Khian,
It's been weeks since the incident. I have been in the dark for some time for losing Manong Edgar. This is the reason why I don't want to be involve with anyone because I feel like I am putting their life in danger. Pero hindi ako pwedeng magmukmok na lang at hayaan ang taong pumatay sa kanya. I have to do all the means to find who killed him. Ngayong nailibing na si Manong, hindi ko hahayaang hindi siya mabigyan ng hustisya.
"Are we ready to go?" I asked. Sabay sabay namang nagtanguan ang apat. I am against them helping me. Pero wala akong magawa. Alam ko hindi ko sila mapipigilan sa kung ano mang gusto nilang gawin.
"Yes. We're done here" sagot naman ni Ashley. We're about to leave. Hindi kami pwedeng magstay dito sa koprahan dahil ayokong madamay ang mga taong nasa koprahan kapag nagkataong nalaman ng mga pulis kung nasan ako.
"Naayos ko na lahat ng mga kailangan nating dalhin" turan ni Angelo. Tumango ako saka muli silang tinignan isa isa.
"Are you really on this?" Paniniguro ko sa mga ito.
"We're on this together." Acel said which made me nod.
Dinala na namin ang mga bag sa loob ng sasakyan saka kami sumakay. Meron akong bahay sa Cavite kung saan ako lang ang nakakaalam. Maging si Manong Edgar, Ashley at Acel ay hindi pa dun nakakapunta. Kaya medyo malayo layo ang byahe namin. Siguro ay higit tatlong oras. Si Angelo ang nagdadrive habang nasa passenger seat si Acel at kaming tatlo naman ang nandito sa loob. Sinabihan ko si Angelo na hindi kami pwedeng dumaan sa highway. Kaya maghahanap kami ng tagong daan.
"What's your plan?" Tanong ni Acel. Sa akin habang nakatuon lamang ang mata sa daan na kadalukuyang binabagtas namin.
"Hindi ko pa din alam. Basta ang tanging tumatakbo sa isip ko ngayon ay mabigyan ng hustisya si Manong Edgar at malinis ang mga pangalan natin" Sagot ko na lamang dito saka napabuntong hininga.
"We have to plan our next moves very carefully. Maling galaw lang natin siguradong sa kulungan ang deritso natin" Sabi naman ni Angelo. Which I agree. Kailangan naming pag isipang mabuti kung hindi lahat kami mapapahamak.
Naramdaman ko naman na may pumisil sa kamay ko dahilan para mapalingon ako dito. Ngumiti ito sakin.
"Everything will be alright" sabi ni Ashley saka naman ako ngumiti at tumango. I am so lucky that I have them by my side. But at some point, I am worried of what danger we'll going to face that might harm them. At yun ang kinatatakutan ko.
____________________________________________________
"We're here" I said as I park the car beside my house. Nagpapalitan kasi kami ni Angelo sa pagdadrive dahil alam kong nakakapagod ang pagdadrive lalo na't mahaba ang ibinyahe namin.
Napatitig naman ako sa bahay sa harapan ko na ang tagal ko ng hindi napupuntahan. Pinatayo ko 'to 2 years ago. Sayang kasi ang lupa, na isa din sa property ng mga magulang ko. Siguro sa loob ng dalawang taon, dalawang beses palang akong nagagawi dito.
"Pasok tayo sa loob. Pasok na din natin mga gamit nain" Paanyaya ko sa mga ito. Isa isa naman nitong binitbit ang mga gamit namin saka na kami pumasok sa loob.
Kampante akong walang makakasunod dito sa amin. Dahil bukod na nasa tagong lugar itong bahay ko dito sa Cavite ay walang nakakaalam kung saan to bukod sa akin at sa mga magulang ko.
"Grabe yung kapal ng alikabok ah? May nakatira man lang ba dito?" Bukas sa usapan ni Patricia.
"Wala. Ako lang kasi ang bukod tanging pumupunta dito." Sagot ko naman.
"Mukhang paglilinis muna ang planong kailangan nating isakatuparan" natawa nalang kaming lahat sa sinabi ni Angelo.
Meron ditong tatlong kwarto. Kaya naman ay hinatid ko na sila sa magiging kwarto nila. For sure pagod sila sa byahe. At sobrang aga naming umalis. Si Acel at Patricia ay share sa isang kwarto at sa maliit na kwarto naman si Angelo. Habang kami naman ang magkasama ni Ashley.
