20. Bölüm

13.2K 891 270
                                    

2 ay sonra

Günaydın

Hâlâ senden haber alamıyorum..

Yavuz amcanın ağzını bile aradım ama size dair hiçbir şey söylemedi

Sancak kalbim sıkışıyor..

İyi olduğunu bir şekilde öğrenmem lazım

O kadar özledim ki seni..

Ama böyle olmuyor

Şu an sanki hayatıma hiç girmemişsin ve yaşadığımız her şey benim hayal ürünümmüş gibi geliyor

Sadece fotoğraflarımız kanıtlıyor senin varlığını
09:27

Bugün izinliyim
09:43

Okulda dersim de yok

Evi toplayıp düzene sokacağım sonra da ders çalışırım

Söz vermiştim ya kendi kendime, sen gelince birlikte yapacağız ev alışverişi diye..

Beklemedeyim hâlâ haberin olsun

Alışverişten kaçamayacaksın

Sancak dön artık olur mu?

İki aydır gözüm kapıda, kulağım kapıda

Sesini duymayı özledim..

Gözlerini görmeyi, kokunu almayı..

Dön Sancak

Çok sarılmalar birikti..

Çok özledim, çok..

Gözümdeki yaşları sildim ve ayaklandım. Küçük bir kahvaltıdan sonra temizliğe giriştim. Kısa bir süre önce keşfettiğim radyo kanalının yayınını dinliyordum bir yandan da.

"Uzun zamandır mesafe ilişkisi yürütüyoruz," diyordu yayına katılan birisi. "Çok seviyorum abi. Hani kalbin çıkacak gibi atar ya, öyle işte.." Titrek bir nefes aldım. "Gidip geliyoruz, İstanbul-Ankara arası ama sık sık da olmuyor. İkimiz de öğrenciyiz."

"Var mı kardeşim söylemek istediğin bir şey?"

"Herkese selam, ona hasret abi.. Durumu ancak böyle özetleyebilirim." Buğulanan gözlerimi yavaşça kırptığımda yanağıma bir damla yaş süzüldü. Elimdeki bezi kovanın içine attım ve yere oturdum. Kalbim ağrıyordu artık. Koskoca iki aydır haber alamıyordum ondan. İyi mi, yaralı mı, aç mı, en kötüsü nefes alıyor mu?.. Hiç birini bilmiyordum. Açık açık soramıyordum Yavuz amcaya da. Birilerinin bilmesindense kendi kendimize yaşayalım istiyordum her şeyi. Uzanıp sehpanın üzerinden telefonumu aldım. Çocuk da sevdiği kıza bir şarkı göndermişti, arka fonda o çalıyordu.

"Çok geç değil mi artık?
Senden gitmek için
Düştüğüm kuyuların sonu gelmiyor
Yoruldum kaybetmekten

Yâr, elime değdi hatıran
Yâr, elime değdi hatıran

Ah gözüm, ah kalbim
İnanmıyorsun bana
Ben kalamam, ben yanamam
Kayıbım hâlâ"

Şimdi Biraz Uyu | Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin