្វើអោយសូហ្គាទ្រាំលែងបាន ខាំធ្មេញក្រតៗ សឹងតែបាក់ថ្គាមទៅហើយ។
<<ប្រាប់ទៅ ខ្ញុំមិនមែនជារបស់លេងសើច ដេកសំណឹលអោយលោកពេលណាក៎បានទេ កុំមោក្អេងក្អាង អាងអំណាចដាក់នោះ ខ្ញុំមិនបានខ្លាចព្រឺទេ>>
<<ក៎ល្អ ចូលចិត្តណាស់អាខ្លាំងបែបនេះ>>
សូហ្គានិយាយយ៉ាងជូចត់ ខឹងឡើងចង់រំលាយផែនដីនេះចោលតើ ហើយពេលឃើញមុខផ្គើនរបស់ជីមីនទៀត រឹតឆាបឆេះលើសដើម។
មនុស្សដំបូងដែលហ៑ានស្ដោះទឹកមាត់ដាក់គេ!!!
គេគុំក្នុងចិត្ត ជីមីននេះហើយដែលហ៑ានបំផុត តាំងពីកើតមោមិនដែលមានអ្នកណាថ្លើមធំ ជេប្រចោ ហើយនៅ ធ្វើរឹកមិនខ្លាចរអាជាមួយគេនោះទេ តែក្មេងនេះ ក្មេងនេះហើយ ដែលត្រជាក់ជាងពោលខាងជើង ចាំមើលគេនិងចាប់កាអោយស្គាល់រសជាតិវេតនាជាងស្លាប់ ចាំមើលទៅចុះ!!!
<<បើខ្លាំង កុំរើ>>
គេនិយាយខ្សិបៗ ពរពេញដោយភាពកំណាចឃូឃៅ មុននិងឈានជើងទៅបៀត ធ្វើអោយជីមីនសម្លឹងឃើញអ្វីម្យ៉ាងនៅក្នុងក្រសែភ្នែករបស់គេ ទើបរហ័សលើកដៃរុញទ្រូងគេចេញ តែងាប់ហើយ...ត្រឹមមួយពព្រិចភ្នែក គេវាយលុកបានសម្រេច ថែមទាំងញីញក់កុលាបជ្រែកម្រាមដៃចូលទៅខ្លាំងៗ។
<<អាស...អា...លែង...លែងភ្លាម ចង្រៃយ៎ លោកឆ្គួតបំផុតហើយ>>
ជីមីនជេគេទាំងសម្លេងញ័រទទ្រើក ហើយរាងកាយក៎ញ័រផងដែល ជើងទាំងពីទន់សឹងតែគ្មានកន្លែងឈរ មានអារម្មណ៍ថាខ្លួនអែងចាញ់ប្រៀបគេ គ្មានអីមកផ្ទឹមអោយសមាមាត្រអីបន្ដិច។
<<ទាសករ ដឹងខ្លួនផងទៅ ថាមិនអាចឈ្នះយើងបានទេ>>
គេនិយាយខ្សិបដាក់ត្រចៀកជីមីន ហើយខាំច្បិតទងត្រចៀកតិចៗ ប្រើអណ្ដាតលិតនិងរុញចូលទៅក្នុងត្រចៀក អោយជីមីនញ័រខ្លួនទទ្រើក នៅក្នុងរង្វង់ដៃគេ ហាក់ដូចអ្នកគ្រុនចាញ់ខ្លាំងណាស់ចិង។
<<អា...ឈឺ...លែងអាឆ្គួត>>
ជីមីននៅតែមិនឈប់រើបម្រាស់ ហើយនៅពេលគេកំពុងតែឈ្លក់វង្វេងនិងកាថើប ក៎រកវិធីរំដោះខ្លួន ចុងកន្ទុយភ្នែក ក្រលេកឃើញឈើតូចនៅក្បែរខ្លួន ទើបញញឹមចុងមាត់ មុននិងអោបក៎គេ ថើបតបវិញ ធ្វើអោយសូហ្គាភ្ញាក់ព្រឺត ប្រុងដកមាត់ចេញ តែជីមីនរហ័សពង្វក់ម្ដងទៀត ដោយការទាញទៅថើប ផ្ដល់ភាពពុះកញ្រោលក្ដៅគគុក។