Pumasok na muna kami sa kani-kaniya naming mga kwarto para makapagpahinga.
Sabay kaming naupo ni Ashley sa kama ng makapasok kami sa loob bg kwarto.
"How are you?" She asked. I know she can feel that I am still in pain. But I need to be strong. Hindi ko pwedeng hayaan na pangunahan ako ng emosyon.
"I'm fine. Kailangan kong maging okay." Sagot ko saka ito nginitian.
"We'll get through this. I promise you." She assured me. And then I hug her.
"Alam ko. Kasama kita eh" Malawak na ngiting turan ko.
"Bola" natatawang turan naman nito. It's so good to have her by side. Di na ako nag iisa.
"Maligo kana. Para makapagpahinga muna tayo." Dagdag nito bago kumalas sa yakap at tumayo upang mag ayos ng gamit. Sinundan ko naman ito saka niyakap ito sa likod.
"Pano kapag ayoko palang magpahinga? Paano kung gusto ko palang magpagod at hingalin?" Pagbibiro ko dito na may halong katotohanan. Nilingon naman ako nito habang nakakunot ang noo.
"Baka magwowork out ka pa niyan? Pagod kana mag drive diba?" Seryosong turan nito. Napapoker face naman ako. Minsan talaga ang hirap niyang makagets.
"Eh hindi naman kasi yun ang tinutukoy ko. Yung ganto ohh" Pagpapahiwatig ko sabay nguso na nagpapahiwatig ng halik.
"Anong ganto?" Tanong nito saka ako ginaya. Ah ganon? Nag mamaang maangan ka? Napangisi naman ako saka ko siya binuhat at inilipag sa kama. Narinig ko ang mahinang pagtawa nito saka ako umibabaw sa kanya.
"You're acting as if you're innocent huh? Want me to open your mind?" Malanding bulong ko sa tenga nito na ikinasinghap naman nito kaya napangisi pa lalo ako. Ipinulupot nito ang mga braso sa likod ng ulo ko saka ako tinignan ng maigi.
"And you're being wild Mayor Illustre. Will you be able to handle me?" She seductively said which made me bite my lips. And with that I crushed my lips into hers feeling the heat slowly building up my body. She's the only person who made me feel this sensation. I didn't I could feel such pleasure.
Hindi ko na namalayan na pinagpalit na pala niya ang pwesto naming dalawa. Siya na ngayon ang nasa ibabaw habang ako ang nasa ilalim ng hindi man lang napuputol ang mga halik namin. Dahan dahan niyang iniangat ang damit ko hanggang sa nahubad na niya ito. Maya maya pa ay bigla itong napatigil sa ginagawa saka napatitig sa katawan ko. She slowly touch every scar I have in my body. I can see the admiration in her eyes. I was so insecure showing my body because of too many scars, but here she is, proving that there's nothing to be ashamed of. I hope someday, I'll find the courage to tell her the story behind all these scars of mine.
By the thoughts of it, I leaned and kiss her lips again. I love this woman so much.
Mas naging mapusok ang mga halik naming dalawa hanggang sa bumaba ang mga halik niya sa leeg ko hanggang sa dibdib. Dahan dahan niyang tinanggal ang bra ko saka ito itinapon sa kung saan. She planted small kisses on my chest which made me moan. Fck. Someone might hear us.
Bigla namang kumunot ang noo ko ng biglang tumigil si Ashley kaya naman ay tinignan ko ito. Kinuha nito ang unan saka ipinatong sa dibdib ko habang nakatingin sa may pintuan kaya naman ay lumingon na din ako dun.
"Nextime. Lock your fckin door" Walang emosyong turan ni Acel saka umalis at malakas na isinara ang pinto. Habang ito kami nakatulala parin sa may pintuan.
Why does it have to happen all the time? Shit.
____________________________________________________
AN: Finally, I'm back. Hahaha.
BINABASA MO ANG
Campaign
Romance"Khianna, a beloved and dedicated mayor, is known for her genuine service to the people. She stands as a beacon of good governance-until she crosses paths with Ashley, a fiercely apolitical individual determined to tarnish her reputation. But when u...
