how my life changed

P.22 little baby bump

*een paar weken later*

POV Lynn

Ik leg mijn handen op mijn buik en kijk in de spiegel. Ik heb een klein baby buikje en ik ben er echt zo blij mee! Ik kan echt niet wachten tot ik de baby kan zien. Ik wil weten op wie het lijkt. Ik hoop op kaj want dan heb ik de knapste baby ever ;). Ik kan ook echt niet wachten op de echo dat we kunnen zien of het een jongetje of meisje word. Dan kan ik eindelijk gaan baby shoppen.

"Lynn?" Vraagt kaj die de kamer in komt gelopen. "Uhu?" "Hier ben je. Ik zocht je" zegt hij terwijl hij achter me gaat staan. Ik voel zijn handen op mijn heupen en ik leun naar achter tegen hem aan. Hij kijkt in de spiegel naar mijn buik. "Je begint het echt te zien" zegt hij. ik lach en knik.

Sinds de dag dat kaj en ik het weer hebben bijgelegd samen, is alles ze veel veranderd. In een positieve zin hoor... kaj is zelfs mee geweest naar de echo die ik 2 weken geleden had. Ik denk dat er toen echt een knop bij hem is omgesprongen. Hij vraagt vaak hie het met de baby gaat en hij wil niets missen. Soms als ik langs hem loop ofzo, legt hij opeens zijn handen op mijn buik.

En dat is ook wat hij nu doet. Ik voel zijn handen van mijn heupen naar mijn buik glijden. "De baby is welkom" zegt hij opeens. Ookal doet hij al die lieve dingen, hij heeft nog nooit echt bevestigd dat hij blij is met de komst van de baby. Ik draai me om met een lach en keg mijn armen om zijn nek. "Echt?" Vraag ik. "Ja, ik weet nog steeds niet of ik er wel klaar voor ben maar ik kan niet wachten tot het er is" zegt hij.

Ik geef hem een kus en daarna leg ik mijn hoofd in zijn nek. "Ik hou van je" zeg ik. "Ik ook van jou babe" opeens voel ik gekietel in mijn zij. "Hahaha kaj stop!!!" Smeek ik terwijl ik me los probeer te rukken. "Hahaha nooit" zegt hij. Ik probeer weg tekomen en het lukt maar hij tackelt me zodat ik op mijn rug op het bed val. Hij gaat boven op me zitten, niet op mijn buik natuurlijk, en begint weer. "Hahahaha kaj flikker op" zeg ik. Ik sla met mijn vuist tegen zijn borst aan. Hij vakt van me af en doet dramatisch alsof hij pijn heeft.

"Uuuuggghh" kruint hij voor de grap terwijl hij zijn hand op zijn hart legt en omvalt. Dit geeft mij de kans om op te staan en nu ga ik boven op hem zitten. "Haha ik win!" Zeg ik.

Hij zegt niets, hij kijkt alleen naar me. Hij haalt met zijn vinger een plukje haar uit mijn gezicht en stopt het achter mijn oor. "Waarom ben je zo mooi?" Vraagt hij. Ik voel mijn wangen rood worden en ik kijk snel weg. "Nee niet wegkijken jij" zegt hij. Ik lach en kijm hem weer aan. Hij trekt me naar beneden en zoent me.