Olayı aklımda az çok canlandırmıştım. Miray böyle cani bir babayla büyümüştü. Ve ben de cani bir babayla büyümüştüm. Benziyorduk sanırım biraz. Sonra sustu Miray. Bu kadar dı işte der gibi bakıyordu. Şimdi babasının neden ona yardım etmesi gerektiğini anlıyor gibiydim. Bu hali babasını acıtıyor, artık vicdan azabı duyuyordu. O yüzden bu duruma benzer durumda olan bir gencin öz annesine yardım etme isteği olmuştu. Miray yeniden ağzını açtı ve sanki beynimi okur gibiydi:
- tahmin yeteneğini bozmaya başlama Serin. O adamın iyi biri olabileceğine inanma. O sadece kendini düşünürdü. O sağır çocuğu büyümüştü. Yetimhanede büyüyen bir çocuk, özellikle de gözü kara yaralı bir erkek çocuğu her şeyi yapabilir. İşte bu yüzden kendi canını kurtarmak için benim istedigimi yaptı ve Aras'ın annesine psikolojik destek verdi.
-öz oğlu onu öldürebilir miydi ki? Ne olur cevapla!
-o bir psikolog Serin! Yetimhanede böyle büyüyen bir erkek çocuğunun kinini az çok tahmin edebilir. Eğer bunu öğrenseydi öz babasını öldürebilirdi. Ben de onu öz oğluna her şeyi anlatmakla tehdit ettim. O da kabul etmek zorunda kaldı. Böylece Aras'a da yardım etmiş oldum.
Tahmim gücüm zirvedeydi. Kalbim hızlanmıştı. Gözlerim doldu ve konuşmaya başladım.
-aslında o sağır çocuk birtek babanı değil, Aras'ı, annem sandığım o kadını, Ozan'ı ve hatta seni bile öldürebilecek bir çocuk olabilir!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
kesik kan
Misteri / ThrillerDüşünün bir, yalnızsınız, yalnızlığınızı çalıyorlar,daha da yalnız kalıyorsunuz... Ne yapardınız? Belki katil olursunuz,belki aşık...⏳
