Rönesans

Bir takım Kıskançlıklar -19-

"Bir insan kaç kez
yenilir aynı kişiye?"

🍂

-"Efendim Betül." Dedi Saraç. Dinledikçe yüz hatları gerildi. Bakalım bu kez Prenses hazretlerinin başına ne geldi?

Dalga geçmek istemiyordum fakat bu iki oldu. Saraç onun koruması değil.

-"Konum at, geliyorum." Dedikten sonra ayaklandı.

Telefonu kapatıp mahçup bir ifadeyle bana baktı. Ağzını açıp bir şey söylemesine izin vermeden "Git sen, Bulut beni bırakır." Dedim.

Oturduğum yerden kalkmamıştım bile. Bana bakmaya devam edince el mahkum, ayağı kalktım ve kapıya kadar eşlik ettim.

-"Özür dilerim." Dedi.

-"Dikkat et." Dedim umursamaz bir tavırla. Birkaç saniye yüzüme baktı. "Ederim."

Yanağımı öptüğünde gülümsemedim. Pes ederek kapıyı kapatıp gitti.

Salona geçtiğimde herkes susmuş bana bakıyordu.

-"Aparta geçeyim ben, yarın da sınavım var." Diyerek açıklama yaptım zoraki bir gülümsemeyle.

-"Burada kalsan olmaz mı?" Dedi Melis.

Olumsuz anlamda başımı salladım.

-"Ben bırakayım seni o zaman." Diyerek ayağı kalktı Bulut.

-"Bizde kalkalım o zaman, eline koluna sağlık Melek annem." Diyerek Melek teyzeye en içten gülümsemelerini yolladı.

-"Afiye olsun yavrum, yine beklerim." Dedi Melek teyze.

Bende Melis'e sarıldım. "Ne zamandır birlikte bir şeyler yapmıyoruz." Diye şikayet ediyordu.

-"Bu hafta sınavım bitsin, söz geleceğim." Dedim ikna edercesine.

Sarılma merasimi bittikten sonra Bulut'un arabasına doğru ilerledik. Giray ön kapıyı açarak geçmemi işaret etti. Ufak bir tebessümle Bulut'un yanına geçtim. Çocuklar da binince yola çıktık.

-"Bu haftasonu bir yerlere gidelim mi?" Diye sordu Giray. Herkes ortamın gerginliğinin farkındaydı.

Onu duymazdan gelerek Bulut'a döndüm. "Şu Betül, ne iş?"

-"Buraya taşınmış." Dediğinde gözlerimi devirdim.

-"Onu biliyorum Bulut. Neden sürekli benim sevgilim arıyor, sevgili olduğumuzu bilmiyor mu?"

-"Biliyordur bence, Saraç söylemiştir." Dedi Buğra.

-"O zaman neden Saraç'a korumasıymış gibi davranıyor?!" Dedim, sesim hafif yüksek çıkmıştı.

Herkes susunca bu kez Giray konuştu. "Saraç kızlara karşı çok hassas yenge. Seni intiharın eşiğinden döndürmesi, bugün yaşadığımız taciz meselesi, şimdi kıza yardım etmesi.. belki bize anlatmıyor ama geçmişte kötü bir şey yaşamıştır. Bu yüzdendir bu hassasiyetinin sebebi. Hem belki biliyorsundur, geçmişte Melisa da intihar etmeye kalkışmış."

-"Biliyorum ama yine de.." sustum. Derin bir nefes alıp geriye yaslandım ve gözlerimi kapattım. "Ona geri dönmesinden korkuyorum." Dedim tek nefeste.

Hiçkimse, hiçbir şey söylemedi.. biliyorum, onlar da korkuyor. Birkaç saniye derin sessizlikten sonra omzumda bir el hissettim. "Ne olursa olsun, biz hep senin yanındayız." Dedi Giray.

-"Bizim tek yengemiz sensin, başkasına yenge demem." Dedi Adar.

Arkamı dönüp, dolu dolu gözlerle gülümsedim. "İyi ki varsınız."