En Kötü Adamın Annesi Oldum

19.Bölüm

Aile. Yuria için çok anlamlı ve değerli bir kelimeydi, belki de daha da fazlası, bundan tam olarak zevk almadığı için, bazıları için çok doğal bir şeydi. Yuria, her zaman uygun bir aileye sahip olmak isteyen, aileye çok özlem duyuyor ve değer veriyordu. Ne zaman fırsat bulsa, fırsat verilse, kendi ailesini yaratmak ve o aileyi el üstünde tutmak istiyordu. Kendi başına incinmek ve acı çekmek yerine, rahatlık ve destek aramak için güvenli bir yere sahip olabileceği bir ilişki yaratmak istedi ve daha önce hiç yaşamadığı için bu fikre daha düşkündü. Bir ailesi olsaydı her şeyi yapabileceğini hissetti. Açıklanamayacak kadar değerli ve anlamlı bir kelimeydi, Yuria için kelime en büyük ve en derin anlamı taşıyordu.

Bu yüzden bu hissi Fren'e de vermek istedi. Birbirlerine özgü özel bir ilişkiye sahip olmalarını ve her an birbirlerine bağımlı olabileceklerini söyledi. Çok erken olabilir ve Fren ailenin anlamını henüz tam olarak anlamamış olabilir ve yeni bir aileyi kabul etmeye hazır olmayabilir. Ek olarak, aile Fren için Yuria için olduğu kadar anlamlı olmayabilir. Yine de, Fren olduğu için, Yuria ailesi olmak istedi. Bir ailenin ne olduğunu ve iyi bir ailenin parçası olarak neler yapabileceğinizi, deneyimleyebileceğinizi ve hissedebileceğinizi bilmesini istedi. Fren'in endişesini tamamen ortadan kaldıramazdı. Yeni ilişkilerini, şu anda olduğu gibi birlikte yaşayan ortak kanı olmayan iki insandan ziyade, daha sevgi dolu ve yakın bir bağ olarak tanımlamak mümkün olabilir. Çünkü mevcut ilişkilerinde o kadar eksiklik vardı ki, her an bozulabilirdi.

"... Aile?" Fren başını hafifçe eğdi.
Ailenin ne olduğunu bilmiyordu.
Bu yüzden Yuria'nın ne söylemeye çalıştığını anlayamadı.

"Evet, bundan sonra Fren'in annesi olacağım."

Fren ile kendisi arasında uygun bir aile ilişkisi anne ve çocuktu. Yuria, Fren'in annesi olmak ve onu sonsuza dek sevmek ve el üstünde tutmak istiyordu. Ona çocukken almak istediği sevgiyi vermek istedi ve hayal ettiği duygular karşılık bulacaktı. Ona yaralarla dolu bir sevgiden ziyade, diğer kişi için sonsuz derecede sıcak ve düşünceyle dolu bir sevgi vermek istedi. Belki de onun gibi Yuria da muazzam özlemini dindirmeye çalışıyordu. Yine de, Fren'e olan duygularını değiştirmedi ya da azaltmadı.

"... Anne?" Bu kelime ona annesinin doğduğu anda gördüğü soğuk bedenini hatırlattı, ama Yuria ve 'bu' aynı şey değildi. Fren başını tekrar eğdi, hala kafası karışıktı.

"Fren'in annesi olduğumda, bir aile olacağız. Aile her zaman birliktedir; Her zaman yanımda olacaksın ve bir aile birbirini asla terk etmeyecek."

Onu atmazdı.

Bu dünyaya gelmeden önce, Kore'de beni sadece inciten bir ailem vardı, ama ne kadar acı verirlerse versinler, ölümlerini duyduğumda hala acı çekiyordum. Onları kesmek için ne kadar uğraşırsam uğraşayım, yapamadım. Sonunda, onları içimden atmadan veya tamamen unutamadan böyle kalmak zorunda kaldım. Ancak onların ölümüyle sonunda bırakabildim. Diğerleri aptal ve yapışkan olduğumu söyleyebilir. Aileniz ne kadar önemli olursa olsun, sadece acı çekiyorsanız neden kalıyorsunuz? Kendi başına yaşaman gerekmiyor mu? Bu yüzden kendimi uzaklaştırdım, ama ailem hayatta kalmayı seçmemin nedeniydi ve bu kökler içimde derinden kökleşmişti.

Yuria, Fren'i kendisininki gibi anılarla bırakmak istemiyordu. Ona alamadığı bir ailenin sıcaklığını hissettirmek istedi. Kusurlu bir ailede görünmez bıçaklarla yaralanan Fren, Fren'e uygun bir aile olmak istedi.

"... Bir aile olduğumuzda Yuri, Fren'i atmayacak mı? Benimle kalacak mısın?" Fren, Yuria'ya umut dolu parlak gözlerle baktı.

"Bu doğru, ama bir aile olmasak bile, her zaman senin yanında olacağım." Yuria, aile olma fikrinin ona başka bir baskı gibi gelip gelmeyeceğini merak ederek temkinli bir şekilde konuştu.