ខណះដែលកំពុងតែពេញចិត្តពេញថ្លើម ក៎ត្រូវជីមីនទាញអោយរំកិលខ្លួនតាម និងផ្ដាច់បបូរមាត់ចេញបន្ដិច ហើយដាក់ខ្លួនដេកនៅលើស្មៅ អោយដៃយ៉ាងច្បាស់ក្រលែត។
<<ស្លូតអញ្ចឹង ស្រួលចិត្តបន្ដិច>>
គេសើចហុឺសៗ ពេលជីមីនក្លាយជាកូនឆ្មាគួរអោយស្រឡាញ់ ទើបបន្ទាបខ្លួនទៅតាម ថើបញីញក់កញ្ចឹងក៎ខ្លាំងៗ ប៉ុន្តែមិនទាន់និងបានប៉ុន្មានផង អំពិលអំពែកហោះពេញក្បាលតែម្ដងហើយ។
ផូស!!
អន្កត់អុសឈើងាប់ វាយមកលើក្បាលគេមួយទំហឹង ដោយស្នាដៃជីមីន ធ្វើអោយគេវង្វេងងងឹតមុខឈឹង ដេកដួលនិងស្មៅ ព្រោះត្រូវជីមីនច្រានគេចេញពីលើរាងកាយ។
ជីមីនញញឹមឡកឡើយ ដោយការអ៎សប្បាយចិត្ត ស្របពេលដែលសូហ្គាកំពុងទប់ក្បាល កន្លែងដែលត្រូវវៃ ក្រោកអង្គុយឡើង សម្លឹងមុខជីមីនចងអាឃាត។
<<សំណាងល្អ វាមិនបែក ព្រោះខ្ញុំមិនស្ទាត់និងកាវៃប៉ុន្មាន ទៅមុនហើយ ខ្លាសុីក្នុងព្រៃនិងទៅ>>
និយាយហើយ ក៎ដើរចោលអោយរំភើយ តែមានឬដែលសូហ្គាព្រមអោយរួចខ្លួនរួច ទាំងដែលវៃគេឡើងផូស ដូចវៃក្បាលត្រីនោះ?
ងាប់ហើយ...គេមិនព្រមអោយជីមីនបានចិត្តទេ!!
គិតហើយក៎ក្រោកឡើងទាំងធីងធោង ក្រវីក្បាលតិចៗ ហើយរត់ទៅតាមជីមីនពីក្រោយ ដោយសារតែកាស្ទាត់ជំនាយ ធ្វើអោយជីមីនគេចមិនផុត ត្រូវគេចាប់បានវិញដដែល ដោយកាចាប់កន្ដ្រាក់ដៃមួយទំហឹងអោយបុកនិងដើមទ្រូងហាប់ណែន។ ប៉ុន្តែរឿងមិននឹកស្មានដល់ ព្រោះជីមីនអុកកែងដៃនិងពោះគេមួយទំហឹង នេះបើមិនមែនជាប្រពន្ធទេ គេនិងព្រលះស្បែកបោះអោយខ្លាសុីនៅទីនេះមិនខាន។
<<ផាក...ជីមីនឈប់ភ្លាម>>
សូហ្គាស្រែកហាម ពេលជីមីនទាត់គេ រួចរត់ចូលក្នុងព្រៃ វង្វេងទិស មិនដឹងតំបន់ ពេលហាមក៎មិនព្រមស្ដាប់ នៅពេលគេរត់ទៅតាមមើល ក៎លែងឃើញស្រមោលឈឹង ងាកទៅមើលមេឃ វារាងងងឹតទៅហើយ ដោយសាររកភ្លៀង។

គេចទៅកូន វង្វេងក្នុងព្រៃអីឡូវហើយ😗

អំណាចស្នេហ៍ចៅហ្វាយតូច(ចប់)Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum