رواية ياريت

(الحلقه الرابعه والعشرون ( الأخيره ) ) ( ياريته كان حلم ) 💔

(الحلقه الرابعه والعشرون ( الأخيره ) ) ( ياريته كان حلم ) 💔
...................
(في الحلقه السابقه )
احمد : هو الطريق بقا طويل كده ليه . انا تعبت
مصطفى : ياعم لا طويل ولا حاجه . خلاص وصلنا داخلين اهو
احمد : على المعادى بسرعه
مصطفى : حاضر ماتفركش جنبى بقا انا اتوترت منك يا اخى ارحم اعصابي انا كمان اعصابي مش خالصه
احمد : تخيل بقا لو كنا لسا ف اسكندريه . كنا موتنا بالبطئ
مصطفى : اه والله ايه الرعب ده
.......
( تحت البيت )
احمد : عربية الوسخ اللى اسمه مجدى واقفه اهى ( بينزل م العربيه وبيجرى على فوق ومصطفى بيدور على ركنه للعربيه )
( أحمد بيلاقي باب شقة مالك مفتوح وبيدخل وفجأأأأأه )
................... ( الأخيره ) 💔
( فلاش باك ف المستشفى )
سلمى : حمو ! احمممد ! اصحي يا حبيبى .
احمد : ( بيقوم مخضوض ) ايه يا حبيبتى فيه جديد ؟
سلمى : ايه يا بابا انت كنت بتحلم ولا ايه !!!
احمد : ابنك فين ؟
سلمى : هههههههههههه ابنك ف بطنى اهو لساله شهر ويخرج للدنيا ...... قوم نام جوه الاوض اللى تحت ريح جسمك شويه انت بقالك يومين مانمتش . وعمال تعافر وتنازع وانت نايم على رجلى ع الارض كده .. كنت بتحلم ؟
احمد : لا لا لما اتطمن ع الواد ده
سلمى : ان شاء الله ... انت اديته دم كم مره من دمك ؟
احمد : مرتين ..
( الممرضه بتخرج من اوضة مالك بسرعه بتنادى على دكتور سعيد )
الممرضه : دكتور سعيد . دكتوووووووور سعيد الحقنا من فضلك
احمد : ( بيقوم منفوض من ع الارض وبيجرى وراها ) فيه ايه لو سمحتى
مجدى ومصطفى وعلى : ( بيجرو وراهم ) فين الدكتووووووووووووور
دكتور سعيد : اهدو يا جماعه من فضلكو اما نشوف ايه الحكايه
احمد : لو سمحت يا دكتور طمنا ابوس ايدك ( بعين باكيه ونفس متقطع بيروح وييجى )
...............
( بعد 20 دقيقه )
دكتور سعيد : اندهيلى على اللى اسمه احمد من بره لو سمحتى يا هبه
الممرضه : حاضر يا دكتور ( بتبكى )
..
الممرضه : لو سمحت دكتور سعيد عاوزك جوه
احمد : طب اتفضلى خير خير
.......
احمد : خير يا دكتور
سعيد : للاسف جاله نزيف ف المخ جراء الخبطه اللى اتخبطها
احمد : ايه ( ايده بتترعش ورجله مش شايلاه ) ماهو كان فاق يا دكتور وكان بدأ يتكلم
سعيد : انتكاسه بسرعه مذهله كان فيه نزيف داخلى ف المخ ... قدامه ساعات . ياريت توصل الخبر بهدوء . شد حيلك انت راجل مؤمن
احمد : ( بيقعد على ركبته ) لو سمحتى اندهيلى على الانسه حبيبه .. اللى لابسه فستان فرح بره بس بالراحه من غير ما حد يحس
الممرضه : حاضر
...........
