Rönesans

Okyanus Etkisi -5-

Kural 1 !!
Ağlamak yok,
Ne olursa olsun.

《 Okyanus etkisi : Bir yerde biriyle şans eseri tanışıp samimi olmaya denir.》

🍂

Gözlerimi açtığımda karanlık bir gökyüzü ve ağaçlar ilk görüş alanıma giren şeylerdi, birde bir kafa.

-"Uyandın mı?" Dedi tanıdık bir ses.

-"Ben ölmedim mi?" Diye sordum. Kabul ediyorum çok aptalca bir soruydu fakat çok küçük bir ihtimal de olsa bilmek istedim.

-"Yani şuan benimle konuşabildiğine göre?" Dedi sağımda oturur pozisyonda beni izleyen çocuk. Bu trendeki çocuktu. Siyah saçlı, kaslarıyla gözlerimi şenlendiren çocuk.

-"Belki sende ölmüşsündür?" Dedim, ölmüş olmakta ısrarcıydım.

Kısık bi kahhaha attı "Ya saçmalama, kalk hadi."

-"Ha ölmedik yani?"

-"Öldük tabi ölmez olur muyuz hatta ölmeden birkaç dakika önce locadan 2 kişilik yer ayırttım. Çok kalabalıktı ama bir görsen millet akın akın cehennem bileti alıyordu-"

Dalga geçtiğini anladığımda gözlerimi devirerek oturur pozisyona geldim.

-"Tövbe tövbe! Kızım ölmedik diyorum sana ne diye ısrar ediyorsun?"

Derin bir nefes aldım. Ölmemiş olmanın verdiği huzur muydu bu ya da başka bir duygu mu?

Ölmek için geldiğim bu yolda, ölmeyi bile becerememenin verdiği bir histi belki de.

Yaşıyor olmama sevinmiştim sanırım.

-"Kalk hadi, gidiyoruz." Dedi ayağı kalkarak. Bir valiz ve valizin üstündeki çantasını tutmuş tepemden bana bakıyordu.

-"Nereye gidiyoruz?" Dedim diğer yandan kalkarken.

-"Onca yolu senin yüzünden geldim, şimdi bana yardım edeceksin ve bunları teyzeme götüreceğiz." Valizini almış önden önden ilerliyordu, bende arkasından ilerliyordum.

-"Ben mi sana, beni kurtar dedim?" Kollarımı göğsümde birleştirip sitem ediyordum.

-"Sen demedin ama gözlerin 'Beni kurtar!' Diye yalvarıyordu bana."

-"Nereden anladın burada intihar edeceğimi?"

-"Elindeki afişi gördüm."

-"Peki intihar edeceğimi nereden anladın?"

Birden durdu ve yüzüme baktı "Çok konuşuyorsun."

Göğsümde bağladığım kollarımı indirdim "Olabilir."

-"Olmasın." Dedi. "Mümkünse olmasın, hatta çenen yerine elin çalışsın." Valizi bana uzattı. "Taşı biraz."

Valizi elime tutuşturduğunda aklıma çantam gelmişti. "Çantamı çöpe mi attın?"

-"Evet." Dedi yüzüme bakmadan.