adore you | hyunin

1.1

2 ay sonra

"Hyunjin, kahvaltı."

Hyunjin, geç kalmanın tedirginliğiyle çantasına bugünkü programına ait eşyaları tıkıştırırken Tithis etrafında fır dönmeye başlamıştı. Acıktığı zaman olması gerektiğinin aksine daha da enerjikleşiyordu.

"Çok geç kaldım. Abimle Minho hyunga söylerim bir şeyler getirirler sana, olur mu? Tüm gün evde olacaklar zaten." deyip montunu üzerine geçirmişti sarışın. Kasım ayının son günlerinde olduklarından hava sertleşmeye başlamıştı.

"Onlar sıkıcı." demişti Tithis suratı düşerken. Bununla beraber balık adama hak verdiğinden gülen Hyunjin, çantasını tek koluna alıp oğlana yaklaşmış ve aşağı doğru büzülmüş olan dudaklarını parmaklarıyla germişti.

"Somurtma sakın. Akşama geleceğim zaten."

"Tamam ama çabuk ol."

"Peki efendim." diyerek sırıtıp saçlarını okşamıştı oğlanın Hyunjin.

Tithis'i odada bırakıp çıkmıştı, böyle tembihlendiğinden de kendi başına odanın dışına çıkmaya hiç yeltenmiyordu oğlan.

"Abi!" diye seslenmişti ayakkabılarını giyerken. "Tithis için kahvaltı hazırlar mısın?"

Chan kulağında telefon ile odasından çıkıp kardeşine kafa sallamıştı konuşmadan.

"Aksatma lütfen. Bu konuda asla size güvenmiyorum ama biraz da ilgi gösterir misiniz?"

"Bir dakika Minho," deyip telefonu hafifçe uzaklaştırmıştı kulağından Chan. "Başka bakıcı bulmak ister misin o zaman? Ayrıca mis gibi bakıyoruz, nankör."

"Geçen günkü gibi balkona kilitlemeyin diye söylüyorum. Annem görmek üzereydi bilmem hatırlar mısın abicim."

Hyunjin, gayet ciddi yüz ifadesi ile konuşup çıkmıştı evden.

"Hey, odada sanıyorduk tamam mı? Yanlışlıkla olmuştu. Hey!"

"Kulak zarımı siktin Chan."

"Bizi beğenmiyor bu velet."

"Puşta bak ya, teşekkür bile etmiyor mu?"

"Boş ver ya. Ne zaman geliyorsun?"

"Marketteyim, hamsicik hangi abur cuburları sever acaba?"

"Ben mi hamsi mi?"

"Üf kapat ya!"

Chan suratına kapanan telefonu hüsrana uğramış bir şekilde eşofmanının cebine atmıştı. Minho'nun Tithis'e düşkünlüğünü anlamıyordu bir türlü.

"Nesi var ki bu balığın? Ben de suyun altında nefes alırım."

Söylene söylene mutfağa gitmişti Chan, balık adama mama hazırlaması gerekiyordu.

🔹🔹

Son dersten bir önceki teneffüstü. Hyunjin ile Changbin iç titreten havaya rağmen dolaşmak için bahçeye çıkmışlardı. Art arda geometri ve matematik derslerinin sıkıntısını hava alarak geçirebilirlerdi ancak.

"Rakam kusacağım sanırım."

"Abart Changbin. Benim götümden silindir çıkıyor."

İkili soğuktan çeneleri titreye titreye gülerken Changbin yine atılmıştı lafa.

"Çıkışta çocuklarla takılacağız diyeceğim de sen aylardır başka alemlerdesin. Sormasam mı hiç?"