how my life changed

p.18 let's be friends

POV kaj

"Kunnen we op z'n minst praten? Kijk ik weet dat je de baby niet wil maar we kunnen hier toch volwassen mee om gaan? Waarom kunnen we niet praten zonder ruzie temaken?" Vraagt lynn. Ze heeft gelijk maar ik wil het gewoon niet toegeven. We zouden er inderdaad over moeten praten maar ik heb daar geen zin in.

Ze komt naast me zitten en zet haar kop koffie op de tafel voor ons. Ik kan het niet helpen maar kijk naar haar. Als die baby er nou niet was, was alles nog hetzelfde. Lynn en ik living a happy life...
Ik mis haar. Ik mis haar echt heel erg daarom was ik gisteren dronken. Ik wou alles gewoon even vergeten maar ja, dat lukte niet. Ik weet alleen echt niet meer hoe ik hier ben beland.

Maar de baby is er, nou ja, in haar buik. En het is niet meer hetzelfde. Ik wil haar niet vertellen dat ik haar mis want dan laat ik mezelf kennen en daar ben ik niet goed in. Ze doet iets wat ik niet verwachte aangezien ze boos op me is maar ze legt haar hand op mijn been en kijkt me aan in mijn ogen. "Kaj, please, praat met me" smeekt ze. Ik zucht niet wetend wat ik zou moeten zeggen. Ze rolt met haar ogen, kijkt weer weg en haalt haar hand van mijn been af. "Betekende onze relatie niets voor je kaj? Ik snap jou echt niet weet je dat. Eerst was je okee met de baby en het volgende moment ben je er zwaar op tegen.

"Omdat ik er eerst niet over na had gedacht wat het zou betekenen als er een baby komt" zeg ik. "Okee maar nu heb je nog steeds geen antwoord gegeven op mijn vraag" zegt ze. Ik zie dat ze tranen in haar ogen krijgt. Ik haat het altijd als ze huilt en nu komt het door mij. "Lynn, wat denk je zelf. Natuurlijk betekende onze relatie iets voor me. Heel veel zelfs. Ik hou van je en dat zal nooit veranderen maar ik ben gewoon nog niet toe aan een baby" zeg ik eerlijk.

Ze kijkt me aan en er rolt een traan over haar wang. "Dankje" zegt ze met een hele kleine glimlach. "Voor wat?" "Dat je praat op een normale manier en dat je mijn vraag hebt beantwoord" zegt ze. Ik voel me schuldig tegenover haar. Ik laat haar in de steek op een moeilijke periode en iets in me zegt van ga terug naar haar en steun haar maar ik weet niet of ik dat kan. Maar ik wil geen ruzie meer. Ik kan er niet tegen om lynn zo te zien.

Ik sla een arm om haar heen en ze kijkt verbaasd naar me. "Ik wil geen ruzie lynn. Je hebt gelijk, we kunnen hier als volwassenen over praten. En ik zal mij best doen om je te steunen en verder kijken we wel. Mischien in de toekomst dat ik de persoon kan zijn die je wilt dat ik ben maar ik denk dat ik op dit moment alleen een goede vriend van je kan zijn die je steunt" zeg ik. Ze kijkt me aan en knikt terwijl er meer tranen over haar wangen rollen. "Okee, als dat is wat jij wilt. Maar ik weet niet of ik je op die manier kan zien kaj. Ik hou van je veel meer dan een vriend maar als dat de manier is waarop we met elkaar kunnen omgaan, wil ik dat" zegt ze. "Dankje lynn"

A/N: ooeeh #friendzoned hahaha sorry dat moest ik gwn ff zeggen
Wie wil dat het goed komt tussen kaj en lynn??