Binyag ni Luis ngayon. I requested na sa Ilocos namin ipabinyag. Sa Bacarra church naman para maiba.
Nandito mga kaibigan namin even my family. "Ang cute cute naman nang inaanak ko." Sabi ni Anton.
"Ang pangit naman ng ninong ko." Sabi ko sa kanya.
"Buti di ka nag mana sa papa mo ano." Natatawang pa rebutt ni Anton.
"Sabihin mo anak, ikaw ang may pinaka gwapong ama sa balat ng lupa." Sabi ko at hinawakan ang kamay niya.
"Huy itigil niyo na yan, maawa kayo sa bata." Sabi naman ni Bongbong.
Nagkatinginan kami ni Anton at tumawa, "Pre good boy yan?" Parehas naming tanong.
"Nakita ko si Dawn ah." Pang aasar ni Bongbong kay Anton.
"Alam ko..." Biglang sabi ni Anton.
Kaya kami naman ngayon ni Bongbong ang nag katinginan.
"Pustahan nag sabay sila." Sabi ko kay Bongbong.
"Oo feeling ko talaga eh. Ano pre May nangyayari na ba?" Tanong naman ni Bongbong.
"Di pa ata move on yun kay Richard eh." Sagot ni Anton.
"Wait lang ha kunin ko lang si Luis, baka kung ano matutunan sa inyong tatlo." Pag singit ni Irene at kinuha na nga si Luis nasa crib kasi siya.
"Mag ayos na kayo pupunta na tayo mamaya sa simbahan." Sabi niya. Tumango kaming lahat.
"Ma glimpse of us malala." Natatawang sabi ni Bongbong.
Nag tawanan na lang kami, "Malay mo sa susunod diba." Pag encourage ko kay Anton.
"Bakit ayaw mo kay Small?" Tanong ni Bongbong.
"Hindi ko naman bet... Mapapa she deserves better than me na lang." Sagot ni Anton.
"Ngayon inaamin mo nang bet mo talaga si Dawn." Sabi ko naman.
"H-Hindi ah." Sabi ni Anton. Nagtawanan na ulit kami.
"Aysus denial all the time." Sabi ni Bongbong.
"Ay ewan ko sa inyo hahaha." Sabi niya.
Pumunta na kaming lahat sa simbahan, hawak hawak ko si Alfonso. Habang buhat ni Irene si Luis. Unti lang ninong at ninang ng mga anak namin.
Di naman din kasi nila kailangan ng pamasko, ang kailangan nila ay gabay from godmother or godfather.
“I baptize you: In the name of the Father, and of the Son, and of the Holy Spirit.”
The priest said as he pour a water on Luis head. My baby boy is smiling while the water is pouring.
After the baptism, nag picture picture muna kami bago pumunta nang reception. Around Bacarra na lang din.
"Wow this time I think he looks like Irene na." Sabi ni mommy.
I chuckled, "Okay lang kamukha ko naman si Alfonso." Sabi ko.
"Yes I'm pogi." Sabi ni Alfonso at nag pogi sign pa. Kahit si Mama Meldy natawa.
"Yes, you'll be always pogi like daddy." Sabi ko.
We entertain our guest. Madaming regalo, mapa pera or a things. Madami naman ding mga bisita, kadalasan ka business ko, and the other is Irene's guests.
Yung ibang guest mag gagala daw dito yung iba pupunta sa mga probinsya na katabi ng Ilocos norte.
Bumalik kami sa Batac, sa bahay. Nag patayo kami nang sarili naming bahay pero mag kapit bahay lang naman kami yun nga lang parang malayo dahil malaki ang lupang pagitan.
YOU ARE READING
A Sweetened Life
Random"The heart sees what is invisible to eyes" The quote said. It's true, the love, the adoration, the perfection, and the longings on her eyes. Does its still feel the same or it's just too early to make judgement? Siya ba ang nag bago o ako? A Gregor...