I woke up with a little bit headache, uminom pa kasi kami matapos namin kumain kahapon ng dinner. Hindi ko alam kung anong chismis ang pinagke kwento ni Louise kay Irene.
I look around kahit medyo hilo-hilo pa. I saw my wife doing something on my things inside my bag.
"Anong ginagawa mo?" Tanong ko habang nakayakap sa unan.
"Wala. Bawal bang mag halungkat?" Tanong niya pabalik, "Wala na yung vape dear." Sagot ko.
"Siguraduhin mo, pag nalaman kong nagsusunog baga ka na naman ako na mismo mag lalagay ng panggatong diyan sa bunganga mo." Pag irap niya sa akin.
I stand up to hug her, "Syempre tumigil na ako sa bisyo ko dear." Dagdag ko.
Kumalas siya sa pagkayakap ko. "Kailan mo pala balak ipa binyag si Luis?" Tanong niya bago umupo sa table.
I smirk a little, "Hindi naman ako yung pari para binyagan yan." Sagot ko.
Napakurap siya sa sagot ko. "Seryoso ka?" Tanong niya.
"Joke lang." Sagot ko ulit pero wala na naman ka emosyon yung mukha ko. "Sa Ilocos pwede ba?" Tanong ko.
"Tanong mo sa Ilocos kung gusto niya." Sagot niya.
Ako naman ang napakurap, "Uwi na lang tayo ng San Juan." Pag aya ko kasi alam ko naman na puro kabalbalan ang mangyayari sa usapan natin.
Napangiti siya sa sinabi ko, "Sige aayusin ko lang si Luis. Ikaw na bahala kay Alfonso para mabilis tayo." Agad agad niyang pag tayo.
"Opo madam." Sabi ko habang pinapanood siyang ayusin yung mga milk bottle at breast pump.
Tumayo na ako para puntahan si Alfonso, for sure tulog pa to.
Binuksan ko yung pintuan at sumilip, nakita ko siyang nakatulala sa kisame.
"Good morning!" Pag pasok ko sa kwarto.
Lumingon lang siya sa akin, "I'm hungry." Yun ang bungad niya.
"We are going to mama Meldy's house." Pag upo ko sa kama para mayakap siya.
"Really? Is kuya Borgy there?" Tanong niya habang mas lalo pang sumiksik sa akin.
"I don't know, buy I hope so." Sagot ko. "Tayo ka na brush your teeth na I'll cook a food after nun mag aayos na tayo ha." Pag himas ko sa likod niya.
Naramdaman kong tumango siya pero hindi ko pa tinatanggal yung yakap ko hangga't hindi siya ang unang kumalas.
Matapos nang tahimik na lambing session ko with Alfonso earlier, I went down to cook a breakfast.
A hotdog, egg, pancake and the bread that Irene made.
Tinikman ko muna yung tinapay, "Hmm... Napakasarap." I unconsciously commented.
"Syempre ako gumawa niyan eh." Biglang sulpot ni Irene dala dala si Luis at Alfonso.
"Sobra." Dagdag ka po na parang bata kung kumain ng masarap at paboritong pagkain.
Nagsalo-salo na kami sa hapag-kainan. "Next week, start na nang enrollment." Pagbalita ni Irene.
"Kala ko ipapa summer school mo?" Tanong ko. "Yun na nga yun." Sagot naman niya.
"Magkano?" Tanong ko agad. "Forty-nine Thousand." Sagot niya, tumango ako. "Mamaya dear nasa harap tayo ng hapag-kainan."
Nang matapos naming kumain, pinaliguan na namin yung mga anak namin para naman fresh sila papunta kanila mama. Baka sabihin hinahayaan namin, joke!
"Yung tuition dear." Panimula ko habang nilalagyan ng pampers si Luis.
"Sa susunod na lang hindi pa naman ngayon... Hindi ka ba sasama?" Tanong niya.
"Titignan ko sa schedule ko." Sagot ko of course works days yung enrollment.
"Sige... Sabihin mo sa akin." Sabi niya.
Nang matapos kaming mag ayos saktong umulan pa, "Pwede kaya?" Tanong ko.
"Oo, ayan medyo mahina naman na." Sabi ni Irene.
"Diyan lang muna kayo bubuhatin ko lang mga gamit." Hawak hawak niya si Alfonso dahil alam naming pareho na tatakbo siya.
Nilalagay ko na yung mga gamit sa likod ng sasakyan, "Tara na." Sabi ko sa kanila at binuksan yung payong.
Nauna na ang mga bata, nilagay ko sa baby carrier si Luis at alam naman nang sumakay ni Alfonso.
"Tara dear." Pag payong ko sa asawa ko.
Inalalayan ko siyang sumakay, "Kuha ka isa pang payong." Sabi niya, kaya bumalik ako sa entrance ng bahay para kumuha ng payong.
Pag balik ko sa sasakyan nakabukas pa rin pintuan ni Irene. "Ano ba yan? Bakit hindi pa sinara? Anak ka ba ng pangulo?" Tanong ko bago sinara ng kalmado.
Paupo ako nun sa driver seat ng naalala ko... Oo nga pala naging anak pala siya ng pangulo.
"Okay na po ma'am?" Tanong ko sakanya.
Nakangiti naman siya, "Yes po." Sagot niya.
Eto talagang asawa ko inaasar ako, hintayin lang niyang maka recover siya sa panganganak kay Luis. Siya naman ang aasarin ko.
Nakarating kami ng San Juan. Wala na yung ulan, "Hello mama!" Pag bati agad ni Irene habang hawak yung dalawang bata.
Kinuha ko yung mga gamit, bago mag mano at bumeso kay Mama. "Good afternoon po mama!"
"Pagpalain ka ng Diyos anak." Sabi niya kaya napangiti ako.
"Tara mag lunch na tayo." Pag aaya ni mama.
So we went to the table, putting a food on Alfonso's plate, "Kumain ka ng gulay." Bulong ko sa kanya.
Tumango naman siya, "Yes daddy." Bulong din niya pabalik, ang cute kaya hinalikan ko yung buhok niya.
So habang kumakain kami naisipan namin na sabihin ni Irene yung plano namin sa pagpapabinyag.
"Magpapabinyag po sana kami." Sabi ko. "Saan niyo ba balak?" Tanong ni mama.
"Sa Ilocos po sana tutal malapit na mag pasukan para makapag bakasyon kahit kaunti." Sagot ko.
"Saan? Sarrat?" Tanong ulit niya, eto pa ang di namin napag-usapan ni Irene.
"Sa Bacarra po sana?" Sagot ko ulit.
"Bacarra, ang layo naman." Sabi niya. "Pero okay din, if you want you can look personally the church." She added.
"I saw the picture in internet po, I guess it's fine if there's something to renovate. I'm willingly to offer something." I answered.
"Let's talk about it with officials of church." She said so Irene and I both nodded.
YOU ARE READING
A Sweetened Life
De Todo"The heart sees what is invisible to eyes" The quote said. It's true, the love, the adoration, the perfection, and the longings on her eyes. Does its still feel the same or it's just too early to make judgement? Siya ba ang nag bago o ako? A Gregor...
