23

523 50 6
                                    

"C-chan..." Chan kendini yatağa güçsüzce bıraktı, ikisi de nefes nefese kalmıştı.

"Benden o kadar kaçmasaydın..." zoraki yutkunup saçlarını geriye atarak gözlerini kapattı. "İntikamım bu kadar acı olmazdı."

"Arkamı hissetmiyorum, ben neler neler yaptım da bu kadar olmadı." Jeongin elini karnına koyup diğer eliyle Chan'ın karnının üstündeki elini tuttu. "Eğer yarın bir sızlamayla uyanırsam... Bu sefer altta olursun." Chan dudak büzdü.

"Travmalarım var benim, olamam."

"Hemen de travmalarının arkasına sığın, yok bir şeyin turp gibisin işte." Jeongin iç çekip onun yanına yaklaştı ve omzuna başını yaslayıp sıkıca sarıldı. "Yuqi uyansaydı sıçmıştık." Chan kıkırdadı.

"Katılıyorum, baya sıçmıştık." Jeongin'in eli onun göğsünde daireler çizmeye başlayınca Chan ona bakmak adına başını çevirdi.

"Neye bakıyorsun?"

"Anlat hadi."

"Neyi?"

"Neyi anlatmak istiyorsan, yumuşatmaya çalışma beni." Jeongin başını ona doğru çevirdi.

"Konservatuvar bölümüne mi geçsem?"

"O nerden çıktı?"

"Yani... Sadece... Senin söylediklerin aklıma sürekli, Changbin ve Seungmin'i de öyle görünce... Güzel olurdu." Chan içten bir gülümseme sunup kendisine bakan Jeongin'in alnına nazik bir öpücük bıraktı.

"Olurdu, ama bunu bana danışma. Abinle konuşman veya kendine sorman daha iyi. Hem... Konservatuvar okumana gerek yok, sadece okulunu bitirmen yeterli. Farkındaysan Seungmin de okumadı."

"Seungmin yüksek notaya çıkıyor."

"Sen de çıkabilirsin, yardım ederim. Hem... Ben de hukuk mezunuyum, farkındaysan pek de hukukla ilgili bir şey yapmıyorum."

"Oha Chan."

"Bölümü birincilikle bitirmiştim." Jeongin gözlerini büyütünce Chan yaramazlık yapmış çocuklar gibi gülünsedi. "Ama geçmişte kaldı."

"Seni anlamıyorum, neyse. Yarından itibaren ders çalışmaya başlayacağım, o yüzden bugün geçirebildiğimiz kadar vakit geçirelim." Jeongin doğruldu. "Beraber duş alalım mı?"

"Olur, sen geç ben geliyorum." o gittikten sonra Chan telefonunu çıkarıp Hyunjin'e mesaj atmış, sonra da ayaklanmıştı.

O günü iyi değerlendirmesi lazımdı.

~♡~

Chan başını çevirip elindeki elma şekerini yiyen Jeongin'i izledi uzunca süre.

"Beni izleme artık ya!"

"Çok tatlısın, nasıl hala bu kadar tatlı ve çocuksu olabilirsin?" Jeongin omuz silkti.

"Abim yüzünden, bebekmişim gibi davranıyor. Beni nasıl mıncıkladığını gördün mü daha önce?"

"Nasıl mıncıklıyor?"

"Dur göstereyim, tut şunu." Chan elma şekerini tutup ona döndü, Jeongin onun yüzünde ellerini sertçe dolaştırırken Chan onun belini tutup uzaklaşmaya çalıştı.

"I-Innie bir dur amına koyayım!" Jeongin son kez onun saçlarında da aynı şekilde sertçe karıştırır gibi ellerini dolaştırdı ve dağılmış çocuğu bırakıp uzaklaştı.

"Beni böyle seven ve onu ittiğimde ergenlikte olduğumu söyleyen bir abim var, bana beş yaşında gibi davrandıkları için beş yaşında gibi davranmak zorunda kalıyorum." Chan saçlarını eliyle düzeltirken Jeongin şekerini almıştı.

Rockyabye~ Chanin\JeongchanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin