Nau Nau !

Aile Evi

"Hasssiktir.."diye mırıldandı Denis telaşla üzerine çekidüzen verirken. "Hassiktir..ailenin geleceğini bilmiyordum."

"Ben de."dedi Efkan baygın gözlerle kıkırdarken. "Ailem mi gelmiş ?"

"Kapıdalar duymuyor musun."dedi Denis kafası yerlere sarkan oğlanın başının altına yastık koyup bedenini geri çekerken.

"Hayyy Hayy buyursun gelsin."dedi Efkan esneyerek. Sarhoşluğun etkisiyle sırıtıp Denis'in çikolata tengi tenine parmaklarını gezdirdiğinde "Temellli kalsıııın ?"

"Temelli kalacaklar tabiki amına koduğum."diye tısladı Denis telaşla. 

Kapı yeniden alacaklı gibi çalınırken Denis "ev sahibi" olan Efkan'ın bırak kapı açacak,yerinden dahi kalkamayacak halde olduğunu anımsayarak derin bir nefes verdi. Önce düz yatırdığı oğlan düşmesin diye bariyer olarak bir kaç koltuk yastığını beline sabitlerken daha sonrasında usulca adımladı kapıya.

Ne demeliydi ?

SİKTİR.

Oğlanla bile doğru düzgün tanışmıyordu ki ailesine ne diyecekti ?Ailesi daha önce Denis'i bu evde görmemişti dahi. Hatta Denis bile onu her yerde ararken dövmek üzere, ne ara evinde bira içecek kadar samimi olduklarının cevabını kendine veremiyordu. Denis derin bir nefesle kapıyı araladığında üzerine ağırlık olarak tabir yerindeyse "uçan" adamı zar zor tuttu.

Efkan'ın babası zil zurna sarhoş olmuştu ve kumral sarı saçlarıyla sırıtan adam evdeki bu yabancıya "Efkan.."dedi alkolden morarmışken. "Oğlum,boy mu attın sen..."

Denis ne diyeceğini de ne yapacağını da bilmeden buram buram alkol şişesine düşmüş gibi hıçkıran adamı kolundan kavrarken arkasından ilerleyen ve çantasını yere doğru tez bir biçimde bırakan orta yaşlı şirin kadına göz gezdirdi. Nefes nefese kalmıştı zira zil zurna sarhoş eşini merdivenden çıkarmaya çabalarken büyük bir savaş vermiş olmalıydı.

"O Efkan değil ve.."

"Denis!"diye gürledi Efkan salondan. "Fransız çikolatası...Ah ,Denis..."

"Merhaba.."dedi Efkan'ın annesi alkolden bulanan başıyla eşini tutarken. "Hoşgeldiniz Denis."

"İyi mi ?"dedi Denis adamı tek koluyla kavrarken.

"O iyi de."dedi nefes nefese soluklanan kadın. "Eğlencenizi bozmayacaksam sana..zahmet..taşıyıversen oğlum."

"Anneeee."dedi Efkan koltukta hıçkırırken. "Kaç para bir Denis? Benim neden Denis'im yok,kaç para bir Denis..."

"Sus sikeceğim çeneni."diye tısladı kendi kendine Denis ve el mahkum odaya kadar Efkan'ın zil zurna sarhoş babasını taşırken bir yandan da içeriden peltekçe konuşan Efkan'ın anlamsız manasız "manilerini" dinledi.Efkan bir ramazan davulcusu gibi maniler sayıklıyordu kendi kendine ve ayağıyla duvara vura vura tempo yapıyordu davulu tokmakla çalarmış gibi.

"Ben nasıl bir tarikatın içine düştüm."diye mırıldanmıştı kendi kendine Denis lakin iş işten geçmişti.Bir an önce kendi evine gitmeliydi ve kaçamak bir "iyi geceler"dilerken kapıya doğru adımlamıştı.Ailesi geldiğine göre Efkan'ı gönül rahatlığıyla gecenin bu sabaha çalan saatinde tek bırakıp gidebilirdi zira.

"Denisss."diye mırıldanmıştı koltukta savrulan Efkan."Gitme,kal benimle.."

"Efkan."dedi Denis aceleyle. "Ailen geldi ben kaçayım."

"Denisssss."

"Efkan,bayma beni."dedi Denis sertçe. "Anan baban evde."

"Denis,bir keremcik daha benimle uyusana?"diye mırıldandı Efkan yüz ekşitip. "Ama jelibon yememe gerek kalmadan,bir keremcik ?"