( احمد وحبيبه بيدخلوا )
حبيبه : فيه ايه يا احمد مش كان اتحسن
احمد : تعالى يا حبيبه ندخله تانى يمكن ده ياخد بايده ( بعيون داميه ووش شاحب وقلب معصور م الوجع والقهر )
حبيبه : طيب تعالى . يارب ( بعيون حالمه بتدور على الامان ف كل ركن ف اركان الاوضه والخوف مالى العيون )
..............
حبيبه : ( بتبص لمالك وهو متعلقله المحاليل وبيبصلها من غير حركه )
( بتنفجر م العياط )
مالك ! قوم يا حبيبى عشان نتجوز يلا
مش كنت بقيت كويس يا مالك حبيت تسيبنى تانى ليه . ؟
قوم يا حبيبى يلا دنا عماله احلم بيوم جوازنا من ساعة ما شوفتك بتبصلى وبتضحكلى لما دخلنالك انا واحمد امبارح . ايه اللى حصلك تانى يا قلبي
بص ! ( بتمسك ايده وبتترعش جنبه وعينيها غرقانه دموع )
بص بقي ماهو انت هتقوم هتقوم
برضاك غصب عنك هتقوم
ماهو انا ماصبرش كل الصبر ده عشان انت ف الاخر تيجى وتقولى انا ماشي كده بسهوله
انت سامعنى مش كده
حاسس بيا وشايفنى وعيونك متعلقه بيا صح
طيب يرضيك يعنى تسيبنى وتمشى
انا ما صدقت يا اخى لقيت احساس الامان ده من تانى بعد ماكنت فقدته وعايشه بتعبى وقرفى بلطش ف الدنيا
قوم يا بابا بقا ..
قوم عشان نعمل فرحنا ف اسكندريه مع اصحابك وهتبقى ليلة العمر واسكنريه كلها مش هتنساها
انا اسفه يا قلبى لتانى مره انى حطيتك ف الموقف ده
اسفه انى ظهرت ف حياتك ولخبتطلك ايامك وحياتك
اسفه انى اتمسكت بحلمى وكنت عارفه ان الحلم ده مش هيكمل طالما فيه شر كبير عايش معانا ف الدنيا دى
وانت ماكنتش قد الشر ده يا حبة عينى وخدك منى
وعد عليا ووعد الحره دين ف رقبتها انى هجيبلك حقك
اوعى تفكر ان الحكايه خلصت .. لا دى بتبتدى
بس مش هتبدأ الا وانت مرسوم فيها
بقلبك الطاهر وروحك الجميله اللى اسرتنى وخطفتنى من روحى
قبلك كنت حابسه نفسي جوه صدرى
الحقيقه قدامى ماكنتش واضحه
كانت حياتى كلها عباره عن سرب ف سراب
ضعفت يا مالك وكنت اتهديت م الدنيا دى لغاية ما شوفتك بتنورهالى وبترسمهالى من جديد
طب قوم انت وانا هنام النومه دى مكانك والله وانا راضيه . والله العظيم راضيه
اشيل عنك شويه وجع ..
مالك : مش هتعملها وتمشى صح .. قول صح
( مالك بيبص بعينه على احمد )
احمد : جيتلك اهو يا حبيبى
ايه بقا !
هتقوم امتى عشان نروح نصيع بره
ياواد انت كل يوم لازم تخضنا كده
قوم يلا يا صغيرى عشان انا لو حكتلك دلوقتى حكايه كده هتفضل تضحك عليا وانا عارف
احكيهالك
من شويه ياسيدى لما خرجت من اوضتك من شويه وكنت بدأت تبصلنا وتضحك
خرجت نمت
حطيت راسي على رجل سلمى ونمت
وحلمت بايامنا الجايه اللى هنحققها مع بعض
حلمت وانا بغنيلك ف فرحك اغنيه بطلووده واسمعوده زى ماكنت واعدك
وجيت معايا اسكندريه انت ومراتك وقضينا احلى ايام ف عمرنا
ايام كانت كلها ضحك وهزار ودلع وغيره
شوفت صحاب زمان وهما بيتلاقوا من جديد وعايشين احلى ايام حياتهم
شوفت صاحبي الواد الشقى اللى كان اول ما يعمل مصيبه ييجى ويقولى الحق ياعم هنروح ف داهيه
بص يا مالك !
