GERÇEK AİLEM Mİ?

30. Bölüm

Ama bende sizi takip edip yaptığınız yorumlara cevap vermek
istiyorum:(

Bana bir ton soru sormuşsunuz ama ben hiçbirine cevap veremiyorum.

Bir de. Yaw 'finale' son 6 bölüm kaldı.
:(:(

İyi okumalar size.

^^^^

Başımın üzerinde duran duş başlığına acımasızca vurdum.

İçinde kamera olduğundan şüpheleniyordum.

Vurmalarımla kırılmayacağından emin olduktan sonra yere doğru fırtlattım.

Üzerinde birkaç çatlak oluştuğunda bir daha alıp yere fırlattım.

Yavaş yavaş kırılıyordu.

Biraz daha yere çarptıktan sonra içindeki vidalar dökülmeye başladı.

Son kez yere fırlattığımda iyice kırılmıştı. Eğilip onu yerden aldım. İçine baktım.

Kameraya dair bir şey yoktu.

Derin bir nefes verdikten sonra duş kabininin içinden çıkıp kapıyı kontrol ettim.

Kilitliydi.

Kapıdan uzaklaştım, tekrar duş kabininin içine girdim. Kabinin içinde duran duş başlığını alıp borudan ayırdım.

Daha sonra ise duş almama öyle devam ettim.

^^^^

Duşumu almış, banyoda üzerimi giymiş ve çıkmıştım. Şimdi ise ıslak saçlarımla tek kişilik yatakta oturuyor ve gökyüzünde ki ay'ı izliyordum.

Yarın pazartesiydi ve ben okula gidecektim.

İlk defa okula gitmeyi istemiyordum.

Ya o okulda da o adam gibi biri varsa?

Bu düşüncemle tüm tüylerimin teker teker diklendiklerini hissettim. Ürpererek kollarımı sıvazladım.

Acaba okul forması nasıldı?
Etekli miydi? Muhtemelen evet.

"Imm. Madem bana o güzel ayaklarınla geldin. O zaman bende senin, geriye kalan yolda işini kolaylaştırayım. Gel bakalım."

Aklımın içimde dolanan sesle yine gözlerim yandı.

Çıkmıyordu aklımdan.
Hiç çıkmıyordu.

Yorgunca ellerimi yanaklarım ve kulaklarıma koydum.

"Şşş. Sakin ol güzelim. Korkma. Bir şey yapmayacağım. Sadece küçücük bir şey vardı. Onu sana verip ya da alıp bırakacağım tekrar. Gerçekten, korkmana gerek yok."

Ellerimi daha çok bastırdım.

"Ömrüm. Şey...birisi seni görmeye gelmiş. Bir bakar mısın?"

Kapının arkasından Ceren'in sesini duyduğumda ellerimi başımın iki yanından çektim. Yaş akan gözümü de sildim.

Birisi mi?
Kimdi ki?
Ya o adamsa?
Hayır!

Kısık sesle korkarak konuştum.

"K-kimmiş?"

"Tanımıyorum ki gülüm. Gel bir bak istersen."

Başımı iki yana salladım.

"Gitsin. Bakmayacağım."

Kapı açıldı. Ve kapı arasından başını sokan Poyraz göründü.

Dudağımı büzerek hemen yerimden kalktım, yanına koşup sarıldım.