ကံ့ကော်သက်လွင်သာ ချစ်ပါလျှင် (Completed ) S1+ S2

Extra 2 (Zawgyi)

'ဒုန္း! ဝုန္း!! ဝုန္း!!! '

''အားးးးး!!! ''

အရိုးကြဲသည္အထိေအးစိမ့္ေနပါေသာ ညသန္းေခါင္ယံအခ်ိန္၌ တဒုန္းဒုန္းအသံမ်ားႏွင့္ နီးလာလိုက္ ေဝးသြားလိုက္ျဖစ္ေသာ ေအာ္ဟစ္ဆူညံသံမ်ားေၾကာင့္ မင္းနႏၵေအာင္ မဖြင့္ခ်င္ေသာ မ်က္လုံးမ်ားကို အားယူကာဖြင့္ၿပီး ဟိုၾကည့္သည္ၾကည့္ႏွင့္လုပ္ေနမိသည္။

ညေနေစာင္းက ငိုရင္းရွိုက္ရင္းႏွင့္ အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီး သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္မွ ဆူဆူညံညံအသံမ်ားေၾကာင့္ မင္းနႏၵေအာင္နိုးထလာရျခင္းပင္။

'ဝုန္း!!!! '

႐ုတ္တရက္အိမ္ေခါင္မိုးေပၚသို႔ တစ္စုံတစ္ခုျပဳတ္က်လာကာ သိမ့္ခနဲတုန္သြားေသာခံစားခ်က္ႏွင့္ အေပါက္ျဖစ္သြားေသာအိမ္ေခါင္မိုးေၾကာင့္ မင္းနႏၵေအာင္ အိပ္ခ်င္စိတ္မ်ားပင္ ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ျဖစ္သြားကာ ေက်ာရိုးတစ္ေလွ်ာက္မတ္ခနဲျဖစ္သြားရသည္။

''မိုင္မိုင္....ေျပး.....ေျပး....''

မင္းနႏၵေအာင္ႏွင့္ကပ္လ်က္ျခင္ေထာင္ထဲရွိ အဖြားနမ့္ပန္၏ ခပ္တိုးတိုးအသံကိုၾကားေတာ့မွ မင္းနႏၵေအာင္သတိဝင္ကာ အဖြားနမ့္ပန္အား ခပ္ျမန္ျမန္ေပြ႕ခ်ီၿပီး ဖိနပ္ပင္မစီးနိုင္ဘဲ အိမ္ေပၚမွ အလ်င္အျမန္ေျပးဆင္းလိုက္သည္။

အိမ္ေရွ႕ေရာက္သည္ႏွင့္ ႐ြာထိပ္သို႔ အလုအယက္ေျပးေနၾကေသာ ကေလး၊ လူႀကီးမ်ားေၾကာင့္ အုန္းအုန္းကြၽတ္ကြၽတ္ျဖစ္ေနကာ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုပင္ စူးစမ္းခ်ိန္မရဘဲ ေျပးေနေသာလူအုပ္ႀကီးႏွင့္အတူ အဖြားနမ့္ပန္အားေပြ႕ခ်ီရင္း မင္းနႏၵေအာင္ပါ လြတ္ရာသို႔ထြက္ေျပးမိေတာ့သည္။

႐ြာထိပ္အလြန္ရွိ ခပ္ေျပေျပေတာင္ကုန္းငယ္တစ္ခုေပၚ၌ တစ္႐ြာလုံးရွိ လူအမ်ားသည္ မတ္တပ္ရပ္ေနၾကရင္း အေပၚစီးမွျမင္ေနရေသာ မိမိတို႔ေနထိုင္ရာ အိမ္ငယ္ေလးမ်ားအား ၾကည့္ရင္း မ်က္ရည္မ်ားဝဲေနၾကသည္။

ႏြမ္ဟိုင္႐ြာသည္ တစ္ႏွစ္ပတ္လုံးေရခဲေနေသာ ခါကာဘိုရာဇီေတာင္၏ အစြန္အဖ်ားေတာင္ကုန္း၏ေအာက္၌ တည္ရွိသည္မို႔ ေရခဲေတာင္မ်ားအား အမွီျပဳ၍ ေနထိုင္ရေသာ႐ြာငယ္ေလးဟုဆိုနိုင္ေပသည္။