Bu sefer duygularımdan daha ağır basıyordu korkum. Düşünmeye vaktim yoktu. Gömebileceğim bir yer aramak zorundaydım etrafa bakındım. Eski bir basketbol potası vardı. Birden bir çukur farkettim. Cesedi kolundan tutup oraya kadar sürükledim. Çukura attım en yakın bulduğum arkadaşımı, aşkımı, Arasımı...
Elimle üstüne toprak atmaya başladım. Kimse beni göremezdi çünkü duvarlar burayı kapatıyor ve muhtemelen kimse bu mekanı bilmiyordu. Ozz hariç...
Kollarımda güç kalmamıştı. Susamıştım. Birden solumda saha girişinin orada su bidonu gördüm. Ve kürek...
Su şişesinin üstünde "iç" yazıyordu, "sana zarar vermez" .
Bu cümle hiç inandırıcı gelmemişti. Psikolojim bozulmuştu. Bir günün içine bu kadar soru işareti sığdırabilmek nasıl bir şeydi? Kimdi bu gizemli katil? Annemi öldüren kişiyle gitaristi öldüren aynı kişi miydi? Düşünmeye vaktim yoktu. Küreği alıp toprak atmaya devam ettim. Her attığım toprakta suça ortak oluyormuş gibi hissediyordum!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
kesik kan
Детектив / ТриллерDüşünün bir, yalnızsınız, yalnızlığınızı çalıyorlar,daha da yalnız kalıyorsunuz... Ne yapardınız? Belki katil olursunuz,belki aşık...⏳
