I woke up Irene isn't already beside me, I look at my body naka boxer na ako pero topless pa rin.
"Sakit nang ulo ko." Bulong ko bago umikot ikot sa kama namin.
Tumunog naman yung cellphone ko kaya tinignan ko.
*My dearest Irene is calling*
Auto ngiti naman ako at agad kong sinagot. "Hello?" Sagot ko.
"Gising ka na?" Bungad naman niya, "Oo kagigising ko lang. Bakit dear?" Tanong ko pabalik.
"Pwedeng pa order ng pagkain?" Pag suyo niya. Tinignan ko yung oras at napabalikwas ng alas otso na ng umaga.
"Tanghali na pala." Sabi ko, "Oo, nakita mo ba kung ilang missed calls na ako sa'yo?" Tanong niya ulit.
"Hindi pa, anong gusto mo bang breakfast?" Tanong ko habang hinahanap kung saan ba niya binato yung T-shirt ko kahapon.
"Hmm? Burger." Sagot niya, "Paano ba magpa order?" Tanong ko ulit.
"Hindi ka ba nag oorder?" Tanong niya pabalik sa akin.
"Nag o order ako, pero anong address diyan." Baka naman pag nag order ako da office dumating dahil dun naka locate.
"Hays wag na!" Sabi niya halatang nag bago ang mood. "Ano ngang location?" Tanong ko.
"Wag na mag biscuit na lang ako." Sagot niya, I sigh ang kulit talaga oh.
May sasabihin ako nang bigla siyang magsalita ulit, "Mamaya na lang ulit tumatawag si mama." Sabi niya at agad agad na pinatay yung tawag.
Naligo muna ako, wala na tanghali na talaga.
"Sir naihatid na po si Alfonso." Sabi ng yaya ni Alfonso since papunta ako sa kwarto niya.
"Ay ganon pa. Sige, pakisuyo tawagin mo naman mga kasamahan mo mag papasahod na ako sa may office ha." Sabi ko na lang at dumeretso sa office.
Nahati hati naman na ang mga ibabayad. I stand up to get my wallet, "Tangina kasi kinuha pa parang di naman pinapasahuran." Sabi ko nang maalala kong nawalan ako ng malaking amount ng cash.
May kumatok na, "Pasok isa isa." Sabi ko ayoko ng masyadong crowded.
So isa-isa silang pumunta sa akin, isa-isa din akong nagpasalamat sa serbisyong binibigay nila. Hindi madali dahil may kaartehan kami as employer but we still make them feel na part sila ng family.
Sa dami parang inabot din kami ng thirty to one hour. I look at the watch mag twelve na.
"Sino pa?" Tanong ko sa mga nasa labas, dahil may isa pa di ko naman maalala kung sino.
"Ako po sir." Sabi ni Nerissa. Napatango ako, "Tara." Sabi ko at inaya na siyang pumasok sa office.
Pumasok nga siya, nakatalikod ako sa kanya. Humarap ako to put down another envelope that contains a double of her salary. "Alam ko kung anong ginawa mo that night." I started to speak.
Nakatingin lang siya sa akin, maski reaksyon wala akong nakuha. "Wag na wag mo nang i try na ipagkalat kung ano mang nangyari sa ating dalawa." I warned.
She is just looking down, "Do you understand what I'm saying?" I hold her chin to make her look at me.
"Yes sir." She mumble, "Good." I trace her chin down on her neck.
"Hindi Greggy, wag kang matukso ulit." My inner said.
I close my eyes, ibaba ko na sana yung kamay nang maramdaman kong dumampi ang labi niya.
Hindi ko na alam, kaya humalik ako sa kanya hanggang sa nagkahubaran na nga ulit kami.
"Wag na wag mong ipagsasabi to." I said to her, "Kahit isang libo lang ulit sir." Sabi niya habang humahaplos sa akin.
Binigyan ko siya ng dalawang libo at humalik ulit siya. "Mag palit ka na." Nakita ko yung oras mag a alas dos na ilang oras na ang nakakalipas.
Shit si Irene pala. Kumain na kaya yun?
Naligo muna ulit ako. "Hindi na pagkakamali to Gregorio, pinipili mo nang magloko." Sabi ng puso ko habang nakababad sa mainit na tubig.
"Paano ko pipigilan?" Tanong naman netong utak ko.
"Paano mo pipigilan?" Kaso binalik lang din ng puso ko yung tanong.
Paano nga ba?
Nag palit ako ng damit at inayos ang sarili ko, kinuha ko yung cellphone ko at dinial yung number ni Irene.
"Hello dear!" Bungad ko noong sinagot niya, "Busy ka ata?" Tanong niya.
Umupo ako sa kama, "Madami lang inasikaso." Pumikit ako parang wala nang konsensyang bumabalot sa puso ko.
"Hmm ganon ba?" Tanong niya, "Anyway, did you already eat?" Tanong ko na lang pag iiba ng ng topic.
"Hindi pa eh, ayaw mo naman ako padalhan ng cravings ko." Sagot niya, minulat ko mata ko...
Iba pa rin talaga ang tibok ng puso ko pag si Irene na.
"Haha! Send me the location na kasi dear." Sabi ko sa kanya.
"Hindi ka nag babasa ng text? Or ayaw mo lang talaga." Sabi niya kaya napatingin ako sa messages.
"Ngayon ko lang nabasa." Sabi ko, "Papadalhan na kita. I-wait mo na lang dear bye!" Dagdag ko.
"Wag na." Sabi niya pero halata sa boses ang pang aasar.
"Edi wag." Sabi ko, "Bye na." Bigla niyang sabi at pinatay.
"I love you." I whispered after the call ended.
"Pakitignan muna yung mga bata ha." Sabi ko kay Liza, pinapunta ko kasi.
"Saan ka na naman pupunta?" Tanong niya, "Sa La Union. Hindi nagpaparamdam mga kapatid ko kaya ikaw na lang. Uuwi ako baka mamayang gabi din of bukas." Sagot ko sa kanya, in-love kasi yung dalawa kaya di ko mahagilap.
"Hala?" Yun lang naireact niya.
Nilagay ko na yung helmet at nag drive na nga paalis.
Pumunta ako ng La Union dala dala yung mga cravings kuno ni Irene. Syempre dahil nandito na din naman na ako, balak kong mag dinner na lang kaming dalawa tapos uwi din ako since nakakahiya naman kay Liza na isang araw bantayan yung mga bata.
YOU ARE READING
A Sweetened Life
Random"The heart sees what is invisible to eyes" The quote said. It's true, the love, the adoration, the perfection, and the longings on her eyes. Does its still feel the same or it's just too early to make judgement? Siya ba ang nag bago o ako? A Gregor...
