CANIM

|Muhteşem olan bir his|

İyi okumalar 🖤

Kelebekler...narinler,güzeller,zarifler ve temizler.Fakat bir günlük ömürleri var,çok adaletsiz, değil mi?

Eğer kopardığın bir çiçeğe güzel dersen,solar o,eski güzelliğinden eser kalmaz. Ama eğer onu uzaktan görüp dokunmadan seversen,açtığı ve çiçek verdiği her an daha da güzelleşir. Asıl sevgide odur zaten. 'Seni seviyorum' demek hiçte zor değildir. Bunu hissettirmek en zorudur. Bunu da herkes yapamaz,candan seven yapar ancak.Yürekten seven yapar,kalbini gerçek sevgiye adamış olan biri yapar.O cümleyi hissettirmek en zor olanıdır.

Evet öyledir,insan sevdiğine kıyamaz. O güldüğünde bütün dünya onun olur, o ağladığında ise o dünya ona zindan olur, yıkım olur. Herkes sevmeyi beceremez, tıpkı babam gibi. Çünkü insan sevdiğinin tek bir gözyaşında kahrolur,gülmez,kahkaha atmaz. İnsan sevdiğini mutlu eder, ağlatmaz. İnsan sevdiğine dünyaları verir, ondan dünyasını almaz. Hayatını almaz,neşesini almaz,umutlarını almaz...yapmaz.

Ama babam yaptı. Hemde keyif alarak yaptı. Sevgisinin arkasına bir katil gibi gizlenerek annemi öldürdü. Fakat bunu yavaş yavaş yaptı, eserine bakarak, onun gözünde ona güzel dokunuşlar ekleyerek yaptı. En sonunda da, cesedini kendi elleriyle gömdü.

Katil hedefini vurmuş, parçalara ayırmış,ve en sonunda da gömmüştü.

"Mehir," Adımın seslenilişiyle kafamı hızla yan tarafıma çevirdim. Ayaz bana endişelenerek bakıyor, bir cevap bekliyordu."Ha,bir şey mi oldu?" Dedim kekeleyerek.Zira,kelimeleri zihnimde bir bütün hâline getirerek, aceleyle bir cümle oluşturmuştum çünkü. "İyi misin? Daha deminden beridir sana sesleniyorum." Nasıl,o kadar mı dalmıştım yani? Sesleri duyamayacak kadar mı?... Bu dalgınlık olayına da hızla bir çözüm bulmam gerekiyordu. Zira,çevremdekileri bu kadar endişelendirmeyi istemezdim.
"Evet iyiyim, dalmışım kusura bakma." Gözleri yüzümde gezindi önce, sonra da kafasını usulca sallayıp konuşmaya başladı. "Bugün randevun var,hatırlıyorsun değil mi?"  Kafamı yavaşça sallayıp onayladım. Boğazını temizleyip gözlerimin içine bakmaya başladı,ve söze girdi. "Kafanı sakın ümitsiz şeylerle doldurma Mehir, tamam mı?" Usulca kafamı salladım. Ve devam etti. "Ve,olurda olumsuz bir sonuç alırsan,sakın ümitsizliğe kapılma. Sana daha önce de demiştim, bu doktor olmazsa bizde başka bir doktora gideriz. Bu böyle devam eder." Yüzüme bakıp onay istercesine tek kaşını havaya  kaldırdığında, gözlerimi yavaşça onaylarcasına kırpttım. Yüzünde o derin gülümsemesi oluşunca ister istemez gülerken parlayan gözlerinde kayboldum. O okyanus kadar derin gözlerinin içinde yüzemiyor, batıyordum. Boğulmuyordum ama. Çok tuhaf, ve bir o kadar da ılık bir histi. Adını bilemiyordum. Lakin,çok güzel bir duyguydu, tarif edilemeyen, muhteşem bir histi...

Devam edecek...

Hmm acaba bu tarif edilemeyen,muhteşem olan hissin adı nedir? 🤔

Mehir ve Ayaz çiftini seviyor musunuz?

Okuduğunuz için teşekkürler,oy verip yorum atarsanız çok sevinirim.🖤