Son 2-3 bölümü araya yıllar koyarak
yazıyorum çünkü yazacak bir şey
kalmadı. Uzun uzun yaşantılardan
Yazmak istemiyorum bence bu kadarı
yeter, tadında bırakmak lazım❤🍂
-"Hamileyim!" Dedim bağırarak, heyecanlı çıkan sesimle. Hastanenin dışındaki banka yaklaştığımda, ağzımdan çıkan ilk kelime bu oldu.
1 hafta kadar önce yaptığım testle hamile olduğumu öğrenmiştim ve o an inanamadığım için Saraç'la hastaneye gelmiştik. Kızlar da hastanede olduğumu öğrenince, henüz biz sıramızı beklerken buraya gelmişlerdi.
Kızlar çığlık çığlığa üzerime atladılar. Nedensiz bir şekilde hem bağırıyor hem zıplıyorduk.
-"Bir dakika ya." Diye itiraz etti Saraç. Sağımda durmuş bir bakıyordu."Ben yaptım."
Kızlar bu kez koşarak Saraç'a gittiler. Birlikte bağırıyor, az önce yaptığımız gibi bağırıp Saraç'a övgüler yağdırıyorlardı.
-"Helal lan sana."
-"Helal lan sana yusufi."
-"Adamın dibi ya."
-"Adam ya, çocuk yapmış." Dedi Adar. Birlikte bağırarak zıplamaya devam ettiler.
-"Bir dakika ya." Bu kez itiraz eden bendim. "Sonuç olarak ben doğuracağım." Dediğimde koşarak çığlıklar eşliğinde tekrar bana geldiler.
-"Aslan kardeşim, çocuk doğuracak." Dedi Buse.
-"Yaa, teyzesi onun götünü yesin." Dedi Belinay.
-"Bi dakika ya." Dedi Saraç.
-"Ah! Yeter. Zıpla zıpla, içim dışıma çıktı. İyi bok yediniz ne yapalım? Bir de marifetmiş gibi anlatıyorlar, daha fol yok yumurta yok." Dedi Buse.
-"Ay valla yoruldum bende, neyse bebek doğunca aynı performansı tekrar bekliyorum kızlar." Dedi Belinay.
-"Ne demek fol yok yumurta yok, var işte bebek." Dedi Giray.
-"Ondan bahsetmiyor gerizekalı." Diyerek Giray'ın kafasına vurdu Buğra.
-"Ay bu da sevgilisine bir şey söyletmiyor." Dedi Adar.
Buğra, sevgilisini kolunun altına çekip saçından öptü. "Denemenizi bile tavsiye etmem."
-"Sizde ne ara yaptınız lan, sizden hızlısı mezarda." Dedi Giray. İmayla baş parmağını sallıyordu.
-"Ulan, adam 30'una basacak ne hızlısı." Dedi Buğra.
Bakışlarım Saraç'ı buldu. Ne de hızlı geçmişti zaman. Koskoca 5 yıl. Hadi biz evlendikte, henüz evlenmemiş, kariyer peşinde koşan çiflerimiz de vardı.
Abim ve Melis, hala Kanada'dalardı. Melis iş bulmuş ve aynı evde kalıyorlardı. Bizim düğünden sonra onlarında sözlerini kesmiştik. Aksi takdirde iki tarafın ailesi de birlikte yaşamalarına müsaade etmezdi.
Buğra ve Buse.. hala çalışıyorlardı. Abiciğim, ne biriktirdiniz evlenin gitsin. Yok ama onlar anca tenise, dağ yürüyüşlerine falan gitsinlerdi.
Belinay, Giray ve Adar.. bunlar hala saptı. Belinay hanım, kritellerine uygun birini bulamıyormuş. Adar bey aşk adamı değilmiş. Giray bey bu genç yaşında aile babası olamazmış. Zaten Yeliz teyze de kızını pek evlendirmeye meyilli değildi, turşusunu kuracaktı sanki.
Gerçi bizim geçen yıl ki düğünü gören evlenmekten vazgeçerdi. Ne ağır geleneklerimiz vardı bizim. Evlenmenin hiç bu kadar zor olduğunu düşünmemiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Rönesans
Teen Fiction"Bitti." dediğiniz an her şeyin başlangıcı olabilir mi? Olabilir, mucizelere inanın ^^ Gözlerimi açtığımda karanlık bir gökyüzü ve ağaçlar ilk görüş alanıma giren şeylerdi, birde bir kafa. -"Uyandın mı?" Dedi tanıdık bir ses. -"Ben ölmedim mi?" Di...