<sonraki gün>
jisung yanıma oturduğu gibi ceketini sıraya koymuş kafasını koymuş uyumuştu. ben ona hak verip uyuyacakken geri kalkmıştım. bu ders önemliydi ve en azından birimiz uyanık kalıp not almalıydık.
jungwon uyanıktı ama ona da not tutma konusunda güvenmiyordum çünkü 'her dinlediğimi hatırlıyorum' diyerek not almıyordu ve gerçekten de hatırlıyordu.
bu özelliği aşırı derecede sinirimi bozdu bir anda..
oflayarak çantamdan kalın kitabı çıkarıp kalemlerimi de almıştım.
jungwon ise dersleri ne kadar iyi olsa da bu dersin hocasını sevmediği için her medeni hukuk dersinden önce mızıldanıyordu.
"medeni hukuk dersi beş dakika işlense bile beni çok yoruyor ya. çığlık atıcam şim-"
"selam"
"jay? ne işin var burada-yani merhaba da beklemiyordum"
"bu dersi alttan alıyorum da. sizi görünce yanınıza gelmek istedim."
"jungwon ile bir ortak noktanız daha galiba o da bu dersten nefret ediyor." sırıtarak söylediğimle jungwon dirseğini belime geçirmişti. ben her şeyi bilen biri olarak şu an eğleniyordum gerçekten.
"gerçekten mi? ben dersi de sevmiyorum profesör kim'i de"
jungwon ile jay konuşmaya dalmışken ben ise telefonuma gelen bildirim ile telefonuma bakmıştım.
projelerime yardim etmeyeni gotten
yeonjun:
ÇILDIRICAM ARTIKjisung:
yine noldu yeonjunie~yeonjun:
soobin'in yanına gittim.
tam da annesi yokken eşyaları toplayacaktık.
bu sefer de ablası gelmiş nereye götürüyorsun kardeşimi diyewooyoung:
ananın amına götürüyorum deseydinyeonjun:
zaten diyecektim
ama diyeceğim an annesi geldi
bir bağırıyor çağırıyor
soobin gerçekten çok kötü oldu aşkım ya
hayır o üzülünce ben de kötü oluyorum hem gerçekten hem de duygusal olarak
sinirden her şeyi sikesim varriki:
sonra naptınızyeonjun:
soobin babasını çağırdı
cidden soobin'i ilk defa bu kadar sinirli görüyordum bu aradajisung:
çünkü seni seviyor ama ailesini de çok seviyordu.riki:
bir yere kadar sabretmiştir
her zaman dayanıyorduyeonjun:
orası öyle zatenriki:
bir keresinde bana annemi de yeonjun'u da çok seviyorum ama annem asla ılımlı değil gerçekten mutsuz ediyor beni demiştiyeonjun:
of ağlicam şimdi
neyse soobin geldi
araba kullanacağım
sonunda evimize gideceğizwooyoung:
yaaa🥹🥹jisung:
sonunda gruptan birileri mutlu olacakwooyoung:
oturup ağlanırriki:
ben bile sevindim şaka mıyeonjun:
kes
bile diyor birde
en çok sen sevinmişsindir ağlıyorsundur bi kenardajisung:
HAKLIQLQLSHNSKSNSKSNriki:
beni bu kadar iyi tanıman <33yeonjun:
🫶🏻🫶🏻
neyse bu sefer cidden gittim bay(yeonjun çevrim dışı)
riki:
ha bu arada jungwon nerede?wooyoung:
ohariki:
ne oldu aq
yazıyorsun ama atmıyonwooyoung:
açık kalmış telefonumriki:
eee noldu
sikicem çatlatma
bir şey yok değil miwooyoung:
az önce ben telefona bakmaya başladığım sıra jay ile konuşuyorlardı da
bu kadar yakın değillerdijisung:
aq ben konuştuklarını bile şimdi fark ettimriki:
ay iyi ki bi farklı fakültede okuyoruz
dedikoduları kaçıyorum düşüncesizler
NE OLUYOR ANLATSanıza tepki vereceğinizewooyoung:
jay alttan ders alıyormuş
bizi görünce yanımıza geldi de
konuşma ikisini sardığı için ben telefonla oynayacaktım
siz yazdınız iştejisung:
ben uyuyordum geldiğini bile fark etmemişimriki:
eee noldu
ay tekrarlatıp tekrarlatıo duruosunux beni
çıldırtmayınjisung:
bu da dedikodu duyunca kendini kaybediyoriki:
çünkü o woniem ile ilgili dedikodu
kes de anlatjisung:
birbirlerine dönmüşler gülerek bir şeyler anlatıyorlarwooyoung:
normalde dağ gibi olan jay
dirseğini masaya yaslamış kafasını eline koymuş jungwon'u gülümseyerek dinliyo
kedi olmuş lan bujisung:
mor saçlıma aşık olduğum kadar shipledimriki:
yok artık o kadar mı?wooyoung:
evet o kadar kankariki:
OHAjisung:
bana inanmıyo
wooyoung diyince kabullenip şok olma aşamasına geçiyo ocriki:
boş yapma
neyse ders başlıyo
eve gidince konuşalımjisung:
bugün ben yine sizdeyimriki:
gel baş belası gel
ayrıldığın yok zatenjisung:
kes
projene yardım etmemriki:
grubun adını bi okusanajisung:
of defolgülerek telefonu kapatmış. jisung'a dönmüştüm. o da gülerek bana baktığında profesörün derse başlamasıyla önümüze dönmüştük
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ꜱᴏᴜʟᴍᴀᴛᴇ-ᴡᴏᴏꜱᴀɴ ✓
Fanfic"ne yani dans klübüne bay han benim yerime bir başkan mı getirecek"