A Sweetened Life

Irene's POV: 3

The time that we went home, I confront them nilabas mga sama ng loob ko na amg tagal kong kinimkim.

That night, lahat ng gamit naming mag iina naayos na. "How can you sleep tightly after that? After all this things, ganon na ba kawalang konsensya?" I asked at his sleeping body.

I walked towards his table, searching for a clean white paper the cleanest paper I found.

I pick up his ballpen, his surname was engraved on it, like how it engraved on my heart. I started to write but then, wala ni isang ink ang dumampi sa malinis na papel.

Kinalas ko iyon at nakitang wala na pala talagang ink. Parang pagmamahal ko, at the very end of this relationship, naubos na ako.

I grabbed another pen and write a letter, for him yung mga hindi ko pa nasabi. At yung mga hinanakit ko sa relasyon namin, I admiited what I have done too while we are facing that problem pero nako konsensya ako kung iisipin ng mga bata na ganon na lang talaga siya, I don't want them to think na napakasama ng tatay nila.

I fold it neatly, trying not to cry so it won't get wet. I sit down beside him, sighing. "Hindi ko alam kung kakayanin ko." Pag aamin ko.

"Pero... Mas okay nang piliin ko din ang sarili ko." I lean down to kiss him for the last time.

The solace from his lips, I can't even find anymore.

"Mommy where are we going?" Naalimpungatan si Alfonso, habang nasa byahe kami.

"At mama Meldy's house." I answered trying not crack my voice.

"At this time? Where's daddy?"

"Wag na wag mo nang hahanapin sa akin ang daddy mo." Medyo napalakas kong sagot sa anak ko.

Nanahimik ang sasakyan matapos yun, maya't maya ay nakakarinig na ako ng pag-iyak ng tahimik.

"Simula ngayon, hindi na tayo sasama kay daddy mo." I explain.

"But why, he doesn't love us anymore?" He asked more.

"Alfonso naman please lang wag mo nang tanungin." Sagot ko pa ulit.

Nang makarating kami, buti gising pa sila. Agad na tumakbo si Alfonso kay mama at dun na nga umiyak.

"Anong ginawa mo sa anak mo Irene?" Hinabol ako ni manang sa taas.

"Tanong ng tanong about kay Greggy." Sagot ko sa kanya.

"Anong ginawa sa'yo ng asawa mo?"

I dropped on my knees. "Ate..." Yung mga inipon kong luha unti unti nang bumagsak.

"Irene, ano?" Biglang sulpot din ni Bonget.

"Nag hiwalay na kami..."

"Nag loko siya..." I added.

Hindi sila umimik, naramdaman ko na lang na yumakap sila.

"Sorry... Sorry—" I choked up on my tears.

"Wag niyong sasaktan." Pagpapaaala ko.

"Bayaan niyo na lang siya sa buhay niya, wag na wag niyong sasaktan..." I remember the last time we broke up, pina bugbog siya ni Bongbong.

"Shh... Pahinga ka na muna." Inalalayan ako para makapunta sa kwarto.

"Gusto ko pumunta kay daddy." Napatulala ako habang nag hahain sila ng umagahan.

"Mamayang gabi." I whispered, "Bakit mamayang gabi pa?" Tanong ni mama.

"Wala lang." Naisagot ko.

I licked my lips, swirling the spoon around the tea cup.