how my life changed

P.13 anger

POV lynn

"Wil je eent toetje?" Vraag ik hoopvol. Ik wacht op een antwoord maar er komt niets. Heeft hij me niet gehoord of negeert hij me gewoon? Ik zwaai mijn hand voor zijn gezicht. "Haloow??" Eindelijk kijkt hij op. "Hu?" "Of je een toetje wil" "uuhm nee ik ga ff douchen" zegt hij. Hij pakt zijn bord op, zet hem in de vaatwasser en loopt naar boven.

Ik ruim de tafel af en pak een toetje voor mezelf want ik eet nu tenslotte voor 2. Gedachten waarom kaj zo doet blijven door mijn hoofd spoken maar hij is vast gewoon moe en gestrest door het nieuwe album.

Een half uur later is hij nog steeds niet beneden dus ik loop naar boven en ik zie hem op bed zitten met zijn hoofd omlaag en zijn handen in z'n natte haren. Volgens mij is er wel wat meer aan de hand. Ik loop de kamer in en ga naast hem zitten.

Ik wrijf mijn hand over zijn rug en leg mijn hoofd op zijn schouder. "Wat is er kaj?" Vraag ik. Ik hoor hem zuchten. "Alles lynn" "wat bedoel je met alles?" "Jezus waarom al die vragen? Bemoei je ff met je eigen zaken" schreeuwt hij opeens terwijl hij opstaat.

Ik haat het als kaj boos is want hij komt echt heel intimiderend over. "Kaj, ik probeer je alleen te helpen" zeg ik terwijl ik ook opsta. "Nee lynn je maakt het alleen maar erger" "praat dan tegen me en sluit je niet af want nee zo kan ik je inderdaad niet helpen nee" ik begin ook bios teworden door zijn gedrag. Hij heeft het recht niet op zo te doen als ik alleen probeer te helpen.

"je kan me zoiezo niet helpen want dit is allemaal jou fout" "wat is mijn fout kaj? Vanochtend was er niets aan de hand en je komt thuis en begint zo" "je snapt het echt niet he?" Wat bedoeld hij? "Wat?" "Dat ik die ducking baby niet wil maar jij hebt al besloten dat het blijft"

Hier was ik bang voor. Dit waren de woorde die ik nooit hoopte te hoeven horen. "Ik dacht dat je blij was met de baby" "blij? Hoe dan lynn? Ik ben jong en ik heb een carrière voor me. Denk je nou echt dat ik zin heb om hier tezitten met een jou en een baby en doen alsof we een happy family zijn?"

Ik voel de tranen prikken in mijn ogen naar ik doe er alles aan om ze binnen tehouden. Ik heb de laatste tijd al te veel gehuild en ik wil laten zien dat ik sterk ben. "We hebben het hier over gehad kaj. De baby verdient een leven. Het is onze eigen fout geweest om geen condoom te gebruiken" "onze fout? Ik was het vergeten. Jij had me er ook aan kunnen herinneren"

Is hij nou sirrieus? "Kaj ik was het toch ook vergeten!" "Uhu" "wat bedoel je daar nou weer mee?" Ik kook echt van woede. Eerst allemaal leum en aardig doen en dan dit. "Dat je lekker op kan rotten lynn" zegt hij. Ik wil een reactie geven maar hij loopt de kamer uit en gooit de deur achter zich dicht. Ik ga op het bed zitten en laat mijn tranen eindelijk gaan. Het is even stil maar na een paar minuten hoor ik de voordeur open en dicht slaan.

A/n: hey, ik hoop dat jullie dit hoofdstuk leuk vinden. Ik weet dat kaj nooit zoiets zou doen in het echt. Het is gwn een fanfiction x