"ထယ်ယောင်း မင်းအဆင်ပြေရဲ့လား
နေမကောင်းဘူးဆို..."
"ဘယ်လိုရောက်လာလာတာလဲ Jin hyung
ဟို ကျွန်တော်က အဆင်ပြေပါတယ်...."
ဒယ်ဒီ့စကားကို နားမထောင်တာရယ်တော့ မဟုတ်ပါဘူး ဒါပေမဲ့
အစ်ကို j hope ကို ထယ်ယောင်းဆီသွားတွေ့မယ်ပြောခဲ့ပြီးသားမို့ ကိုယ့်စကားနဲ့ကိုယ်မဖျတ်ချင် အဲဒါကြောင့်ရောက်အောင်လာခဲ့မိတယ်....
ဒယ်ဒီကတော့ အလုပ်ရှိသေးတာမို့ပြန်သွားပြီလေ
ကတောက်ကဆဖြစ်ခဲ့ပေမဲ့ ပြန်ခါနီးဒယ်ဒီ့ကိုနမ်းပြီးနှုတ်ဆက်ရင်းပြန်ချော့လိုက်တာမို့ အဆင်ပြေလောက်မှာပါ ဘာပဲပြောပြောသူ့ကြာင့်နဲ့ ဒယ်ဒီအတွေးလွန် ၀မ်းနည်းသွားမှာမလိုချင်ဘူးလေ တစ်ခါတစ်လေ ညမရည်ရွယ်ဘဲဖြစ်သွားတက်ပေမဲ့လည်းပေါ့.....
သူရောက်လာတာကို ထယ်ယောင်းကအံ့သြနေပုံပဲ
လူကတော့ ပုံမှန်အကောင်းတိုင်းပါပဲ မျက်နှာကလေးနွမ်းဖျော့နေတာကလွဲရင်ပေါ့
အစ်ကို ဂျေဟုတ်ပြောသလို စိတ်ကြောင့်ပဲဖြစ်မှာပါ
အမေကိုစိတ်ပူပြီး အိမ်လွမ်းနေတာထင်တယ်.....
"ငါမင်းအတွက် စားစရာ၀ယ်လာပေးတယ် ထယ်ယောင်း အားရှိအောင်ကောင်းကောင်းစားသင့်တယ်..."
"ကျွန်တော့်ကြောင့်ပင်ပန်းရပြီ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် hyung... "
"အင်းးးးအမေကိုသတိရရင်ခဏပြန်လည်လိုက်ပေါ့
ထယ်ယောင်းအမေကိုကြည့်ရတာ သန်မာပြီးကိုယ့်ကိုယ်ကိုဂရုစိုက်တက်တဲ့ပုံမျိုးပဲ အဲဒါမို့အရမ်းအတွေးလွန်ပြီးစိတ်ပူမနေပါနဲ့ မင်းပဲစိတ်ပင်ပန်းရတာပေါ့ ..."
"ကျွန်တော့်မှာ တွယ်တာစရာကမေမေပဲကျန်တာ hyung ရဲ့...."
"အဲဒီလိုမတွေးနဲ့လေ ထယ်ယောင်းရ မင်းအဒေါ်တွေဦးလေးတွေလည်းရှိတယ် သူတို့လည်းမင်းကိုချစ်ကြပုံပါပဲ
အစ်ကိုဂျေဟုတ်ဆိုလည်း မင်းကိုဒီလောက်ဂရုစိုက်တာ ခုတောင်သူပြောလို့သိရတာ
မိဘကိုတော့ အခြားသူတွေနဲ့ယှဥ်လို့မရတာသိပေမဲ့
မင်းမှာတွယ်တာစရာဆွေမျိုးရင်းချာတွေရှိပါသေးတယ် မင်းလိုပြောကြေးဆို ငါကလုံး၀တစ်ကောင်ကြွတ်ဖြစ်နေတာလေ...."
