"பார்ரா.. வழக்கமா வாய்மூடாம பேசற தாராவையே பாஸ் வாயடைக்க வெச்சுட்டீங்க!? என்னாச்சு தாரா மேடம், கார் டிசைன் பிடிக்கலையா, நம்ம வேணா பிங்க் கலர்ல எதாவது பாக்கலாமா?"
ராஜீவ் கிண்டலாக வினவினான் அவளை.
"ராஜீவ்!" என அவனைத் தோளில் இடித்தாள் அவள். பின் ஆதித்திடம் திரும்பியவள், "எதுக்கு இதெல்லாம்..? எனக்கு காரோட்டவெல்லாம் தெரியாது.. நான் பாட்டுக்கு ட்ராம்ல போலாம்னு இருந்தேனே.." என்றாள் சங்கடமாக.
கைவிரல்களைப் பிசைந்தபடி தயக்கத்துடன் நின்றவளை அனிச்சையாகவே ரசித்துவிட்டு, அவன் புன்னகைத்தான்.
"அதான் தாஸ் இருக்காரே.. அவரே உன்னை ட்ராப் பண்ணுவாரு, உனக்கு கார் ஓட்டவும் அவரே சொல்லித் தருவாரு. மணி இப்ப எட்டு, ட்ராம் கிடைக்காது.. காலேஜ் முதல் நாளே லேட்டா போகக் கூடாதுல்ல?"
மணியைப் பார்த்துவிட்டு ஆமோதிப்பாகத் தலையசைத்தாள் அவளும்.
"ரொம்ப ரொம்ப தேங்க்ஸ்.. எனக்காக நீங்க நிறையவே செய்யறீங்க. என்னால முடிஞ்சளவு சீக்கரமா எல்லாத்தையும் திருப்பித் தந்துடறேன்."
தோள்பையை எடுத்துக்கொண்டவள், அவனுக்குக் கையசைத்துவிட்டு, ராஜீவிடமும் சொல்லிவிட்டு காரில் ஏறிக்கொண்டாள்.
***
புனித சேவியர் கல்லூரி கொல்கத்தா பல்கலைக்கழகத்தின் ஒரு அங்கமான கலை அறிவியல் கல்லூரியாகும். மரங்கள் சூழ்ந்த வளாகத்தின் நடுவே அமைதியே உருவாக அமைந்த வெண்ணிறக் கட்டிடம் அது. தாஸ் அவளைக் அக்கட்டிடத்தின் முன்பாக இறக்கி விட்டார்.
"ஆல் தி பெஸ்ட் தாராம்மா"
"தேங்க்ஸ் தாஸ் அண்ணா.. வரேன்."
கல்லூரியினுள்ளே சென்று, பெயர்பலகைகளையும் கைகாட்டிகளையும் படித்துப் படித்து வழி கண்டுபிடித்து, ஒருவழியாகத் தன் வகுப்பை அடைந்தபோது, கிட்டத்தட்ட அனைத்து இருக்கைகளும் ஆக்கிரமிக்கப்பட்டிருக்க, கண்களை அங்குமிங்குமாக அலையவிட்டவாறே தனக்கொரு இருக்கை தேடினாள் அவள்.
