Campaign

Chapter Twenty Six

Ashley,

"Hi. Good morning" I smiled as I opened my eyes looking at the woman who just woke me up. She was also smiling while looking at me.

Niyakap ko ito kaya napapatong naman ito sa akin sabay tawa.

"Good morning" I said still hugging her.

"I know you're head over heels for me. But, I can't breathe" Napatawa naman ako saka nahampas ko siya sa balikat bago ako bumitaw sa yakap.

"Ang kapal ng mukha mo! Umalis ka nga diyan" Kunyaring inis na turan ko. Tumawa naman ito saka ako muling niyakap.

"Joke lang. To naman nagsusungit na naman eh" Sagot nito saka ako niyakap. Napangiti ako saka gumanti ng yakap. Syempre. Marupok ako eh.

"Pasalamat ka maganda tulog ko" wika ko.

Yeah. I am with Khian right now. At dito na kami natulog sa  bahay niya. At wag kayong mag isip ng kung ano ano. Walang nangyari. Parehas kaming pagod kagabi.

Napangiti naman ako ng maalala ang nangyari kagabi sa kotse. Yes. Just like that. We became what we are right now. Napakunot naman ang noo ko. Teka, ano nga ba kami? Wala naman kasi kaming naging usapan. I mean, after what happened in her car we didn't talk about us after. Basta ang nangyari nalang ay magkatabi kaming natulog at magkayakap. At eto nga nagising ako ng siya ang nabungaran ko. Are we dating now? Haay ewan. Saka ko nalang iisipin yan. Basta masaya kami ngayon.

"I cooked breakfast. Tara sa baba" Grabe yung ngiti niya parang proud na proud sa pagluluto.

"Akala ko ba di ka marunong magluto?" Sabi ko naman. Saka ako tumayo na din.

"Hindi nga. Pero di ko naman sinabing di ako marunong magprito." Natawa naman kami pareho sa sinabi nito.

Napanganga ako ng makita ang inihanda nitong almusal. Nagprito ito ng itlog at hotdog at meron pang bacon. Napatango naman ako senyales na hindi ako makapaniwala na marunong din pala talaga siyang magprito. Meron din palang fried rice. Napangisi ako saka napatingin sa lutuan. Tumayo ako at akmang pupunta sa may pinaglutuan niya pero pinigilan ako nito.

"Ashley, let's eat. Ako na ang mag aayos" sabi nito. Pero umiling ako saka naglakad palapit sa lutuan. Saka ako napangiwi. Nakita ko kasi yung itlog at hotdog na parang uling na sa sobrang itim.

"You didn't cooked. You bought that right?" Usisa ko. Napanguso naman ito.

"I just wanted to make this breakfast extra special. That's why I've tried to cook for you. But, I really can't" Paliwanag nito. Napangiti naman ako. Nilapitan ko ito saka ako umupo sa lap nito at ipinulupot ko ang mga braso ko sa batok nito.

"Thankyou for the effort. I appreciate it" I said sincerly and peck her lips.

"You do?" Napangiti naman ako sa pagpapacute nito.

"Yes. I do. But a piece of advice, avoid working in the kitchen. That's not your forte." Napatawa naman kami parehas saka ako nito muling hinalikan. Medyo tumagal yun pero nagpasya akong putulin na agad. Baka san pa mapunta.

"Let's eat. Sayang yung inorder mo." Pagbibiro ko pa.

I never thought we will be this comfortable with each other. Pakiramdam ko hindi na kami bago sa relasyon. Pakiramdam ko ang tagal na naming magkakilala at wala ng ilangan sa isa't isa. I didn't know it would be like this. Maybe because I feel more safe, secured and at peace when I am with her.

"What are you up today?" She asked waking me from a deep thought.

"Wala akong schedule eh. Ikaw ba?" Balik tanong ko dito. Habang patuloy na kumakain.

"Ngayon ang opening ceremony and blessing ng Welfare Center. Around 9 am. Tapos pagkatapos non ay may meeting ako with the LGU's about town fiesta may mga kailangan pa kasi kaming plantsahin sa mga magaganap na activities" Paliwanag naman nito.

Napanguso naman ako. Sobrang busy ba talaga ng mga Mayor? Magkakaoras ba siya sa akin?

"Kailan yung free time mo?" Nagtatampong tanong ko. Nakita ko naman ang pagpigil ng tawa nito.

"Wag mo naman ako masyadong mamiss." Pang aasar nito. Sinamaan ko naman ito ng tingin saka ko ibinaba ang dapat isusubo ko ng pagkain.

"Wala akong pakialam kahit na doon kana tumira sa munisipyo!" Inis na turan ko na ikinatawa lang nito. Pagkatapos nitong tumawa ay tumingin ito sa akin ng nakangiti.

"I have a proposal to make." Napalunok naman ako dahil nakita ko ang pagkaseryoso ng mukha nito.

"Magpopropose kana kaagad? Isang araw palang oh?" Pagbibiro ko to lighten the mood.

"Darating din tayo diyan. But for now, I wanted to ask you if you want to live with me?" She asked with hoping eyes. Natutop ko ang bibig ko saka muling napalunok. So, una yung magsasama muna kami bago magpakasal? Di ba masyadong mabilis?

"I know you'll think na masyado akong nagmamadali. But, you know my situation once na malaman ng mga taong pinupuntirya ako na special ka sakin. Malalagay din sa alanganin ang buhay mo. And I don't want that to happen. Kaya mas okay kung alam kong safe ang inuuwian mo. At kasama mo ako." She added. I don't know if I will be glad about living together or not because of her reason. I don't know. I kinda felt dissapointed because I thought she wanted to be with me because she just wanted to. I mean, not because she want me to be safe but beacuse she just wanted to be with me. Ang babaw ba? Di ko din maintindihan ang nararamdaman ko eh.

"Pag iisipan ko" yun na lamang ang tanging nasabi ko saka ako uminom ng tubig.

"Bakit mo pa pag iisipan? Your life will be indanger." Sabi pa nito kaya naman napatayo na ako at umalis sa hapag. Kanina lang ang saya saya ko pero ngayon naiinis na ako.

"Hindi naman ganon kadali yun" sagot ko nalang. Naramdaman ko naman na hinawakan ako nito sa braso para pigilan.

"Why are you mad? Ikaw lang naman ang iniisip ko eh. Don't you want to be safe? Don't you want to be with me?" Tanong nito. Humarap naman ako dito saka inis na binawi ang braso ko.

"That's exactly the point. Your reason of me living here is not okay for me" Inis na turan ko. Ngumiti naman ito saka ako hinawakan sa magkabilang braso at saka ako tiningnan ng deritso sa mga mata ko.

"Your sulking because you think that's the only reason why I wanted you to live with me? That I just want to keep you safe? Right? Look, Ashley, you really think that's it? Of course not. Because the main reason is that I just wanted to be with you. I wanted to wake up next to you. I wanted to eat my breakfast and dinner with you. Kahit sana lunch. Though it might be very rare since I'll be at work. But one thing is for sure, I wanted to do everything with you. So, no. That's not the only reason. Alright? I love you, Ashley" I get emotional hearing those words. I bite my lower lip.

"I love you too, Khian"

And just like that. We shared another kiss. A passionate kiss full of love and emotions.