حقك هيرجع
والله العظيم حقك هيرجع وبغباء بس انت لازم تقوم يا صاحبي عشان ناخده سوا
مانت مش هيجيلك قلب تسيبنى صح ؟
مش هيجيلك قلب تسيب اصحابك اللى بيموتو ف تراب رجليك
ولا تسيب حبيبتك اللى مستنياك على نار
ولا تسيب امك واختك اللى قلوبهم متشعلقه بره ومستنيين حد يخرج يقولهم مالك كويس
اخرج اقولهم ايه طيب قولى
انا راضى زمتك
( مالك بيبص لاحمد وماسك ايده وبيعيط )
احمد : اجمد يالا وماتعيطش
( عيون احمد مش شايف بيها من كتر دموعه ونهنهته ف البكا )
احمد : قوم يا مالك ده المفروض ف الحلم اللى كنت بحلمه ان مراتك حامل وكلها كم يوم وهتولد
والحلم ياسيدى كمان سلمى ولدت فيه وجابتلنا احلى واد ف الدنيا
سلمى لسالها شهر وتولد ان شاء الله
( مالك بيبص لاحمد وبيعيط بغبااااااء وبيتكلم) : احمد
احمد : يا عيون احمد
مالك : هتوحشنى
احمد : ( بيقعد على ركبته ع الارض جنب السرير ) وانت كمان يا قلب اخوك هتوحشنى ( بيعيط وصوت نحيبه بيطلع )
مالك : حبيبه !
حبيبه : سامعاك يا حبيبى
مالك : ( بيبصلها وبيعيط ) هتوحشينى
حبيبه : ( بتنفجر م العياط وبتبوسه من جبينه ) انت مش هتوحشنى ! انت مش هتفارقنى
مالك : حمو !
احمد : ايه يا حب
مالك : هاتلى أمى واختى ابص عليهم اخر بصه
احمد : حاضر !
......
( احمد بيخرج ياخد ملك وام مالك بالرحه وبيدخل )
مالك : أمه
ام مالك : يا قلب أمك ( بتعيط وبتتشحتف م العياط )
مالك : بيعى الشقه واشترى شقه جنب شقة ام احمد ف اسكندريه .. عاوز اروح وانا متطمن عليكو
ام مالك : ( بتجثي على ركبتها من الوجع )
مالك : لوكه
ملك : ايوه يا قلبي
مالك : انا بحبك
ملك : وانا كمان بحبك يا أحلى واجمل وارق اخ ف الدنيا ( بتعيط )
مالك : حبيبه !
حبيبه : يا عيونها
مالك : سامحينى
حبيبه : مسامحاك يا قلبي
مالك : يا صاحبي
احمد : يا قلب صاحبك
مالك : دمى ف رقبتك . اوعى تسيبه
احمد : اسيبه ؟ محدش هيحوشنى عنهم
مالك : امى واختى ف عينك يا احمد
احمد : لا مش ف عينى .. دول ف قلبى
مالك : حبيبه يا احمد
احمد : هتلازمنى انا ومراتى العمر كله
مالك : سلملى على لوما ومصطفى وعلى ومجدى واحمد وفريده ومنه
احمد : حاضر
مالك : لو سلمى جابت واد سميه مالك
احمد : من غير ما تقول ده اللى هيحصل
"ياريته كان حلم يا أخى "
مالك : " ياريت "
............
دكتور سعيد : ( بتأثر شديد ) خلاص يا جماعه . البقاء لله
................
مصطفى : ( بعياط ) رايح فين . مش هنخلص مالك من هنا
احمد : ورايا دين هسدده
....................
نهايه الجزء الثاني