kesik kan

GERÇEĞE DOĞRU

Bunun ne demek olduğunu anlamıştım, gözlerim Aras'ın mezarına dikilmiş gözlerimin gözbebekleri bir saniye bile hareket etmemişti. Gözlerimde gözyaşları vardı. Ama akmıyordu, akamıyordu. Akmayan gözyaşlarımın gözlerime verdiği buğuyu izliyordum. Miray konuşmasına devam etti:
-her şey senin yüzünden oldu.
-ne diyorsun?
-Aras senin yüzünden gitti yanımdan, yoksa gitmezdi o gitmezdi... Çok sevdi o beni çok...
-demek ki çok sevmemiş Miray. Çok sevse neden bıraksın? Benim yüzümden niye seni bıraksın?
-Aras'a beni hiç bırakmayacaksın değil mi diye sorduğumda, söz veremem derdi. Niye dediğimde,hayatımı toparlamam gerek ve sen bu yükü kaldıramazsın derdi.
- benimle ne alakası var Miray?
-hayatı senin yüzünden dağıldı Serin! Sen onun hayatını çaldın.
-ben kimsenin hayatını çalmadım Miray! Asıl, asıl benim hayatımı çaldılar.
-senin hayatını çalmadılar,hayatın sahip olduğu kişiye dönmüştür belki de...
-açık konuş Miray!
-Aras senin yüzünden gitti.
Dedi ve ağlayarak gözlerini yumdu. Açar açmaz bana son kez bakıp hızlıca duvara doğru yürümeye başladı. Sorularımın cevabını alamamıştım. Bu yüzden Miray'ın arkasından hızlı adımlarla yürümeye başladım.söylenmeye başladım. Bana bir açıklma yapmasını söyleye söyleye peşinden gittim. Kolundan tuttum. Kolunu hızlıca çekip yürümeye devam etti. Duvara tırmanmaya başladı. Yine kolunu tuttum ama yine çekti. Hırsla tırmanıyordu. İçinden bir canavar çıkmış gibiydi. Duvarı tırmanırken bsğırarak hızlıca konuşmaya başladı. Bu arada ben de duvara tırmanmaya başlamıştım.
-Aras senin yüzünden gitti ve birdaha da dönmedi.
Ellerim terlemişti ve tuvardan kayıyordum. Miray'ın ilerlediğini görünce yeniden asıldım duvara
-belki uzaklaşmıştır buralardan...
Dedim ve sesimin alçaldığını hissettim. Miray duvarın tepesine çıkmış ve diğer taraftan aşağı inmek için harekete geçmişti. Bende onu takip ettim. O ise konuşmaya devam etti.
-O uzaklaşmazdı benden, senin yüzünden göremiyorum onu. Beni korumak için saklanıyor benden. Senin yüzünden koruyor beni. Beni kendinden senin yüzünden koruyor!
-ama neden?
Cevap vermedi. Duvarı inmiş sayılırdı. Ben onun biraz yukarısındaydım. O ayaklarını yere bastı ve ilelemeye başladı. Ben de indim ve sorumu tekrarlayarak onun kolunu hızlıca tuttum.
-ama neden ?
Durdu
-neden dedim Miray?
Yüzünü hızlıca dönerek beni duvara itti. Elliyle bana kapan yaptı ve kızgın ifadesiyle konuşmaya başladı:
-senin hayatında kimler var Serin?
Korkarak cevap verdim.
-Aras ve... Ve Annem!
-Aras'ı yok say, çünkü ortalarda yok, kim var
-annem
-annen eşittir hayatın yani
-evet
-işte sen Aras'ın hayatını çaldın.
Gözlerim büyümüştü. Konuşamadım. O devam etti
-sen Aras' ın annesini çaldın!