kesik kan

CADI

Adımı söylerken iki gözünden de yaş gelmişti. Ben şaşkındım. Ama daha çok korkuyordum. Acaba hakkımda daha neleri biliyordu? Bu korku ve endişemin yanında ismimi söyleyince neden gözünden yaş aktığını da merak ettim. Ben en son ölmek istediğim için ağlamıştım. Çok acı çektiğimden... İnsan acı çekmese neden ağlasın ki? Neden boşuna feda etsin ki gözyaşlarını? Çok acıtan bir şey olmasa niye ıslatsın ki yanaklarını? Niye?
Kafam karışık değildi sanki, ama kabul edelim ki kafamın karışık olmadığı bir saniye bile olmamıştı.
Miray'a cevap vermedim. Suskunluk evet demekti benim dilimde. İki saniye sonra anladım ki o da aynı dilden konuşuyormuş. Konuşmaya başladı dildaşım;
-her şey senin yüzünden oldu!
- sen ne diyorsun? Ne benim yüzümden oldu?
Ne saçma soru, Aras benim yüzümden ölmemiş miydi? Birileri beni korumak için öldürmemiş miydi onu? Ama bunları Miray nereden bilecekti ki?
-her şey senin yüzünden oldu.
- şimdi sen söyle. Asıl sen nereden tanıyorsun Aras'ı, kimsin sen kim?!
- Aras'ın hayatında bir kız olmuştu biliyor musun?
Biliyordum. Tek kişiye aşık olmuştu. Kim olduğunu bilmediğim birine. Ama Miray nereden biliyordu? Bunu ancak ondan öğrenebilirdim.
-biliyorum. Sadece bir kız hakkında..
Gözlerim dolmuştu. Duraksayarak konuşmama devam ettim:
- sa... sadece bir kıza, cadı diyordu. Sevdiği kıza cadı derdi. Banaysa çok iyisin derdi. Çünkü o sadece sdvdikleri hakkında kötü şeyler söylerdi... banaysa çok iyisin derdi..
Bende ağlayamaya başlamıştım. Aras buralardaydı. Tek farkı toprağın altında olmasıydı. Miray yere çökerek hıçkırıklarla ağlamaya başladı, hıçkırıklarının arasından sesini duyuyordum.
-o sevdiklerine kötü ama sevmediklerine iyi konuşurdu. O senden nefret ediyordu. Nefret ediyordu. Nefret...
İçime iğne batırıyorlardı sanki. Ama bu acımsızlıktı. Halbuki benim de içimde bir kalp vardı. Soğuk olsada çalışan bir kalp. İşte sırf o kalp ısınsın diye inkara gitti beynim,çünkü benim diğer insanlardan ayırıcı özelliğimdi,kalbimi seven tek şeyin beynim olması!
Konuşmaya başladım:
-sen ... Sen yalan söylüyorsun. Aras brni hep severdi, bana.... Bana hep çok iyisin derdi. Ben ona kötü davransam bile beni severdi. Hem.. Hem sen nereden çıkardın beni sevmediğini.. Benden nefret ettiğini...
-biliyorum çünkü onu çok iyi tanıyorum,
-sen onu tanıyamazsın, sen.. Sen paranoyak mısın ha?
-ben paranoyak değilim,ben, ben Aras'ın cadı diye seslendiğiyim!