Adını Sen Koy

10.BÖLÜM

Sabah yanağıma konan sulu bir öpücükle yüzümü ekşiterek gözlerimi açtım. Masal karşımda sırıtarak bana bakıyordu.

"Ne işin var senin burda?" dedim gözlerimi ovuşturarak.

"Sana da günaydın arkadaşım. Bende güne seni görerek başladığım için çok mutluyum" dedi gözlerini devirerek. "Seni almaya geldim. Şu geçmiş doğum gününü bugün kutlayalım bakalım."

"Ya ne doğum günü. Okula gitmeliyiz" dedim yorganı üstümden atarken.

"Söz vermiştin bana okulu ekecektik bir gün. O gün bugün işte" dedi arkamdan banyoya gelerek. Yüzümü yıkadıktan sonra Masalın uzattığı havluyu alıp yüzümü kuruladım.

"Bugün mü?"

"Evet bugün ve ben itiraz kabul etmiyorum" dedi kesin bir dille. Oflayarak havluyu astım ve banyodan çıktım. "Hiç oflama. Söz vermiştin."

"İyi bir şey demedim. Nereye gideceğiz? Ve ben ne giyeceğim?"

"Güzel bir kafeye gideceğiz Be kıyafetini hallettim bile" deyip köşeden bir poşet aldı. İçinden beyaz bir elbise çıkarıp bana gösterdi.

"Beyaz ve ben. Sen ciddi misin?"

"Tabikide değilim bu senin için değil. Benim için" dedi ve başka bir poşete daha uzandı. İçinden toz pembe sade bir elbise çıkardı.

"Ama ben pembe de giymem ki" dedim dudaklarımı büzerek.

"Sen ne renk giyiyorsun acaba canım. Siyah mı?" dedi sinirle. Gülümseyerek başımı salladım. "Saçmalama Maya cenazeye gitmiyoruz"dedi.

"Ya tamam ama pembe de giymek istemiyorum" dedim. "Siyah gayet güzel bir renk. İstediğimi giyebileyim bari karışma."

"Of iyi. Ne halin varsa gör" dedi ve kendisi hazırlanmaya başladı. Bende dolaptan sevdiğim siyah bir elbiseyi çıkardım.

Masal makyajını yapmak için banyoya girince bende pijamalarımı üzerimden çıkarıp elbisemi geçirdim. Gayet hoş bir elbiseydi bence. Kendi kendime omuz silkip aynamın karşısına oturdum ve makyajımı yapmaya başladım.

İşimi bitirdikten sonra masanın karşısından kalktım. "Masal ben hazırım" diye seslendim Masala. Kısa bir süre sonra odaya girdikten sonra gözlerini bana dikerek olduğu yerde kaldı.

"Şimdi anladım senin neden pembe giymediğini. Kızım sen tatlı olmak değil seksi olmak istiyorsun" dedi.

"Saçmalama ne alakası var" dedim yanaklarım kızarırken.

"Şu an seni hiç görmediğim kadar seksisin. Seni korusam iyi olacak" dedi gülerek.

"Ya dalga geçmesene."

"Dalga geçmiyorum bebeğim. Çok güzel oldun."

"Neyse hadi gidelim gidiyorsak" dedim.

"İyi gidelim bakalım" dedi sırıtarak ve odadan çıktı. Arkasından bende çıktım ve kapıyı kapattım. Aşağı indiğimizde karşımda Pamiri görünce şaşırdım. Evde olduğunu bilmiyordum.

"Vay canına. Müthiş görünüyorsun Masal" dedi Pamir Masalı hayranlıkla süzerken. Masalda ona gülümserken arkadan beni görünce gözleri yerinden fırlayacak gibi oldu. "Bu ne hal lan" diye kükredi resmen.

"Ne var halimde" dedim safça. Sinirle ellerini yumruk yapıp bana doğru gelmeye başlayınca Masal araya girdi. "Ne ya normalde de giyiyordum ben böyle elbiseler."

"Yok öyle elbiseler giymek bundan sonra" dedi. Gene bana doğru gelecekken Masal tekrar araya girdi.

"Abartma Pamir ne var elbisesinde?" dedi Masal. Aslan arkadaşım. Her yaz giydiğim elbiselerden biri sadece. Alt tarafı dizimin biraz üstünde askılı siyah bir elbise.

"Sorun da o ya zaten bir şey yok. Nerede kızım o kumaşın gerisi?" diye sorunca sinirle gözlerimi devirdim.

"Of Pamir neden abartıyorsun sende geleceksin nasıl olsa problem yok."

"Ne? Bu da mı gelecek bizimle?"

"Ne o beğenemedin mi canım?" dedi ters ters bakarak.

"Evet beğenemedim" dedim bende.

"Bana bak kızım almayayım ayağımın altına şimdi seni."

"Hey tamam. Sakin olun gençler. Hadi çıkalım artık evden" dedi Masal araya girerek.

"Benim bir işim vardı ama neyse telefonla hallederim artık" dedi Pamir. Hala ters ters bana bakıyordu. Uyuz.

Pamirin söylenmelerinin sonunda kafeye gelebilmiştik. Küçük şirin bir kafeydi. Atmosferi insanın içini huzurla kaplıyordu resmen.

"Harika bir yer burası" dedim Masala dönerek. Gülümseyerek karşılık verdi ve masalardan birine yerleşti. Pamir telefonla konuşmak için dışarıda kalmıştı ama birazdan gelecekti.

"Pamir neden geldi ki bizimle sanki?" dedim homurdanarak.

"Boşver eğlenmene bak" dedi Masal omuz silkerek. "Pamir de geliyor zaten ama yanında..." derken arkama döndüm. Pamir geliyordu evet ama yalnız değildi. Yanındaki kişi beni oldukta şaşırtmıştı. Onun ne işi vardı şimdi burda?